Η Μουριά, Ταβέρνα στο Καπανδρίτι

Γιώργιος Σκίτζος fb Gewrgios Skitzos
Έχω ξαναγράψει για το Γιώργο και για το μαγαζί του. Ο Γιώργος είναι ένα αγνό και τίμιο παιδί ένας αγνός εστιάτορας ένα χαρισματικό άτομο που κατέχει ένα πολύτιμο λίθο καθαρή καρδιά ξάστερο μυαλό γνωρίζει τι θέλει ο ίδιος τι προσδοκεί ο πελάτης ξέρει την απλή οικονομία της αγοράς του μαγαζιού του και του κράτους. Γνωρίζει σε τι εποχή ζούμε έχει ήσυχη τη συνείδηση του ευθυγραμμιζόμενος πολιτικά με ο,τι πιο υγιές και σύγχρονο ρεύμα υπάρχει στον ορίζοντα. Είναι χαμογελαστός αισιόδοξος ομιλητικός με τους πελάτες και τους περαστικούς από τον δρόμο μικρό αλλά συμπαθητικό κόμβο. Καπανδρίτι το χωριουδάκι ριγμένο στις πλαγιές ενός οροπεδίου λίγο πριν πιάσει κάποιος κορυφή του βουνού τάδε και μετά την κατηφόρα με την μοναδική θέα του Ευβοϊκού για Κάλαμο και Αγίους Αποστόλους.

"Η Μουριά" η ταβέρνα του είναι εύκολα ορατή από το δρόμο. Μόνο που φέτος μια εισαγόμενη αρρώστια φυτών όπως του φοίνικα με ένα τεράστιων δυνάμεων σκουλίκι ίσαμε με ένα δάκτυλο και η ιπτάμενη νύμφη του έκαναν ζημιά και της αφαίρεσαν προσωρινά την απώλεια ανεμελιά σκιά δηλαδή τις έντεχνα μακριές κλωνάρες σκιάς την ημέρα. Όμως. Δεν πειράζει καθόλου. "Η Μουριά" ανοίγει μόνο βραδυνές ώρες εκτός νομίζω Κυριακές. Υποδέχεται ντόπιους ζευγάρια συνταξιούχους παιδιά γνωστούς άγνωστους στην όμορφη γωνιά τους και τους μιλά στην καρδιά του μέσω βεβαίως του κυρίου Γιώργου που είναι και ο εκπρόσωπός της από το ανθρώπινο είδος. Ο,τι καλλίτερο. 

Σήμερα 24/5/2025 επιστρέφοντας από Κάλαμο τη βίλα Hestia δηλαδή πείνα για φαγητό είχε χτυπήσει κόκκινο σταμάτησα να τον δω και να του πω μια καλησπέρα. Απολαμβάνει κανείς την ευγένεια του το χαιρετισμό του και είμαι ένας από αυτούς που τους αρέσει. Στο μαγαζί του δεν έρχεται οποίος και όποιος τύπος ανθρώπων. Με κάποιο αυτόματο τρόπο έρχονται άνθρωποι οικείοι χαλαροί ανέμελοι ή τουλάχιστον προσωρινά αποφασισμένοι να χαρούν το γνήσιο μενού του Γιώργου που όπως λέει περιέχει λιγοστούς κωδικούς. Μόλις καθήσει ο πελάτης όπου του αρέσει και συμφωνεί ο κ. Γιώργος κάθεται μαζί του και επικοινωνεί τα προτεινόμενα από το προφορικό κατάλογο. Διορθώνει έντεχνα το πελάτη κατά την παραγγελία του πιάτου αν του ζητά πράγμα πιο απλά από το στάνταρ look του πιάτου. Όχι δεν θα χαλάσει τη ποιότητα της παρουσίασης για μικρό πράγματα γαρνιτούρα. Θα βάλει αυτό που πρέπει. Πχ η χοιρινή μπριζόλα ψημένη στα κάρβουνα σερβίρεται σε μεταλλική ανοξείδωτη ξενοδοχειακή πιατέλα με γαρνιτούρα ψημένη πιπεριά και ψημένη τομάτα και ωραίες τηγανιτές πατάτες της ώρας. Το κρέας στα κάρβουνα. Που τέτοια τύχη αλλού! Για αξιακή αρχή έχει ότι στο πιάτο δηλαδή <<το είδος τα υλικά και το ντεκόρ πρέπει να δίνουν μια προστιθέμενη αξία παραπάνω από αυτό που πληρώνει ο πελάτης ώστε αυτό να αποτελεί το προσκλητήριο για μια επόμενη φορά>> 

