
Υπερ-ασπίζομαι (υπερασπίζομαι) με πάθος τα Ελληνικά!«Ο Θεός μάς χάρισε μια γλώσσα ζωντανή, εύρωστη, πεισματάρα, χαριτωμένη, που αντέχει, μολονότι έχουμε εξαπολύσει όλα τα θεριά να τη φάνε» έλεγε ο Γ. Σεφέρης. Και η Γαλλίδα ακαδημαϊκός Ζακλίν ντε Ρομιγί (φωτογραφία) έχει προτρέψει όλο τον κόσμο να μάθει ελληνικά, «γιατί η ελληνική μάς βοηθάει πρώτα απ' όλα να καταλάβουμε τη δική μας γλώσσα».
Απόσπασμα από την Ελευθεροτυπία Ν. ΚΟΝΤΡΑΡΟΥ-ΡΑΣΣΙΑ 15/04/09

«Το καλό φαγητό είναι αδιαπραγμάτευτη αξία! Είναι ένας σημαντικός παράγοντας των ανθρώπινων σχέσεων. Εχει σημασία πώς το επεξεργάζεσαι ή πώς το ξεφτιλίζεις. Στην ταινία λειτουργεί ως ένα μέσο για να εκφραστούν το πάθος, η αλληλεπίδραση μεταξύ δύο ανθρώπων, η ανάγκη να διεισδύσεις σε έναν άνθρωπο χωρίς λέξεις. Επίσης, το φαγητό μπορεί να μείνει στο μυαλό σου για πάντα αν φας κάτι πέρα από τα συνηθισμένα. Θεωρώ ότι οι σέφ είναι μεγάλοι καλλιτέχνες».




Σύμφωνα με το μύθο, η ομορφιά της Περσεφόνης θάμπωσε τον πανίσχυρο θεό του σκότους Πλούτωνα. Η γη άνοιξε και την κατάπιε. Αναζητώντας την, η Δήμητρα κατέφυγε στην Ελευσίνα.



No comments:
Post a Comment