Σε μια πλατεία γεμάτη φως κίνηση και …ευαισθησία βρέθηκα ηθελημένα σήμερα. Γύρω γύρω παράθυρα φιλοξενούσαν απλόχερα το φως. Χειμωνιάτικα κλαριά είχαν απελευθερωθεί από τα φυλλαράκια τους για να …αφήσουν τις αχτίνες του ηλίου να λούσουν τους περαστικούς ζωγραφίζοντας ταυτόχρονα τον ουρανό. Όλα ήσαν μελετημένα. Τα άγρυπνα βλέμματα των Φιλικών έλεγχαν την τήρηση του όρκου των πολιτών εις την «ιερά πλην τρισάθλια πατρίδα»… Οι τεράστιες εικαστικές καρδιές καρφιτσωμένες στο πέτο της (πλατείας) Φιλικής Εταιρείας (Κολωνακίου) δήλωναν την άρρηκτη σχέση της τέχνης με τα αγνά αισθήματα και τις αξίες της ζωής, κόντρα στο ...ποδοπάτημά τους από τους άσχετους !
Χρήστος Ρουμελιώτης
Παρασκευή, 1 Φεβρουαρίου 2008
Καλό Μήνα Να Έχετε !
http://dokimos.over-blog.com
«Το καλό φαγητό είναι αδιαπραγμάτευτη αξία! Είναι ένας σημαντικός παράγοντας των ανθρώπινων σχέσεων. Εχει σημασία πώς το επεξεργάζεσαι ή πώς το ξεφτιλίζεις. Στην ταινία λειτουργεί ως ένα μέσο για να εκφραστούν το πάθος, η αλληλεπίδραση μεταξύ δύο ανθρώπων, η ανάγκη να διεισδύσεις σε έναν άνθρωπο χωρίς λέξεις. Επίσης, το φαγητό μπορεί να μείνει στο μυαλό σου για πάντα αν φας κάτι πέρα από τα συνηθισμένα. Θεωρώ ότι οι σέφ είναι μεγάλοι καλλιτέχνες».
Σύμφωνα με το μύθο, η ομορφιά της Περσεφόνης θάμπωσε τον πανίσχυρο θεό του σκότους Πλούτωνα. Η γη άνοιξε και την κατάπιε. Αναζητώντας την, η Δήμητρα κατέφυγε στην Ελευσίνα.
No comments:
Post a Comment