Έτσι απόλαυσα ένα απλό και πλούσιο σε γεύση μενού με μια δροσερή μπύρα. Ταυτόχρονα χωρίς να το θέλω και όταν δεν χάζευα στο κινητό γινόμουν ακουστικός μάρτυς απλών αλλά πανέμορφων ιστοριών, εμπειριών από εκδρομές ΚΑΠΗ και κατοίκων του χωριού πχ στην Άγιο Νεκτάριο της Αίγινας. Άλλων ιστορίες από τις δουλειές της ημέρας και ό,τι άλλο. Όλα ακούγονταν πολύ όμορφα εκεί κάτω από τη μουριά που τα φύλλα της δανείζονταν τη σκιά των ωρών της νύχτας για να προσφέρουν κάτι που αυτή το καιρό δεν μπορούσαν!

Ο κ. Γιώργος πηγαινοέρχονταν συνεχώς στις παρέες ενδιαφερόμενος για την εξέλιξη των γευμάτων. Α ναι διαθέτει και καλό λευκό κρασάκι ίσως από το οινοποιείο της περιοχής. Σίγουρα θα το επισκεφθώ και θα σας κάνω ενημέρωση. Ρεπορτάζ. Οινότρια Γη. Αφοί Λαζαρίδη.

Όταν κάθομαι σε κάθε μαγαζί κοιτάω τι ενδιαφέρον υπάρχει γύρω μου δηλαδή τις προστιθέμενες αξίες στο κύριο προϊόν του μαγαζιού ντεκόρ κλπ φυσικά και τον ανθρώπινο παράγοντα που παίζει πρώτο ρόλο. Την προσοχή μου τράβηξαν και πάλι οι δύο παλιές Ρόδες κάρου. Όχι. Μια είχε και πρόσθεσε και μια άλλη. Τρομερές αξίες. Σωστά τις τοποθέτησε φάτσα στο δρόμο και τους πρόσθεσε ακόμη προστιθέμενη αξία επ' αυτών! Παραδοσιακούς κουβάδες ως γλάστρες με φυτά κοράλι. Α τι όμορφα και ταπεινά τα λουλουδάκια που ήταν σαν κοπελίτσες με ριχτά μαλάκια που ήσαν σαν δοντάκια από χτένα! Ωραίο θέμα για φωτογραφία και πήρα μερικές. Κάλεσα και το κύριο Γιώργο και τον έβαλα στο στρογγυλό κάδρο που δέχτηκε με χαρά και με χαμόγελο! Έχω συναντήσει περιπτώσεις που αρνούνται άππαα_ππάα όχι όχι να λένε όχι φωτογραφίες λες και θα τους φάνε/φάω. Πήρα και άλλη μία το φαγητό αργότερα χωρίς να έχω άλλα κουράγια λόγω κούρασης και ώρας που είχε πάει 22.00 η ώρα και ήθελα και μισή ώρα για Αθήνα 30 χιλιόμετρα.

"Πάμε Καπανδρίτι" δείτε 3 αναρτήσεις εδώ στο ίδιο blogspot για το Καπανδρίτι και τον Κο Γιώργο:

https://roumeliotis.blogspot.com/search/label/%CE%A0%CE%AC%CE%BC%CE%B5%20%CE%9A%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%B9?m=1

Και εδώ στο ποιητικό μου blogspot 1 ποιηματάκι για τον κύριο Γιώργο :

https://roumeliotisxristos.blogspot.com/search/label/%CE%9A%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%B9?m=0

Πάμε Βύρωνα, θέατρο με Φωτούλα, Αριστοφάνη,Byronas

Χρήστος:

<<Ήταν τόσο όμορφα! Δεν περιγράφεται, το φιλειρηνικό αυτό παιδικό αλλά και καπικό ξεφάντωμα μπράβο ξαδέλφη (Φωτούλα) πόσο συγκινήθηκα>>

<<Κουλίτσα η αδελφούλα σου ήταν υπέροχη χτες στο θέατρο. Ένα υπερθέαμα δύο ομάδων θεατρίνων από τα πιο όμορφα της ζωής παιδιά και ΚΑΠΗ>>

Αυτά τα δύο μυνήματα με τις παρακάτω φωτογραφίες έστειλα στη Φωτούλα και την Κούλα μετά από αυτή την υπέροχη παράσταση που πήρε μέρος η Φωτούλα Παπαγγελή Λεονάρδου και η Αντίς..

