Πάμε Σιλίμνα, Silimna, Ιστορικό χωριό της Αρκαδίας. 6 χιλ. από την Τρίπολη, Tripolis: Μη μ'αφήνεις μόνο και έρμο, Πάνος Κολοκοτρώνης, 120 φωτό

Από Σιλίμνα Αρκαδίας

Κυριακή του Πάσχα, 24/4/2020. Το μυαλό μου ούτε καν νοιαζόταν για το Πάσχα, το αρνί στη σούβλα, το κοκορέτσι, το πλούσιο πασχαλινό τραπέζι, τους συγγενείς, την οικογένεια, τους προσκεκλημένους του οικοδεσπότη και γενικά την υπέροχη φιλική εξοχική ατμόσφαιρα.. Βέβαια σε καμία περίπτωση δεν τους υποτίμησα. Αλλά ήταν η δεύτερη ή η τρίτη φορά που επισκεπτόμουνα το ιστορικό ταπεινό χωριουδάκι Σιλίμνα και είχα ερωτευθεί τα υπέροχα πετρόχτιστα σπίτια του. Σπαρμένα μοναχικά πάνω σε λοφίσκους, μέσα σε ρεματιές, πάνω στις πλαγιές μιας καταπράσινης φύσης θύμιζαν περήφανες εποχές γεμάτες αγροτική ζωή και πάσης φύσεως δραστηριότητες κοινωνικές, πολιτιστικές, θρησκευτικές, πολιτικές που συνέθεταν το αφήγημα της κάθε εποχής και ιδιαίτερα της εποχής που το χωριό γνώρισε δόξα, ανάπτυξη αλλά και εγκατάλειψη. Μέσα λοιπόν από τα λείψανα των σπιτιών σαν να άκουγα φωνές. <<Μην μας αφήνετε μόνα μας, μην μας εγκαταλείπετε, κάντε κάτι, έχουμε και μεις ψυχή, ιστορία, ιδιοκτήτες, παιδιά, εγγόνια, μανάδες, πατεράδες, γειτόνους, έχουν δεί τόσα τα μάτια μας έχουν ακούσει πολλά οι τοίχοι μας, αγαπήσαμε ανθρώπους, ζώα, περαστικούς, μαστόρους..>> Και ναι μεν κάμποσα από αυτά εισακούστηκαν και οι νοικοκυραίοι έπραξαν το καθήκον τους κάποια άλλα.. επιμένουν με το τρόπο τους να καλούν σε επικουρία αφεντικά, κληρονόμους, φορείς, αρχές να ενδιαφερθούν και να τα κρατήσουν ζωντανά..

Αμέσως λοιπόν έπιασα δουλειά με την αχόρταγη κάμερα στραμμένη σε απωθημένα, περασμένα, λησμονημένα, αγνά υλικά, κατασκευές, δένδρα, αγριολούλουδα, τοπία, μάντρες, εκκλησίες, μνημεία και ό,τι άλλο εστίαζε η πιεσμένη λόγω χρόνου αντίληψή μου. Η περιπλάνηση συμπεριέλαβε και ευχάριστες στιγμές ανταλλαγής ευχών και πληροφοριών με γείτονες κατόχους ανακαινισμένων υπέροχων οικιών που έδωσαν ένα ευχάριστο τόνο στη βόλτα.. 

Ιδιαίτερη συγκίνηση μου προκάλεσε και η προτομή του Πάνου Κολοκοτρώνη Πάνος Κολοκοτρώνης, στη πλατεία του χωριού, καθώς συνέπεσε με μία αναδίφηση που έκανα φέτος για την επανάσταση του 1821 και ιδιαίτερα για την ηγετική μορφή του Κολοκοτρώνη καθώς και ο πέτρινος θόλος, το φυσικό παλιό ψυγείο (κελάρι) του χωριού (πληροφορία Περικλή Κοντάκη)

Απολαύστε λοιπόν ένα μικρό εικονικό περίπατο ανάμεσα στις ομιλούσες πέτρες, τα παραθύρια και τα ξύλινα πετρωμένα δοκάρια (κερασιά) των παλιών σπιτιών!

Σημείωση: 

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κύριο Περικλή Κοντάκη και την Λίτσα Κοντάκη-Μακρή για την εξαιρετική οργάνωση της φιλοξενίας του Πάσχα Αρνί στη σούβλα, κοκορέτσι, σαλάτες, χορτόπιτα, ορεκτικά, τυριά και λιχουδιές, παραδοσιακά αυγοκούλουρα, όλα υπέροχα. Τιμώμενο πρόσωπο η μητέρα της κυρίας Κοντάκη-Μακρή η υπεραιωνόβια κυρία Γεωργία Μακρή σύζυγος τεθνεόντος Δημητρίου Μακρή (2012). Παρόντες Γιάννα Μακρή, Γιάννα Χρήστου, Δημήτρης, Αποστόλης Κοντάκης και ένας φίλος τους. Επίσης Σπύρος, Ιάσονας, Χρίστος ο νεότερος Ρουμελιώτης και ο υπογράφων το παρόν άρθρο Χρήστος Ρουμελιώτης.

Ο κύριος Π.Κοντάκης είχε την καλοσύνη να μας υπενθυμίσει εν συντομία την ιστορία του χωριού την οποία τιμά με την ανακαίνιση της πατρικής (από σύζυγο) πετρόκτιστης κατοικίας και άλλες ενέργειες και προτάσεις που ευχόμαστε να πιάσουν τόπο μια μέρα. 'Έγινε αναφορά στο παλιό πετρόκτιστο δημοτικό σχολείο που κάποτε ήταν τριτάξιο και σήμερα κείται ως (πανέμορφο) συλημένο ερείπιο κάπου στο τοπίο. Ανάμεσα στις πέτρες των χαλασμάτων ο επισκέπτης διακρίνει τα "τζινέτια" (συνδετικοί κρίκοι που κρατάνε σε σύνθεση τις πέτρες των τοίχων, εισόδων κλπ. Πολλά από τα ερείπια των σπιτιών διατηρούσαν την αρχοντιά τους και αφηγούνταν την ιστορία των κληρονόμων τους, μετανάστευση στην Αμερική και την Αυστραλία και αλλού. Σημαντική πληροφορία ήταν για τους επισκέπτες το πως οικοδομούσαν τα σπίτια οι πετράδες με ομαδική γειτονική και οικογενειακή βοήθεια.. Το συνδετικό υλικό των πετρών ήταν λάσπη από ντόπιο ποταμίσιο άμμο με ασπράδι αυγού " και τρίχες από γίδια το λεγόμενο "κουρασάνι". Οι πέτρες ήταν από ντόπια μαύρα ασβεστολιθικά πετρώματα (είδος γκρίζου μαρμάρου) προερχόμενα από κοντινά νταμάρια. Η εκκλησία του χωριού είναι ένα κόσμημα και η οικοδόμηση της έγινε με δωρεές ομογενών..

Για την καταγραφή Χρ.Ρουμ 24/4/2022