Οδοιπορικό στο όμορφο Μελίσσι. Voyage à Mélissi

Tags: Μελίσσι. (1)

Πάμε Μελίσσι. (2)

Πάμε Μελίσσι Κορινθίας. (3)

✓ΑΠΟΧΡΩΣΗ (α)

✓ΛΕΠΤΟΜΈΡΕΙΑ (β)

✓ΥΠΑΙΝΙΓΜΌΣ (γ)

✓ή ΤΟ ΠΑΡΩΝ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ (δ)

✓ << μια χαρά αναλυτικώτατη, 86.000 φωτογραφίες>>. (Σπύρος)

✓Αγαπητέ Αναγνώστη επισκέπτη της φωτοσελίδας. Βρες στο περιεχόμενο του κειμένου τα 3 πρώτα στοιχεία.

✓ Το κείμενο είναι υπό επεξεργασία και συνεχείς προσθαφαιρέσεις..

✓ Το κείμενο γράφεται παράλληλα με την lecture ενός ωραίου βιβλίου: "ΟΙ ΦΩΝΈΣ ΤΗΣ ΑΒΙΝΙΌΝ" / "Les voix d' Avignon" το άρωμα του οποίου θα προσπαθήσω κάποτε να διαδώσω..

Οδοιπορικό στο ωραίο Μελίσσι. Το Μελίσσι παραμένει πάντα νέο και όμορφο. Όσο απομακρύνεσαι από αυτό τόσο το αγαπάς. Και όταν ξανάρχεσαι σκύβεις και του φιλάς το χώμα. Αυτή τη φορά υπήρξε ένας πολύ σοβαρός λόγος.  Φέρων από το οικογενειακό δένδρο το επώνυμο Κορδής Νίκος του Γεωργίου και της Ευαγγελίας αδελφού Κωνσταντίνου στα εβδομήντα έξι του αναχώρησε εις Κύριον. Η νόσος προφανώς δεν έδειξε επιείκεια ούτε του άφησε περιθώρια όπως και σε τόσους άλλους να χαρεί ακόμη την ζωή. Τα τελευταία 3 χρόνια αργιά και που συνομιλούσα μαζί του. Πέρα από τη συγγένεια είχαμε και ένα κοινό γνωστό, δημοκράτη εξαιρετικό δικηγόρο από τη Πάτρα. Το Βασίλη Κυριαζή. Για το Νίκο στο καφέ της εξόδου τον τίμησαν πολλοί χωριανοί και η Βούλα Γκιολή τον κόσμησε με διαμαντένια λόγια όπως έπρεπε. Από τους πολλούς που παραβρέθηκαν θα δείτε κάποιους στις φωτογραφίες. Είδα τον αδελφό του τον Κώστα. 

Είδα το Μίμη το Κοπανά ξάδελφο, (ωχ δεν τον ρώτησα για την Νώτα). Είδα το Γιώργη το Λύρα, τη Βούλα τη Γκιολή, το Γιώργη το Κριτσιλίγκο με την Ελένη, είδα το Κώστα το Τσαντήλα, τον αδελφό μου, την Ελένη του Κριτσιώνη χήρα του αείμνηστου σ. Σωτήρη και πολλούς άλλους. Λογικά για τον καθένα που έβλεπα συγκίνηση με πλημμύριζε βαθιά και ένας καλός λόγος μου ερχόταν στο στόμα. Η Βλασία και η Νώτα του Γκουράσα δύο καλλονές / θεές ήσαν παρούσες. Και άλλοι.. όπως έπρεπε.