Κούλα:

Μπράβο και στην αδερφή μου και στον φωτογράφο που μου έστειλε τις φωτογραφίες!!!!!

Φωτούλα:

Ευχαριστώ που ήσουν εκεί!! και παντού.. άξιος!!

Μελίσσι οδοιπορικό

Ένα μικρό γλυκό ταξίδι στο Μελίσσι. Αυτή τη φορά είχε ιδιαίτερο χρώμα. Το επίθετο "γλυκό" το δανείστηκα από την Βούλα Γκιολή. Δεν γίνεται αλλιώς. Εμείς οι αθέλητα απομακρυσμένοι από τη γενέτειρα μας (γη) διατηρούμε το δικαίωμα να το θεωρούμε γλυκό. Για πάντα. Αυτό είναι γεγονός αλλά και (ανά) παράσταση μέσα από το γραπτό γλυκό λόγο της Βούλας. Πόσο δίκαιο έχεις Βούλα! Μπράβο! Τι εννοώ; Σε λίγο καιρό θα γίνουμε κοινωνοί μιας γλυκύτατης ποιητικής γραφής της συλλογής ποιημάτων σου σε ηλεκτρονική μορφή. Είναι η εμφάνιση ενός νέου ιστότοπου. Του ιστότοπου της Βούλας. giolivoula.blogspot.com Γνωρίζουμε ήδη αποσπάσματα του έργου της από τον κοινωνικό της ιστότοπο στο fb. Ένας μοναδικός λογοτεχνικός  θησαυρός με αναφορά το γλυκό Μελίσσι περιμένει υπομονετικά την ανάδειξη του. Βρήκε λοιπόν αυτές τις μέρες μια ευκαιρία να ξετρυπώσει με αυτή τη μορφή και να διακοσμήσει το φουστάνι της άνοιξης του Μελισσίου.. Θα τον απολαύσουμε με υπομονή και θα τον σχολιάσουμε όπως πρέπει κάποια στιγμή.

Το ταξιδάκι αυτό περιελάμβανε για την ιστορία τα εξής étapes:

N.Πέραμος, Πάχη, Κινέττα, Α.Αδριανός, ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ (Οποία επιθυμεί ο καθείς)

Πρώτα απ' όλα 

πιο ΟΜΟΡΦΟ ΠΑΣΧΑ 

και από τα παλιά 

16/4/2025 Πάχη Μεγάρων και Νέα Πέραμος στο δρόμο προς Ναύπλιο. Κινέττα. Βλέπε όλες τις φωτογραφίες στο τέλος του text.

Ο δρόμος της παλαιάς εθνικής Αθηνών Κορίνθου περιλαμβάνει βαρκούλες, γραφικά θαλασσοχώρια γραμμικές βοτσαλωτές, χαλίκια δηλαδή, παραλίες, όμορφα σνακοκαφεμπάρ και γενικά ωραία φυσικά τοπία. Τέρψις οφθαλμών στομάχου και πνεύματος δοθείσης της ευκαιρίας. Μα από όλα πιο πολύ μου έκανε χαρά που βρήκα μια παρέα από ανέμελους σκύλους τύπου Φουκ που χαλαρά έφερναν γύρω το μαγαζί συνομιλούσαν με το αφεντικό τους λιμενικούς της Πάχης εμένα και άλλους. Το αφεντικό τους έχει μόνιμα ένα τηγάνι και νερό όπου κατά καιρούς βρίσκουν το φαγητό τους είτε από περισσεύματα πελατών είτε το τακτικό τους κολατσιό από το μαγαζί. Α τι ωραία που είναι ζωή. Όσο για μένα τους χορήγησα κάτι υπόλοιπα των γιγάντων που σερβιρίστικα και δεν ήθελα να αφήσω. Στα μάτια με κοίταζαν χωρίς να μιλάνε. Σαν άνθρωποι με συναισθήματα και συγκατάβαση. Έγλυψαν λοιπόν με βουλιμία το πιάτο τους ήπιαν το νερό τους γλάτσα γλούτσα  και πήγαν και ξάπλωσαν νωχελικά στην είσοδο του μαγαζιού.

