5η συνεχειούλα από την ιστορία της Αρχαίας Ερέτριας
Η ισχυρά και κοσμοπολίτισσα για την εποχή της Ερέτρια, το πολιτισμικό και δημιουργικό αυτό κέντρο της αρχαίας Ελλάδας, με τους ναούς της, το θέατρό της, τον εμπορικό της στόλο, τι αποικίες κλπ, είχε την κακή τύχη να καταστραφεί κατ’ αρχήν από τους Πέρσες το 490 πχ. Τούτο έγινε διότι οι Πέρσες ήθελαν να εκδικηθούν τους Ερετριείς, επειδή είχαν βοηθήσει του Ίωνες τον 6ο πχ αιώνα, όταν αυτοί είχαν επαναστατήσει κατά των Περσών. Οι Ερετριείς όφειλαν την βοήθεια στους Ίωνες, διότι και εκείνοι τους είχαν βοηθήσει στους μακροχρόνιους πολέμους με του Χαλκιδείς για το Λιλάντιο Πεδίο.
Έτσι η Ερέτρια δέχτηκε την επίθεση των Περσών το 290 πχ. Και επί 6 ημέρας αντιστάθηκαν γενναία οι Ερετριείς. Δυστυχώς επροδόθησαν από δύο φανατισμένους από τις πολιτικές διαμάχες τον Ευορβο του Αλκίμαχου και τον Φίλαργο του Κινέου, οι οποίοι άνοιξαν τις πόρτες στους Πέρσες ! Η Ερέτρια τότε καταστράφηκε ολοσχερώς και όσοι εκ των κατοίκων δεν σκοτώθηκαν ή δεν εσώθησαν φεύγοντες, μεταφέρθηκαν αιχμάλωτοι στη νήσο Αιγύλια κοντά στα Στύρα. Μετά τον Μαραθώνα και εν συνεχεία την καταστροφή που υπέστησαν οι Πέρσες στη Σαλαμίνα, 780 αιχμαλώτους Ερετριείς από την Αιγυλία ο Δαρείος τους μετέφερε και τους εγκατέστησε σε μια τοποθεσία ονομαζόμενη Αρδέρικα που απείχε 210 σταδίους από τα Σούσα.
Εκεί απομονωμένοι μεταξύ των νομάδων της Ερήμου Κισσίας, διατήρησαν πολλά χρόνια την ανάμνηση της Πατρίδας όπως φαίνεται από τις επιγραφές που ευρέθηκαν. Όσοι εσώθηκαν και επέζησαν, ξαναγύρισαν και έκτισαν επάνω στα ερείπια πάλι την πόλη τους. Ανασυγκροτήθηκαν και έλαβαν μέρος με πλοία στη ναυμαχία του Αρτεμισίου, και με πεζούς στη μάχη των Πλαταιών. Αφ’ ότου ξαναχτίστηκε η πόλη μετά τους περσικούς πολέμους ήταν υποτελής και επλήρωνε φόρους στους Αθηναίους. Μετά τους Αθηναίους υπετάχθη εις τους Μακεδόνες μετά την κάθοδο του Φιλίππου και την μάχη εις την Χαιρώνεια. Από το 198 πχ περιήλθε εις τους Ρωμαίους, μετά από φοβερές μάχες που έδωσε για την κατάληψη. Ο Στρατηγός Φλαμένιος, αλλά και ο Σύλλας που επίσης την κατέστρεψε το 87 πχ όταν επαναστάτησε και προσπάθησε να απαλλαγεί από τη Ρώμη. Στην Ερέτρια δεν βρίσκεται τίποτα Μεσαιωνικό όπως συμβαίνει στην λοιπή Ευβοια…
Στο επόμενο η συνεχειούλα από το Ειδικό Αφιέρωμα του Πολιτιστικού Συλλόγου Ερετρίας «Κωσταντίνος Κανάρης» για την Αρχαία Ερέτρια γραμμένο από την Αικατερίνη Τσιριμώκου.
Ερέτρια 22 Απριλίου 2008
www.negroponteresort.gr
«Το καλό φαγητό είναι αδιαπραγμάτευτη αξία! Είναι ένας σημαντικός παράγοντας των ανθρώπινων σχέσεων. Εχει σημασία πώς το επεξεργάζεσαι ή πώς το ξεφτιλίζεις. Στην ταινία λειτουργεί ως ένα μέσο για να εκφραστούν το πάθος, η αλληλεπίδραση μεταξύ δύο ανθρώπων, η ανάγκη να διεισδύσεις σε έναν άνθρωπο χωρίς λέξεις. Επίσης, το φαγητό μπορεί να μείνει στο μυαλό σου για πάντα αν φας κάτι πέρα από τα συνηθισμένα. Θεωρώ ότι οι σέφ είναι μεγάλοι καλλιτέχνες».
Σύμφωνα με το μύθο, η ομορφιά της Περσεφόνης θάμπωσε τον πανίσχυρο θεό του σκότους Πλούτωνα. Η γη άνοιξε και την κατάπιε. Αναζητώντας την, η Δήμητρα κατέφυγε στην Ελευσίνα.
No comments:
Post a Comment