(Παρένθεση:  από τηλεφωνική συνομιλία με τον Βασίλη Κυριαζή. <<Μη παραδεδειγμένης χρησιμότητας Έλεγαν κάποιοι για τον Παπαδιαμάντη, θέλοντας να τον απαξιώσουν ή έχοντες άγνοια για το έργο του. Όταν η Αχλή και η σκόνη απομακρύνεται από την ιστορία τότε αυτή απελευθερώνεται και φαίνεται η αλήθεια. Ντρέδες γενναίοι αρματωλοί και κλέφτες του 1821. Ο Κολοκοτρώνης κοιμόταν με το ένα μάτι ανοιχτό και ποτέ στο ίδιο μέρος. Βασίλης Κυριαζής: Πάτρα, μελετητής εκδότης βιβλίου για Γιαννιά.  2/9/2024 σήμερα μίλησα με Βασίλη Κυριαζή και του είπα ότι θα προσπαθήσω να τον δω στη Πάτρα μια μέρα. 76 χρόνων σήμερα, ήταν φαντάρος με τον Νίκο το Κορδή>>)

Επανέρχομαι στο Μελίσσι. Το φετινό Μελίσσι ήταν το κάτι άλλο. Σε καμμία περίπτωση δεν ήθελε να μείνει πίσω απο τις γλυκές προσφωνήσεις της Βούλας και έδωσε τον καλύτερο εαυτό του, τις καλύτερες θάλασσες, τις γαλήνιες, τις πιο καθαρές όσο ποτέ, τις φιλόξενες τις πλούσιες σε γόνο απαραίτητη τροφή σε δελφίνια (κατά Βαγγέλη Μπριόλα).  Με δάκρυα στα μάτια αναμεμειγμένα με φρέσκο αλάτι στην αχλή των σωμάτων που λούζονταν, παρήλαυναν μπροστά μου όλες οι παιδικές στιγμές, οι  κλασσικές Μελισσιώτικες φιγούρες θηλυκές και αρσενικές και για κάθε μία ερχόταν στο νου μου η χρωμοφωνή τους. Κάπου εκεί σε μια ακρούλα της ακρογιαλιάς πάνω στο κύμα, στου Μίμη του Φωλιά το (μισό) διαλυμένο λυόμενο που εν μέρει τα έβαλε με τη θάλασσα και δεν τα κατάφερε, μια μεγάλη γλεντζέδικη παρέα απόλαυσε σουβλάκια ποτό και χορό μέχρι το πρωί. DJ Μίμης Ρουμελιώτης με καταπληκτικές επιλογές. Θα του ζητήσω γραπτό κατάλογο των συμμετεχόντων για την ιστορία. Η επιστροφή "εις τας οικίας πολλών εξ ημών ήτο αδύνατος" καθώς ο οίνος είχε για καλά εισέλθει ενδότερα και έτσι μόνο μέσα από χωράφια έπρεπε να γυρίσουμε στα σπίτια μας απο φόβο ενός αλκοοτέστ από νυχτερινή βάρδια της τροχαίας Κορινθίας!

23/-26/8/2024

Τράβηξα με το αυτοκίνητο την ανηφόρα. Έριξα σήμα στους κολλητούς μου. Στο πάνω Μελίσσι είδα μια ωραία αυλόπορτα, μιά μπουκαμβίλια και μια χωριάτικη αυλή.  Τίποτα δεν είχε αλλάξει. Ήταν το σπίτι του Τάκη και της Αγαθής. Εδώ θα μπω σκέφτηκα. Μου φαίνεται οικείο, ας δοκιμάσω.

Πιο μέσα είδα μια άλλη πόρτα. Σκέφτηκα. Λεπτομέρεια, απόχρωση, υπαινιγμός. Κάπου είχα ακούσει τις τρεις αυτές λέξεις. Ας ανοίξω τη πόρτα είπα από μέσα μου. Μου φαίνεται ότι είναι μέσα κάποιος. Όντως καθώς το φως όρμησε στο σκοτάδι του κελαριού (αποθήκης) (;) μια σκιά δεν πρόλαβε να κρυφτεί. Έλα μου λέει εδώ είμαι. Εδώ κατοικώ. Εδώ και πολλά χρόνια. Δεν αλλάζω σπίτι. Δεν αλλάζω πόρτα. Δεν αλλάζω ζεμπερέκια. Δεν αλλάζω χρώμα - εκρού - écrou. Δεν έχω όραση. Έχω μόνο ακοή. Μου φτάνει. Ακούω με δύναμη νέες φωνές. Τα εγγόνια και τα δισέγγονα μου. Ακούω το γέλιο του μωρού. Ακούω τους επισκέπτες της αυλής που διηγούνται κυνηγετικές ιστορίες παλιές και καινούργιες. Ακούω ποτήρια να τσουγκρίζουν. Ακούω προπόσεις, ευχές, γέλια, χαρές και λύπες.. Συχνά πυκνά σοβαρά θέματα να απασχολούν τους κατοίκους του σπιτιού και τους φίλους τους. Ναι είμαι ευχαριστημένος από την παρακαταθήκη που άφησα. Την ευχή μου όλοι να έχετε..

