Ο Χρόνος και η Ελλάς

Ο Χρόνος στο διάβα του δεν μπορεί να μείνει απαθής ή βουβός με αυτά που συμβαίνουν σε μία χώρα που αγαπά. Θέλει λοιπόν να μιλήσει. Του το ζήτησε άλλωστε και εξέχων επιβάτης του καραβιού «ΕΛΛΑΣ» που πλέει στο πέλαγος που λέγεται «Μοίρα».
«Φαίνεται λοιπόν πως ο κυβερνήτης του και το πλήρωμά του να μην μπορούν ή να μην θέλουν ν’ αντιμετωπίσουν τα φυσικά ή τα αφύσικα εμπόδια της πολιτικής του κυρίως πορείας. Σίγουρα αυτά είναι πολλά και δύσκολα. Για αυτό το σκοπό άλλωστε το κράτος κτήτης έχει κάνει τεράστιες επενδύσεις σε οχυρωματικά έργα, ανθρώπινο δυναμικό και σύγχρονα μέσα για να ελαχιστοποιηθούν οι κίνδυνοι πλεύσεως. Και δεν μιλάμε για την οικονομική κρίση μόνο. Μήπως όμως κάποιες επαίσχυντες ή απαθείς δυνάμεις θεωρώντας ιδιοκτησία και γερασμένο το καραβάκι το πάνε για φούντο για να προσκομίσουν τεράστια ασφαλιστικά οφέλη; Γιατί τι άλλο να σκεφτεί κανείς από δω πάνω παρατηρώντας στην ιδιαίτερη αυτή γη μια σκυταλοδρομία ανήμπορων εξουσιών ή αυτεξουσιών, νόμιμων ή παράνομων εκβιαστών, ληγμένων καλοποιών ή ανεξέλεγκτων κακοποιών να πλαγιοκοπούν αλύπητα το καραβάκι και οι κυβερνήτες του να μην κάνουν «κάτι» να το σώσουν; Αλίμονό σας (μας) (helas). Θα βουλιάξει αύτανδρο και βέβαια κανένας απλός επιβάτης πολίτης δεν το θέλει»…
Αυτά λοιπόν είπε ή σκέφτηκε ο Χρόνος και απομακρύνθηκε σκεφτικός.