Ήταν μια βρόχινη ημέρα και ο προορισμός εξαιρετικός. Μόλις σαράντα χιλιόμετρα από την Αθήνα σε "ευθεία βολή" μέσω Αττικής Οδού. Κανένα παράπονο για το μαυρισμένο καιρό, τη θολή ατμόσφαιρα, το υγρό οδόστρωμα, την ήπια θερμοκρασία. Η πρόσκληση των φίλων θερμή, η υποδοχή και η φιλοξενία από καρδιάς. Τα πρόσωπα γεμάτα θετική ενέργεια, καλοσύνη και χαμόγελο, τα εδέσματα και θαλασσινά και γήινα με υψηλή βαθμολογία ποιότητας και εξυπηρέτησης.. και οι συνδετημόνες της παρέας Μαίρη & Πολυκράτης, Ιωάννα & Χρήστος, καθόλου εύκολοι... Δύσκολοι καιροί; Ναι. Όμως αισιοδοξία, ελπίδα, αντιμετώπιση, λύσεις, μικρές χαρές, tips για τα κοινά, τα διοικητικά, τον πόλεμο, την ειρήνη. Ναι στις νέες γεύσεις "αλμυρά" λέγονται τα τοπικά χόρτα σε σαλάτα.. και οι καφέδες υπέροχοι σε "κατασκευή" σε γεύση και άρωμα, η θέα από το μπαλκόνι στο λιμάνι όλα τα λεφτά και το ντεκόρ άπαιχτο! Τελικά το Πόρτο Ράφτη, ένας θεός πάντως ξέρει ποίος ράφτης (χαχαχα!) και γιατί έδωσε το όνομά του στο παραθαλάσσιο χωριουδάκι της Ακτικής (*) με το γραφικό λιμανάκι.. σημείο φόρτωσης χαλικιών ίσως από τα ανέκαθεν "καλά" υποθέτω νταμάρια της περιοχής.. Σαν σε νησί λοιπόν, τόσο όμορφα είναι στης Μαίρης και του Πολυκράτη.. Ένα μεγάλο ευχαριστώ και μια ζεστή αγκαλιά για την όμορφη μέρα που μας πρόσφεραν. Χ & Ι 11/6/2022
(*) Ακτική το αρχαίο όνομα της νοτιότερης χερσονήσου της Βαλκανικής (Καραγάτσης) που ήθελε μετεξελιχθεί από Ακτή, Ακτηκή, Αττική.. με τα άπειρα λιμανάκια, νησάκια και ακρωτηριάκια..
.jpg)
η.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)

«Το καλό φαγητό είναι αδιαπραγμάτευτη αξία! Είναι ένας σημαντικός παράγοντας των ανθρώπινων σχέσεων. Εχει σημασία πώς το επεξεργάζεσαι ή πώς το ξεφτιλίζεις. Στην ταινία λειτουργεί ως ένα μέσο για να εκφραστούν το πάθος, η αλληλεπίδραση μεταξύ δύο ανθρώπων, η ανάγκη να διεισδύσεις σε έναν άνθρωπο χωρίς λέξεις. Επίσης, το φαγητό μπορεί να μείνει στο μυαλό σου για πάντα αν φας κάτι πέρα από τα συνηθισμένα. Θεωρώ ότι οι σέφ είναι μεγάλοι καλλιτέχνες».




Σύμφωνα με το μύθο, η ομορφιά της Περσεφόνης θάμπωσε τον πανίσχυρο θεό του σκότους Πλούτωνα. Η γη άνοιξε και την κατάπιε. Αναζητώντας την, η Δήμητρα κατέφυγε στην Ελευσίνα.



No comments:
Post a Comment