Η αυλή ήταν υπέροχη! Γλάστρες με τα  χαρούμενα λουλούδια της Σοφιάς,  σκαλοπάτια καλοπατημένα, παραθύρια με σφιχτά τα δόντια, άλλα χαμογελαστά, άλλα κουφωτά, γούρνα/σκάφη πλυστικιά. Λίγο πάνω τα φουρναριά, θα μιλήσω μαζί τους 

μια άλλη φορά..

Στου Νίκου του Κορδή

Ο καφές του φόρου τιμής του Νίκου του Κορδή που έφυγε από τη ζωή, ενός εξαιρετικού δημοκράτη αγωνιστή, δόθηκε στο καφενείο / εξαιρετική ταβέρνα του χωριού του Θόδωρα του Λιακόπουλου. Βλέπε εδώ ρεπορτάζ. Εκεί, όπως είπα παραπάνω, είδα εξαιρετικούς φίλους χωριανούς, όπως τον συμμαθητή στο δημοτικό Κώστα Τσαντήλα και άλλους..

Η συνέχεια της ημέρας έδωσε παραλία "Φίλιππα " μπάνιο, φαγητό με τον αδελφό μου Μίμη στο Ξυλόκαστρο, κουβεντούλα, πάρτυ με σουβλάκια το βράδυ στο ίδιο μέρος, κέφι γλέντι χορός α-λά Μελίσσι- Μίμης. Οι στιγμές δεν περιγράφονται με νορμάλ γραφή..

Από τις ωραίες στιγμές που έζησα στο Μελίσσι ήταν αυτές που συναντήθηκα στο καφενείο /μαγειρείο ούζο μεζεδοπωλείου του Χρήστου, στο δρόμο με τον καλλιτέχνη Αντώνη Κλαδούχο, στης Μαρίας Κορδή, στου Βλάσση, του επίπονου οινοποιού και της ωρ. Ελένης της συζύγου του. Πολύ όμορφα ήταν και στα γενέθλια του εγγονού μου, από γιο αδελφού μου, του Μιμάκου. Υπέροχη γιορτή, υπέροχος ο χορός που διάλεξε να γεννηθεί στο σώμα και το αίμα δύο μικρών  κοριτσιών, από το Μάτσανι και που είχαμε την τύχη να τον απολαύσουμε. Η Νατάσσα (Τατά) και ο Δημήτρης ο άνθρωπος της καρδιάς της παρόντες. Η Νατάσσα ήταν και χορηγός πολύ νοστιμοσνακομαγειρικής! Η σπανακόπιτα της συμπεθέρας, μαμάς της Βιβής, θεονόστιμη!

Προς Ελένη και Βλάση: 

ΜΗΝΥΜΑ:28/8/2024

Λενιώ κ Βλάση γεια σας. Θέλω να σας ευχαριστήσω και με λόγια για τη θερμή όπως πάντα άλλωστε συνάντηση που μου επιφυλάξατε στο σπίτι σας προχτές. 

Τόσο όμορφα ήτανε που δεν μπορώ παρά να μην συγκινηθώ καθώς πολλές φορές στο παρελθόν έχουμε δεθεί. 

Και η ραζακιά 5γλυκη! 

Πιστεύω ότι πήγε καλά ο τρύγος!

