Μένουμε και εμείς Κυψέλη πτηνά και γαλές
Όπως δείχνουν εικόνες στο διαδίκτυο και τιβί
Συνάδελφοι από δάση και βουνά μένουν βουβοί
μπροστά στο δράμα που περνάνε θνητοί
άνθρωποι στους δρόμους των πόλεων πολλά αραιοί
ανησυχία τρομερή για τον κοροφονιά σε όλη τη γη!
Συμπάσχουμε
Συμπάσχουμε
Εμείς τα πτηνά μαζί με άλλα κατοικίδια
ζούμε σε συνοικία πυκνοκατοικημένη
Κυψέλη την είπαν σαν είδαν μέλι να ρέει
από τη πλαγιά του λόφου των Αγχεσμίων
σε ρέμα που αργότερα "του Λεβίδι" το είπαν
Φιλόζωες κυράδες στοργή και φροντίδα χορηγούν
καθημερινά με hors d' œuvres μας τροφοδοτούν
και την τυλώνουμε συχνά. Λίγο να νιαουρίσουμε
μας καταλαβαίνουν και μας ψιψινίζουν να γευματίσουμε.
Αλλά η ανησυχία μας για το δράμα επιμένει.
Θέσαμε ρητορικό ερώτημα στο ΦΑΝΤΑΣΜΑ και στο
ΧΟΡΟ του έργου του Αριστοφάνη "Ορνιθες" τι συμβαίνει;
"ΦΑΝΤΑΣΜΑ:
Βλέπω κάτω τι γίνεται κρυφά, χωμένος
ανάμεσα σε πέτρες "χρονοδαγκωμένες"
και φώτισε η χαρά τα ξέφτια της σκιάς μου,
ξανάζησα, σαν γιος που όταν πρωτοαγαπάει.
Όμως κανείς μην πει ότι ξέρει μια αλήθεια,
τίποτα δε γνωρίζουμε, ούτε οι πεθαμένοι.
Τώρα του δίνω δίκιο εκείνου του Σωκράτη
που μου χασκογελάει κατάμουτρα, όταν τύχει
τις νύχτες στα χαλάσματα ν΄ανταμωθούμε.
Ποτέ κι ας είμαι φάντασμα δε φανταζόμουν
πως θα 'ριχναν τα όρνια τους θεούς του Ολύμπου.
Πως έγινε το αστείο σοβαρό και πέσαν
στα Τάρταρα η καλογνωμιά, η καλοπιστία,
το γέλιο, η παρρησία και το αντρίκειο θάρρος;
Οι Αθηναίοι τότε ετιμωρούσαν μόνο
τους φταίχτες, δεν τα φόρτωναν σ' όλο τον δήμο:
στην εξορία πέθανε ο τρανός ο Αισχύλος,
στην εξορία κι εκείνος ο άθλιος Ευριπίδης.
Σεις κάνετε πως ψάχνετε να βρείτε φταίχτες,
μα στο λαό στο τέλος τα φορτώνετε όλα,
σπατάλες και κλεψιές και τις ζημιές που κάνουν
τ΄αντιπαλεματά σας για την εξουσία.
Το 'χετε παρακάνει: απ΄τη Δημοκρατία
κρατάτε μόνο τ 'όνομα και τίποτ' άλλο.
Άμποτε (μακάρι) να σας πάει καλά η πολιτική σας..
Ε, σας καληνυχτίζω: εσείς για τις χαρές σας
κι εγώ για το σκοτάδι. Μόνον είναι κρίμα
να'σαστε τόσο ανώριμοι για λίγο γέλιο.
Θα'ρθούνε και για σας καιροί σκοταδιασμένοι,
δε θα μπορέσετε ούτε φάντασμα να βγείτε
να ιδείτε με χαμόγελο σ΄έναν καθρέπτη.
Καλή σας νύχτα, φίλοι και, καλό σκοτάδι!
ΧΟΡΟΣ:
Ω, καλή μου ξανθιά,
συντροφιά γλυκιά,
που μαζί σου λαλώ
κάθε ωραίον σκοπό,
ήρθες ήρθες εφάνης
με σουραύλι να υφάνεις
ύμνους, κελαηδισμούς,
ήχους εαρινούς
εμπρός, αρχίνα, πεσ'τους
γλυκά τους αναπαίστους,
Ε, άνθρωποι, μαυρόζωοι, που 'σαστε όμοιοι με φύλλα που πέφτουν,
αχαμνά λασποζύμωτα κι άψυχα άνθη, λαοί από ήσκιους,
πλασματ΄ άφτουρα, εφήμερα, δόλιοι θνητοί σαν αχνοί και σαν όνειρα,
βάλτε αφτί για ν΄ακούσετε εμάς τους αθάνατους, που' μαστε πάντα,
που πετάμε στα αιθέρια χαρούμενοι, αγέραστοι, με ιδέες αιώνιες,
να σας πούμε σωστά για τον κόσμο, για πουλιά και για μοίρες,
για θεούς και ποτάμια, για σκοτάδια και χάος"..
Αυτά είπε το Φάντασμα χάθηκε στο χάος πριν καλά καλά
οι αλλοτριωμένοι άνθρωποι προλάβουν να συνέλθουν
και εμείς τα πτηνά και οι γαλές της Κυψέλης πήγαμε ήσυχα
να τρυπώσουμε στη ανωτέρω μακέτα..
Πάσα ομοιότητα του Κορονοιού με το Φάντασμα δεν ισχύει..
Πάσα ομοιότητα του Κορονοιού με το Φάντασμα δεν ισχύει..
κείμενα φωτογραφία μακέτα
Χρίστος Σπυρίδωνος Ρουμελιώτης
6/4/2020
Απόσπασμα Κωμωδίας Όρνιθες Αριστοφάνη με πλάγια γράμματα
Απόδοση Βασίλη Ρώτα, εκδόσεις ΘΕΑΤΡΟ 1 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
No comments:
Post a Comment