Στην Ελευσίνα μια φορά και σήμερα

...
Απέναντι βρισκόταν ο αρχαίος πολιτισμός της Ελευσίνας, υπολείμματα από ρωμαϊκά αντίγραφα και δωρικές κολόνες,, το ιερό της θεάς Δήμητρας. Στο κέντρο των Τελεστηρίων - το άδυτο της ελευσινιακής λατρείας - έμπαινε μόνο ο ιεροφάντης. Είχε γράψει μερικά ποιήματα με τα μάτια της, μερικά τραγούδια με τα ξέφτια του κορμιού της. Επειδή η νύχτα ανήκει στους εραστές. Επειδή το σώμα πονάει επειδή θα ήθελε να φθάσει αυτό που θα ήθελε να συμβεί. Επειδή τώρα που μεγαλώσαμε, αργεί να νυχτώσει. Είχε έρθει για μένα. Στην Ελευσίνα μια φορά. και λεγόταν Πάτι Σμιθ...
Είδα το κείμενο και μου άρεσε. Είναι από το Σταύρο Σπυρόπουλο στο"Νύχτα είναι θα περάσει" από τη Βιβλιοθήκη της Ελευθεροτυπίας 19 Μαρτίου 2010
Ταξιδεύοντας (10/3/2010) για επαγγελματικούς λόγους πότε-πότε δεν μπορώ να αφήσω απαρατήρητες τις ομορφιές της πατρίδος μας. Έτσι με την ευκαιρία της επισκέψεώς μου σε μια μεγάλη ντόπια Ελευσίνια επιχείρηση μου περίσσεψε λίγος χρόνος να περάσω από τη προκυμαία και να θαυμάσω μια σπάνια ομορφιά που ο χρόνος, η οικονομία, οι άνθρωποι και η θάλασσα έχουν συνθέσει. Η Ελένη ήταν παρκαρισμένη μονίμως στη παραλία, ο Διαμαντής είχε φρέσκο γαύρο, η κυρά Αναστασία είναι υπέροχη μαγείρισσα και άνθρωπος, ο παπαγάλος ο Γιώργος εξαιρετικός κύριος, τα σκάφη στη παραλία ήρεμα και πανέτοιμα να πάνε βόλτα τον ιδιοκτήτη τους, ο MICHAIL στο λιμάνι των τσιμέντων δεμένος και παραπονεμένος γιατί αργούσε ίσως να ξεκινήσει και η θεά Αρτέμιδα πιο κάτω εξιστορούσε τα κατορθώματά της στους σημερινούς επισκέπτες της… Στη Ελευσίνα μια φορά φούντωνε η βαριά βιομηχανία. Σήμερα ερειπωμένα κτίρια καμώνονται εικαστικά. Σήμερα μια μοναξιά συνάμα και ηρεμία και μια ομορφιά πλανιέται παντού θυμίζοντας μυστήριο…
Περισσότερα θα μάθετε φυσικά από την επίσημη διαδυκτιακή πύλη του Δήμου Ελευσίνας. Πριν λοιπόν πάτε επισκευθείτε την θα σας αυξήσει την επιθυμία επίσκεψης της πόλης !