Φιλάκια.

Ραζακιά βιολογική βύσσινο γλυκό

Τρύγος - θέρος -  πόλεμος (ισχύει;)

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: 28/8/2024

Γειά σου Χρήστο! 

Ξέρεις ότι παρόλο που δεν βλεπόμαστε  συχνά σας αγαπάμε. 

Και χρησιμοποιώ ενεστώτα γιατί η παρουσία αλλά και η ανάμνηση της Γιάννας είναι ζωντανή ανάμεσα μας. 

Και εμείς περάσαμε πολύ ωραία!! 

Σε περιμένουμε στο τσίπουρο!

Και σήμερα τρυγάμε.

Θα τα πούμε !

Αυτά τα λίγα φίλοι μου τα νέα από το ωραίο Μελίσσι και επειδή στις αναφορές μου έχω παραλείψει πολλούς φίλους γνωστούς συγχωριανούς ζητώ ταπεινά συγνώμη και υπόσχομαι να τα πούμε ιδιαιτέρως την επόμενη φορά.

ΣΗΜ.:

Οφείλω να δώσω συγχαρητήρια στη Φωτεινή Παπακωνσταντίνου για το φωτεινό βιβλίο της για το Μελίσσι για το οποίο θα κάνω ιδιαίτερη αναφορά σε κάποια στιγμή. Το διάβασα όλο και το βρήκα ενδιαφέρον και μοναδικό. Είθε παρόμοιες προσπάθειες να βρουν μιμητές. Την Φωτεινή την είδα και την συνεχάρην το βράδυ στις 23/8/2024 στο γλέντι της παραλίας όπου ήτανε με το Κώστα.

Η ομιλούσα πόρτα του 

Θανάση Κλουτσινιώτη

Το μπαλκόνι της οικίας Παναγιώτη Κλουτσ.

Το κουφωτό παράθυρο της κουζίνας 

Τα φουρναριά του Π.Κ.

Παράθυρο με γρίλιες 

Κατασκευής ίσως 

Βαγγέλη Σπηλιοπούλου.

Το κέρασμα: σπιτικό σοκολατάκι 

με κρυστάλλινο νερό.

Το κέρασμα: σπιτικό σοκολατάκι 

με κρυστάλλινο νερό.

Χρήστος και Τάκης

Άνθος σπάνιας ομορφιάς 

Αυλή είσοδος οικίας 

Πανέμορφη γωνιά

Γλάστρες στη σειρά 

Βασιλικός μοσχοβολά

Ραίνει τα σκαλιά 

Η σκάφη / γούρνα 

Η ανερχόμενη μπουκαμβίλια.

Η ομιλούσα αυλόπορτα του Τάκη.

Ζεις. Ζει ο βασιλιάς Ζορμπάς; 

Στο καφενείο του Θόδωρα

Βασίλης Καλαχάνης 

Κώστας Τσαντήλας 

Κώστας Παπακωνσταντίνου

Γκιώνας 

Κώστας Λαμπρόπουλος 

...

Βούλα Γκιολή.

Ως ανωτέρω.

Ηλίας .. Τάκης 

Βλασία και Νώτα Γκουράσα 

Γεώργιος Λύρας.

Φίλοι κ συγγενείς και συγχωριανοί

Φίλοι και συγγενείς του Νίκου.

Φίλοι και συγγενείς του Νίκου.

Ο Νίκος..

Ο Νίκος..

Με την ξαδέλφη μου Μαρία Σελεσνίωφ - Κορδή σε μια εγκάρδια κοινή αυτόφωτογραφία. Αργότερα ένα βραδάκι τα είπαμε στο σπίτι της με τον Αλέξανδρο τα παιδιά τους και κυρίως με το ευφυέστατο εγγονάκι τους το Διονύση. Ο Διονύσης με το καλό είθε να εξελιχθεί σε ένα μεγάλο καλλιτέχνη καθώς εκ γενετής αγαπά το θέατρο σκιών και παίζει με τις φιγούρες.