Η μικρή αυτή ανάπαυλα στην ερημιά μου έδωσε την ευκαιρία να παρατηρώ το ήρεμο πήγαινε έλα των φέρυμπότ από τη Σαλαμίνα και τους κινητούς επιβάτες του (αυτοκίνητα)  και να το συγκρίνω με τη τρέλα των δρόμων των Αθηνών. Μεγάλη διαφορά. Επιλέγεις.

Να κάνουμε κάτι. Πυργόσπιτο Αγίου Αδριανού Pyrgospito Agios Adrianos do something

Μόνο αν συνδεθεί με την νεώτερη ιστορία του Ναυπλίου και της περιοχής Κολοκοτρώνη κλπ. Άρα θέλει μια σοβαρή πρόταση μελετημένη κοστολογημένη που να κερδίσει την υποστήριξη του ευρέως κοινού να γίνει πολιτιστικό κίνημα να σηματοδοτηθεί δειγματοληπτικά και να συγκινήσει και αν την εν γένει αδιάφορη πολιτεία. Θα μπορούσα να αναπτύξω την ιδέα μου και να τη λάβετε για παραπέρα τροποποίηση ανάπτυξη. Δεν είναι πρώτη φορά που το κάνω. Πχ. https://roumeliotis.blogspot.com/2024/12/nafplio-xenia.html?m=1

Φυσικά για την ανωτέρω πρόταση κανείς από τον δήμο Ναύπλιο που την κοινοποίησα δεν συγκινήθηκε να πει κύριε αυτά που γράφετε είναι ανέφικτα.

Θα μπορούσαν να δημιουργηθούν εμβληματικός δρόμοι πολιτισμού mix δηλαδή Παλαμίδι Καστράκι Φράγμα μια εκκλησία κλπ να ενεργοποιηθούν οι φοιτητές καλών τεχνών και πολιτισμού του Ναύπλιου να γίνει ένα φαν κλαμπ να αρχίσουν οι επισκέψεις να γίνουν μίνι ανώμαλοι δρόμοι, κυκλικές πεζοπορίες εκδηλώσεις λογοτεχνίας ποίησης χορών το χωριό έχει παράδοση κλπ και να ασκηθεί "πίεση" και προκληθεί ενδιαφέρον. Να συνδεθούν οι ιστορίες των γειτονικών χωριών γιατί το μνημείο αυτό έχει να κάνει με όλη την περιοχή. Ακόμη με ένα εθελοντικό συνεργείο ή κάποια χρηματική προσφορά να καθαριστεί και ένας ντόπιος αρχιτέκτων να ηγηθεί μια πρώτης κίνησης στήριξης του ιστορικού αυτού λειψάνου. Σε ένα άλλο χωριό μεταξύ αρχαίας και Κορινθίας είναι ο πύργος του Κορδή καλοδιατηρημένος θα σας στείλω λινκ.

Επίσης σας κοινοποιώ link ιστότοπο μου όπου έχω σκεφτεί ένα project για το Καστράκι.. βλέπε εδώ..

https://roumeliotisxristos.blogspot.com/2023/03/que-dites-vous-adoptons-nous-des.html?m=1

