Δημήτρης κ' γω |
Αγαπητέ Δημήτρη. Μου έδωσες σήμερα 19/10/2024 απέραντη χαρά με το χρόνο που αφιέρωσες για μένα. Η φωτογραφία είναι τόσο γλυκιά τόσο αληθινή που θα τη κρατήσω όσο μπορώ και όπου μπορώ να μου ζεσταίνει το μάγουλο. Α ναι! και το γράμμα σου και την ιδιόχειρη δώροεπιταγή σου! την υπογραφή το Logo σου και το τηλέφωνο! Πολύ ωραία.
Η μαμά σου μου είπε το τρόπο που μελετάς σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της δασκάλας. Μπράβο συγχαρητήρια. Σου εύχομαι πρόοδο μέχρι τον ουρανό ψηλά. Γνωρίζω πως έχεις αρκετά χόμπυ και αγαπάς πολλά πράγματα. Εύχομαι κάποιο από αυτά να γίνει η κινητήριος δύναμη της ζωής σου για δημιουργίες.
Ανοίξαμε για λίγο το τετράδιο της ζωής και είδαμε κάποια άυλα φύλλα. Σου διηγήθηκα μια αστεία εμπειρία της πρώτης τάξης δημοτικού. Το μοίρασμα ενός θρανίου από δύο χωριανούς συμμαθητές μου στα δύο και εγώ ο κολλητός τους καθισμένος στη μέση πάνω σε μια γραμμή! Πάντα υπάρχει χώρος στη ζωή και ας μην φαίνεται!
Μιλήσαμε επίσης για τις λιμνούλες του σπιτιού που ζεις και για το πόσο όμορφες και ωφέλιμες ήσαν και που τα ίχνη τους και η χρησιμότητα τους είναι και σήμερα. Μία από αυτές έγινε παραμύθι βλέπε εδώ. Στη παρέα μας ήτανε και ο αγαπημένος ζωγράφος του δωματίου σου η μαμά και ο μπαμπάς. Σ' ευχαριστώ για την φιλοξενία ο αδελφός του παππού σου Δημήτρη, Χρήστος.
No comments:
Post a Comment