Λίγο πλήξη, λίγο ανία, πολύ λαχτάρα. Φωνάξαμε το Χρόνο να κάνει κάτι. Πριν ακόμα τελειώσουμε καλά-καλά τη σκέψη μας νάτος μπροστά μας, πανέτοιμος με το άρμα του για ένα ταξιδάκι! Πάω που πάω προς την Αρχαία Νεμέα μας είπε ελάτε μαζί μου. Δεν χρειάστηκαν παρά μόνο δύο στιγμές για να βρεθούμε δύο χιλιάδες τριακόσια χρόνια 
πριν και απ'τη Στοά του Χρόνου ν’ αντικρίσουμε το αρχαίο Στάδιο ! Καταπληκτικό ! η Μαγεία του Χρόνου ξεδίπλωσε μπροστά μας ένα μαγικό τοπίο όπου το Άρωμα της Φύσης καλώςόριζε τον επισκέπτη ! Και ποιόν δεν βρήκαμε εκεί ! Από τον Άδραστο μέχρι τον Steven Miller ! Κάπου εκεί καθισμένος στις κερκίδες είδαμε και τον Πίνδαρο να καταγράφει με μάτια και πνεύμα τα κατορθώματα των αθλητών και να παραδίδει στη Αιώνια Μνημοσύνη 
αμάραντους Νεμεόνικους ως ανταμοιβή των κοπιαστικών νικών τους!
«Ο πιο κ
αλός γιατρός για τους κόπους της νίκης
Είναι η ευφροσύνη, και οι σοφές των Μουσών Θυγατέρες,
οι Ωδές, τους πραΰνουν αγγίζοντας.
Ούτε το ζεστό νερό θέλγει τα μέλη
Τόσο γλυκά όσο ο ύμνος ταιριαστός με τη λύρα,
Και απ’ τα έργα ο ύμνος ζει περισσότερο,
Όταν ο λόγος από τα βάθη της καρδιάς
Τον βγάλει με έμπνευση και τις Χάρες βοήθεια» !
Θα γράψει αργότερα στον IV Νεμεόνικο για τον Τισάμαρχο τον Αιγινίτη, νικητή στη πάλη παίδων. Και περνώντας στην επίθεση και δένοντας το παρελθόν με τον άγνωστο χρόνο ακούσαμε αυτό το επίκαιρο που ακολουθεί στον ΧΙ Νεμεόνικο για τον Αρισταγόρα τον Τενέδιο, πρόεδρο της Πρυτανείας :
«Τα χωράφια τα εύφορα δεν δίνουν συνέχεια
Πλούσιο καρ
πό, ούτε τα δένδρα κάθε χρονιά
Πλημμυρίζουν λουλούδια. Διάλειμμα κάνουν.
Το ίδιο στη σπορά των ανδρών και η μοίρα.
Απ’ τον Δία δεν έρχεται ίδιο σημάδι,
Όμως σε δρόμο περηφάνιας μπαίνουμε όλοι,
Και έργα πολλά στο νου αναδεύουμε,
Αφού στην ελπίδα τα πόδια μας δένονται
Και το ρεύμα της πρόνοιας περνά μακριά μας.
Με μέτρο πρέπει το κέρδος να θέλουμε
Οι άπληστοι πόθοι καταντούνε μανίες» !
Γεμάτοι σκέψεις τώρα πλέον ύστερα και από τη μερική ψηφιοποίηση του τοπίου και με τον απόηχο των επίνικων ν’ αρωματίζει την καρδιά μας αφήσαμε το στάδιο και επίστρέψαμε στην πραγματικότητα.
Εμείς και ο Χρόνος - Κείμενο : Χρίστος Ρουμελιώτης Αποσπάσματα από Νεμεόνικους Πινδάρου σε μετάφραση Κώστα Τοπούζη από τις εκδόσεις Επικαιρότητα σειρά 12 "Πίνδαρος ΙΙ Νεμεόνικοι"
Αθήνα, 24 Φλεβάρη 2009
Δείτε στο τέλος της e-σελίδας images για την αρχαία Νεμέα
«Το καλό φαγητό είναι αδιαπραγμάτευτη αξία! Είναι ένας σημαντικός παράγοντας των ανθρώπινων σχέσεων. Εχει σημασία πώς το επεξεργάζεσαι ή πώς το ξεφτιλίζεις. Στην ταινία λειτουργεί ως ένα μέσο για να εκφραστούν το πάθος, η αλληλεπίδραση μεταξύ δύο ανθρώπων, η ανάγκη να διεισδύσεις σε έναν άνθρωπο χωρίς λέξεις. Επίσης, το φαγητό μπορεί να μείνει στο μυαλό σου για πάντα αν φας κάτι πέρα από τα συνηθισμένα. Θεωρώ ότι οι σέφ είναι μεγάλοι καλλιτέχνες».
Σύμφωνα με το μύθο, η ομορφιά της Περσεφόνης θάμπωσε τον πανίσχυρο θεό του σκότους Πλούτωνα. Η γη άνοιξε και την κατάπιε. Αναζητώντας την, η Δήμητρα κατέφυγε στην Ελευσίνα.
No comments:
Post a Comment