Xr. Roumeliotis

13/3/2025

Pame Nafplio fagito journal

Ήταν μια ωραία ηλιόλουστη μέρα. 15/2/2025.  Μεσημεράκι στο Ναύπλιο για άσχετη δουλειά σε γνωστό μαγαζί βιβλιοπωλείο. Ήρθε η ώρα φαγητού. Δεν μπορεί μονολογώ. Κάπου θα έχει μια καλή ταβέρνα. Παραλία, κέντρο παλιά πόλη. Ξαφνικά μου ήρθε μια ιδέα θυμήθηκα την 25η Μαρτίου. Κάποιος κάποτε μου είχε μιλήσει για ταβερνάκια. Εγώ ο ίδιος κάτι θυμόμουν. Πράγματι αντί να κάνω κατά την Κίο έστριψα προς Παλαμήδι. Βρήκα πάρκιν πολύ εύκολα και μπροστά μου είδα δύο μεζεδοπωλεία. Μια χαρά λέω. Τίγκα όμως και τα δύο. Εκτός από ένα συμπαθητικό τραπεζάκι με τρεις καρέκλες και δίπλα στο τζάμι που βρήκα στο ένα. Οι σερβιτόρες και οι δύο τσαγανές. Σβέλτες εξυπηρετικές χαμογελαστές. Η παραγγελία ήταν ήδη στο κεφάλι μου από το διάβασμα του καταλόγου στην είσοδο. Ο χώρος ζεστός διακοσμημένος ευχάριστα έξυπνα του γούστου μου. Η σερβιτόρος πλησίασε και μου πρότεινε το κατάλογο. Ώπα λέω μη κουράζεστε τόχω. Θα μου φέρετε μια μανιτάρια πλευρώτους μια πατάτες τηγανιτές με το τυράκι ξεχωριστά ψωμάκι νεράκι και μια μπύρα τη καλύτερη που έχετε της προτίμησής σας. Σας δίνω το οκέϋ για όποια θέλετε εσείς σας έχω εμπιστοσύνη ο,τι  θέλετε. Αντιληφθήκατε τις προτιμήσεις μου. Ευχαριστώ. Ο χρόνος άρχισε να κυλά ευχάριστα. Θαμώνες φεύγαν φανερά ικανοποιημένοι άλλοι έρχονταν. Δίπλα δύο ζευγαράκια εκ των οποίων το ένα είχε ένα μωράκι. Σε μια στιγμή άρχισε να διαμαρτύρεται με το τρόπος του. Μάλλον ήθελε αγκαλίτσα την οποία τελικά του πρόσφερε ο μπαμπάς. Ήταν λέει πιο καλή από αυτή της μαμάς. Λίγο προτού το πάρει στα χέρια του ο μπαμπάς ζήτησα ευγενικά συγνώμη. Μπορώ να βοηθήσω; Έχουν περάσει από τα χέρια μου τρία. Κάτι μου έχει μείνει.. χαχαχα.. Η προετοιμασία των εδεσμάτων σίγουρα ήθελε το χρόνο της. Σκέφθηκα στο περίμενε να προσθέσω και ακόμη ένα πιάτο στο μενού μου. Αυτή τη φορά δικό μου. Έβγαλα ένα βιβλιαράκι από το τσαντάκι μου. Ήταν Αριστοφάνης. Κωμωδία. Σφήκες. Μια χαρά. Το τοποθέτησα μέσα στο πιάτο και ακόνισα τα μαχαιροπήρουνα. Είχα πολύ όρεξη για διάβασμα και ευθυμία αλλά και ταξίδι στη χώρα των αρχαίων δικών με δικαστές κάθε καρυδιάς καρύδι από ένα τσούρμο πολίτες γέρους και άλλους που ήθελαν να ωφεληθούν από το τριώβολο που από Περικλή και ο αγύρτης και δημαγωγός Κλέων όριζε δικαστή με κλήρωση ενός οβολού για κάθε δίκη. Σκέπτομαι. Σίγουρα μέσα στους κληρωτούς θα είναι και σωστοί. Μπορεί και όλοι. Ρε μπα και χρειάζεται να εφαρμόσουμε το ίδιο σύστημα σήμερα για τα Τέμπη; Εδώ τα δύσκολα. Ποιος να το κάνει; Ο άνακτας; Αποκλείεται. Θα δούμε στις 28/2/2025. Θα το παλέψουμε όλοι μαζί. Ωραία. Ο χρόνος αναμονής καλύφτηκε ευχάριστα και σε λίγο ήρθανε και τα πιάτα! Καλό καμωμένα τα μανιτάρια ήταν απλωμένα σε μια πιατελίτσα με τη demi glace σαλτσούλα τους. Οι πατατούλες νοστιμότατες σε μπολάκι. Τυράκι τριμμένο σε πιατάκι δίπλα. Η μπύρα όντως εκπληκτική. Προέλευση από την Εύβοια. Διάβασα κριθάρι βύνη κλπ. Μικρός παραγωγός πετυχημένο προϊόν. Δείτε τη φωτογραφία. Το γεύμα περατώθηκε και με μια μπάλα παγωτό με συνοδεία λαμίτσες γλυκό από κίτρο ή περγαμόντο τέλειο. Φωτογραφίες απαραίτητες. Ο κόσμος είχε αραιώσει. Ελεύθερος να τραβήξω αυτά που ήθελα. Μέσα έξω.  Το Παλαμήδι ήταν ακριβώς πάνω από το Ζουρνάλ. Δεν είχα όρεξη να του αφιερώσω χρόνο παρά μόνο κάποιες φωτογραφίες που θα δείτε παρακάτω. Αυτά φίλοι μου. Ήταν μια ευχάριστη ώρα που πέρασα σε ένα ιδιαίτερο ωραίο μαγαζί στο Ναύπλιο κοντά στο σπίτι του Μπούμπουλη απογόνου της Μπουμπουλίνας! Λογαριασμός ούτε 20€! Και μόνο η ευγένεια τα χαμόγελα το κέρασμα άξιζαν πολλά πιο πάνω. Ζουρνάλ λοιπόν και πάλι με την πρώτη ευκαιρία. Α! ναι μια κρυφή ματιά φεύγοντας στην open Kitchen του μαγαζιού είδα την mise en place του chef και τα ελκυστικά φιλετάκια που προετοίμαζε και να η παραγγελία έτοιμη για την επόμενη επίσκεψη. Bon apetit από τώρα χαχαχα! 

