Με είπαν Εύ-ριπο
Δεν ξέρω το γιατί
Ίσως από το Ευ και τη ριπή
Γιατί όταν θέλω αλλάζω τη ροή (ζωή)
Με είπαν Εύ-ριπο
Δεν ξέρω το γιατί
Παίζω με Δύση και Ανατολή
Ζυγίζομαι στην …Αττική
Με είπαν Εύ-ριπο
Δεν ξέρω το γιατί
Νερά «κατράμι» από δω και από κει
Κι ο Σκαρίμπας στην κορυφή
(του Forte Carabbaba)(**)
Με είπανε Έγριπο "τρελό"
Μ’ αγαπήσαν όμως, άγνωστοι και γνωστικοί
Διαβάτες Χαλικιδαίοι και πλείστοι Βοιωτοί
Και δεκάδες λογοτέχνες …ναυτικοί…
Και σαν Ευ-ριπος αρμενίζω
Στης Ιστορίας τα νερά
Για να υπογραμμίζω
Της αλός(*) την αναποδιά ! (ομορφιά)
Χρήστος Ρουμελιώτης
Χαλκίδα, 28 Ιουλίου 2008
(*) θαλάσσης
(**) Πάνω στο λόφο του Καράμπαμπα
βρίσκεται το άγαλμα του Σκαρίμπα
«Το καλό φαγητό είναι αδιαπραγμάτευτη αξία! Είναι ένας σημαντικός παράγοντας των ανθρώπινων σχέσεων. Εχει σημασία πώς το επεξεργάζεσαι ή πώς το ξεφτιλίζεις. Στην ταινία λειτουργεί ως ένα μέσο για να εκφραστούν το πάθος, η αλληλεπίδραση μεταξύ δύο ανθρώπων, η ανάγκη να διεισδύσεις σε έναν άνθρωπο χωρίς λέξεις. Επίσης, το φαγητό μπορεί να μείνει στο μυαλό σου για πάντα αν φας κάτι πέρα από τα συνηθισμένα. Θεωρώ ότι οι σέφ είναι μεγάλοι καλλιτέχνες».
Σύμφωνα με το μύθο, η ομορφιά της Περσεφόνης θάμπωσε τον πανίσχυρο θεό του σκότους Πλούτωνα. Η γη άνοιξε και την κατάπιε. Αναζητώντας την, η Δήμητρα κατέφυγε στην Ελευσίνα.
No comments:
Post a Comment