Εχω πάει με τη Γιάννα κάναμε το κύκλο της Αίγινας με αυτοκίνητο. Στον Ελλάνιο Δία ανέβηκα εγώ και ένας Ιταλός τουρίστας ρεσεψιονίστ σε ξενοδοχείο. Δεν υπήρχε δρόμος παρά ένα χωράφι με γαϊδουράγκαθα και εγώ με σαγιονάρες! Η Γιάννα είχε καθίσει κάτω και αγνάντευε το Σαρωνικό!
Φλας Μπακ από Αίγινα το 1988? αρχείο φωτογραφιών χαμένο λόγω απώλειας δεδομένων σε παλιό υπολογιστή. Αυτές σώθηκαν λόγω του ότι τις είχα ανεβάσει σε τοίχο του πρώτου blog dokimos το οποίο υπάρχει ακόμα αλλά ειναι κατεστραμμένο από διαφημίσεις.
«Το καλό φαγητό είναι αδιαπραγμάτευτη αξία! Είναι ένας σημαντικός παράγοντας των ανθρώπινων σχέσεων. Εχει σημασία πώς το επεξεργάζεσαι ή πώς το ξεφτιλίζεις. Στην ταινία λειτουργεί ως ένα μέσο για να εκφραστούν το πάθος, η αλληλεπίδραση μεταξύ δύο ανθρώπων, η ανάγκη να διεισδύσεις σε έναν άνθρωπο χωρίς λέξεις. Επίσης, το φαγητό μπορεί να μείνει στο μυαλό σου για πάντα αν φας κάτι πέρα από τα συνηθισμένα. Θεωρώ ότι οι σέφ είναι μεγάλοι καλλιτέχνες».
Σύμφωνα με το μύθο, η ομορφιά της Περσεφόνης θάμπωσε τον πανίσχυρο θεό του σκότους Πλούτωνα. Η γη άνοιξε και την κατάπιε. Αναζητώντας την, η Δήμητρα κατέφυγε στην Ελευσίνα.
No comments:
Post a Comment