Χρήστος Ρουμελιώτης 

roumeliotis.blogspot.com

Skrekos Petros Travel

 

Ζήστε ταξιδεύοντας 

Αναγνωρίσετε τους εαυτούς σας

Μέσα στους άλλους λαούς 

Αναπτύξετε αδελφικές σχέσεις 

Με τους Ευρωπαίους πολίτες 

Με τις Ευρωπαίες
Γυρίστε με γεμάτες τις καρδιές 

Γυρίστε με γεμάτο το νου 

Γυρίστε με γεμάτα τα μάτια 

Ταξιδέψετε 

Ζήστε 

Μόνο με Πέτρο 

ΕΝΘΕΤΟ

Ταξιδιώτες 

(Τάσος Λειβαδίτης)

Τ’ απογέματα έβρεχε

η βροχή μπέρδευε τη στάχτη 

τ’ ουρανού με τα κίτρινα φύλλα

το ποτέ με το πουθενά

εγώ τριγύριζα στις κάμαρες 

σαν ένας ταξιδιώτης 

που έχασε το δρόμο του

«ε, ποιος είσαι;» ρωτούσα 

καμιά φορά 

«αυτός που δεν πρέπει να θυμάσαι» 

άκουγα να λέει κάποιος ψιθυριστά

τρόμαζα έψαχνα παντού 

– αλλά τι να βρω σ’ έναν κόσμο 

που είναι όλα απ’ τα πριν χαμένα

εξ άλλου είχα τόσα πράγματα 

να σκεφτώ, αλλά προς τι τώρα που

έφυγε η νεότητά μου

και τα λόγια μας συνήθως 

παραπλανούν το ανείπωτο κι όμως

συνεχίζουμε να μιλάμε. 

Τι λέμε;

Έτσι προτιμούσα να κρατάω 

ημερολόγιο για εποχές που δε

γνώρισα – ήταν μια ωραία αναπόληση

ή τη νύχτα τα βήματα ενός περαστικού 

στο δρόμο μου θύμιζαν

πάντα την αιώνια αναχώρηση.

Ω, εσείς που ναυαγήσατε 

σε θάλασσες που δεν ταξιδέψατε ποτέ!

Diptyho Ganas Nafplio

Δίπτυχο
Ι
Με τα γυμνά της πόδια στις βατιές,
άσπρα λαγωνικά,
και τούφες τούφες τα μαλλιά
να τα ξασπρίζει ο χρόνος ή μήπως
ήταν ο αέρας. Αέρας θα ‘τανε
και δυνατή βροχή, σχισμή του βράχου
κι αντάρα που χαμήλωνε
σαν την ποδιά της, κρύβοντας το βουνό.

Εκεί στο βράχο κι η καλή της ηλακάτη
τουλούπες έγνεθε και φονικά,
έζωσε μοναστήρια με το νήμα της,
έδεσε σπίτια κι έσυρε καράβια,
ώσπου κουράστηκαν τ’ αρθριτικά της χέρια.

Περνούν λαγοί στον ύπνο της κι αγρίμια,
κάνει να τα χαϊδέψει και τα πνίγει,
σπαράζουνε τα τρυφερά κορμιά τους
την ξυπνούν. Κοιτάζει το σκοτάδι,
δε μιλάει, καντήλι δεν ανάβει πια,
της το ‘σβησε δυο τρεις φορές
αέρας δυνατός.
Ποιος να φυσούσε κι από πού,
πόρτες παράθυρα κλειστά.