Ως ανωτέρω 

Με τη Βούλα..

Γιώργος Λύρας Βλασία..

Με τη Βούλα..

Και πάλι Νίκος..

Και πάλι Νίκος 

Λικεράκι καφές παξιμάδι 

Με τη Βούλα 

Με τη Βούλα 

Βούλα και αδελφός μου

Δημήτριος Ρουμελιώτης.

Μελίσσι 23/8/2024

Κάτω από τη λεμονιά

Θρηνούμε τη απώλεια

Ενός γενναίου Κορδή 

Και τιμούμε την δράση 

ενός δημοκράτη από πηγή.. 

Χρήστος ρουμ.

Κάτω στου "Φίλιππα" την παραλία 

Παραλία "Φίλιππα" Μελισσίου 

Παραλία "Φίλιππα Κορδή" 

Θάλασσα λάδι Μελισσίου 

Λουόμενοι στη θάλασσα Μελισσίου 

Παραλία Μελισσίου Αύγουστος 

Παραλία "Φίλιππα"

Λουόμενη παρέα 23/8/2024

Παραλία "Φίλιππα" Μελισσίου 

Παραλία "Φίλιππα" Μελισσίου 

Ως ανωτέρω 

Ως ανωτέρω.

Θάλασσα Μελισσίου 

Αύγουστος 23/8/2024 Μελίσσι.

Άποψη παραλίας Μελισσίου 

Χρήστος Ρουμελιώτης 

Η πολυθρόνα της Florence στο Μελίσσι 

Σωστικά βράχια στη παραλία.

Το ίδιο. Μήτσος και Χρήστος Ρουμελιώτης 

Μήτσος Ρουμελιώτης

Ζει το παρόν

Κλασσική σκηνή καλοκαιριού.

Χρήστος Ρουμελιώτης 

Πανέμορφη θάλασσα με χαλίκια 

Ο Αύγουστος 

Το κύμα 

Η παρέα

Ο αδελφός μου Δημήτρης Ρουμελιώτης 

Σκεπτόμενος τις λεπτομέρειες της βραδιάς σουβλάκι ζεϊμπέκικο 

Μέρος της γλεντοπαρέας..

Προετοιμάζεται για το βράδυ..

Το βραδάκι..

Μέρος του μενού λουκάνικα 

σουβλάκια κρασί.

Όλα τσιμπιτά..

Ο αδελφός μου .. Ηρακλής 

Άπλετο φως ..

.. και σουβλάκια..

Και πανσέτα..

Ο χορός..

Ο χορός..

Η επίσκεψη του φεγγαριού.. 

Το φεγγάρι..

Το φεγγάρι χύθηκε στη θάλασσα 

και έκανε το μπανάκι του

Μεζές στου Χρήστου το Καφενείο.

Μεζές με Γιώργο Κριτσιλίγκο 

και Κώστα Καραμπή

Κεντρικό Μελίσσι κάτω από του Ρέντη 

Εντυπωσιακό !

Κεντρική θάλασσα Μελισσίου 

μεταξύ Ρέντη κ Μαξούτη

Βράχια και χαλίκια στο Μελίσσι 

Αγαπημένο σπίτι Χρυσούλας 

Αριστείδη Γκουράσα.

Κλασσική αυλόπορτα Μελισσίου 

Η ανάμνηση της πόρτας του 

Νίκου του Κορδή

Ευαγγελίας και Γιώργη  

Άποψη από την οικία του Γιώργη 

Νίκου Λύρα. Φωτεινό στεφάνι του Κορινθιακού. Συκιά Ξυλόκαστρο από Μελίσσι. Μαγεία.

Ο Άγιος Βλάσσης Ξυλοκάστρου 

Κεντρική παραλία Ξυλοκάστρου.

Ξυλόκαστρο 

Ξυλόκαστρο

Ξυλόκαστρο 

Ξυλόκαστρο 

Ξυλόκαστρο 

Ξενοδοχείο Lido

Μελίσσι Hotel Lido

Reception Lido

Χωρίς λόγια

Με Αντώνη Κλαδούχος 

τοίχος Ακριβής Μπελεσιώτη 

Με Αντώνη Κλαδούχο 

Άποψη Κορινθιακού με

Χαρίκλεια και Γρηγόρη

κουβεντούλα.

Οικία Σπυράκου Ρουμελιώτη.

Το πατρικό μου.

Σοβαρός (!)

Με Σάββα Δημητρίου 

Γελεινιάτικα 

Μητέρα Αντριάννα 

Πατέρας: Αργύρης

Νεωτεριστής καλλιεργειών 

Σταφίδας και .. 

Όλοι οι σιδηρουργοί 

Είναι καλλιτέχνες 

Απόγονοι του Ηφαίστου 

Θυμάται: 

<< Όταν ήμασταν μικροί 

Μας καλούσες και μας έπαιζες 

σινεμά (καραγκιόζη πιθανότατα 

στο περασπίτι)

Ό, ότι απόμεινε από το σουφλέ 

κοτόπουλο μανιτάρια στου Χρήστου

Η μπύρα κέρασμα από το Σάββα.

Άποψη Ξυλοκάστρου από Καριότικα.

Κατεβαίνοντας από τη ραζακιά πάνω από τα Καριότικα.

Καφεδάκι στου Βλάση Αδρακτά

Στις ..όχθες του Κορινθιακού.

Ραζακιά και βυσσινάδα.

Ραζακιά από το κτήμα 

της Ρούλας Καμπάρδη 

Καριότικα φροντίδας 

Δημήτρη Ρουμελιώτη. 

Φέτος 2024 η παραγωγή 

ήταν τραγικά περιορισμένη.

Κορινθιακή ξανθή σταφίδα.

Υποκλίσεις στη ομορφιά του Μελισσίου 

Κάθε φορά επιστρέφω

Αόρατες δυνάμεις

Με προσελκύουν 

Να δω τα στενά 

Να δω οικεία σπίτια 

Παιδικούς φίλους 

Τη θάλασσα 

Την ακρογιαλιά 

Το κάμπο τη κοντζιά

Ω τι ομορφιά! 

Και κάπου στη πλαγιά 

Απέναντι στης Ρούμελης 

Τα βουνά το πατρικό με τα

Μπατζούρια κλειστά..

Αχ πώς να γινότανε μαγικά

να δω 

Τη μάνα το Σπύρο τη γιαγιά 

Τη Γεωργία το Γιώργη 

Την Καλλιόπη το ..

Το Βαγγέλη τη Ντίνα 

Το Θιοφάνη την Ελένη

Τον Αριστείδη τη Χρυσούλα 

Και του χωριού τα παιδιά

Να ξαναζήσω τη γειτονιά

Τη φύση 

...

Γιατί μην μου πείτε 

Ο καθένας από μας 

Όταν προφέρει τη λέξη 

"Γειτονιά" δεν πάει ο νους 

Του στη παιδική ηλικία 

Και θυμάται κατ' αναλογία 

Τη δικιά του ρούγα;

Και η ζωή συνεχίζεται..

Παρακάτω έχω σε σύνδεσμο

Το προοδευτικό σύλλογο

Μελισσίου που δραστηριοποιείται

Περιοδικά σε πνευματικές

Πολιτιστικές και άλλες 

Ωφέλιμες δραστηριότητες

Τι ωραία που θα ήταν όλα τα 

privé ή δημόσια évent του Μελισσίου 

να αποτελέσουν ένα .. φεστιβάλ!

Υστερόγραφο:

Πάντα είναι στο νου μου και ο Άρης 

που δεν κατόρθωσα να τον δω όπως

του οφείλω στο πέρασμα μου.

Επίσης δεν είδα τον Καπετάνιο και το Θόδωρα καθώς και τη Ρούλα και το Βασίλη 

που έλειπαν εσπευσμένα στην Αθήνα.

https://www.facebook.com/groups/723076271056362/?ref=share