ΙΙ

Χώρισαν και χαθήκανε
στην ίδια γειτονιά, στους ίδιους δρόμους.
Εκείνη γύριζε και γύρευε
σ’ άλλα κορμιά τη μουσική του.
Απελπίστηκε, παντρεύτηκε μια μέρα.
Τον ξέχασε κι αυτόν και το κορμί της,
έγινε σύζυγος, μητέρα,
πρώτη ξαδέλφη όλων των απελπισμένων.

Τους βλέπει κάθε βράδυ στην TV.
Αδύνατον να πάει στο κρεβάτι
ώσπου να πέσουν χιόνια στην οθόνη.
Τη γαληνεύει αυτό το άσπρο – ένα τίποτε –
κι έτσι την παίρνει ο ύπνος.

Αλλού βλασταίνουν σώματα καινούργια, δίνουνε όρκους κι επιμένουν στην αγάπη.
Την απελπίζει τόση ελπίδα.
Τα Σάββατα πρωί πρωί στη λαϊκή,
κόκκινα μήλα, πράσινα μαρούλια
και σέλινα με τα μαλλιά λυμένα.
Η φύση, μπόλικη και χύμα, της διδάσκει
πως δεν πεθαίνουνε τα μήλα από λύπη.
Και αναβάλλει μέχρι τ’ άλλο Σάββατο.

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”:
Μιχάλης Γκανάς.

Argos for eating with Dimitris

Στο Άργος εστιατόριο rétro με το κουμπάρο μου Δημήτρη Dimitris Christou. Ένα γκουρμέ φαγητό με λευκό κρασάκι κάνει καλό. Το Άργος είναι μια ήσυχη πόλη με πολλά θέλγητρα για επίσκεψη 10 χιλιόμετρα μακριά από το Ναύπλιο.12/1/2025

https://roumeliotisxristos.blogspot.com/2024/02/argos.html?m=1

https://roumeliotis.blogspot.com/2024/04/argos-caltural-town.html?m=1

Nemea Poem

Νεμέα (Χοσέ Μαρία ντε Ερέδια,
μετάφραση: Φάνης Κωστόπουλος)

Μόλις εμπήκε ο Ήρωας
στου δάσους τη γαλήνη
Και ψάχνοντας, τα φοβερά
τ’ αχνάρια ακολουθούσε,
Μονάχα ένας βρυχηθμός
την πάλη τους προδίνει.
Έδυσε ο ήλιος, χάθηκε∙
σιγή παντού κρατούσε.

 

Prophète Elias village Οδοιπορικό

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΌ 1/1/2025

ΑΓΙΟΣ ΑΔΡΙΑΝΌΣ ΚΑΙ ΑΗ-ΛΙΑΣ 

Πρωί σήμερα σηκώθηκα κεφάτος και έπιασα το πληκτρολόγιο για ευχές. Έναυσμα ήταν ο πρωτοχρονιάτικος γλυκός λόγος του Σταμάτη Κραουνάκη και οι προσωπικές μου ανάγκες επικοινωνίας με ωραίους ανθρώπους ειδικά αυτή την ημέρα. Εξέφρασα λοιπόν τις ευχές μου μέσω διαδικτύου και ένιωσα μια απέραντη χαρά. Μόλις τελείωσα και έκανα την ανάρτηση κατευθύνθηκα προς το χωριό και κάθησα στου Λάμπρου με εορτάζοντες φίλους χωριανούς. Συζητήσαμε πολύ για διάφορα ζητήματα του χωριού συντάξεις, αγροτικά προβλήματα του χωριού σε σχέση με την Ευρώπη και το άνοιγμα των αγορών σε προϊόντα της νότιας Αμερικής και τους κινδύνους που ενέχει αυτή η ενέργεια. Στο τέλος ζήλεψα τα μπιφτέκια του Λάμπρου με τις υπέροχες τηγανιτές πατάτες. 

Το μεσημεράκι βρέθηκα με το Βαγγέλη τη Γιάννα και τη Μιμή.  Στη συνέχεια επέλεξα τον Αη-λιά 3-4 χιλιόμετρα από το χωριό να περάσω την ώρα μου με στοχασμό και θέα από το υπερ-βράχο του χωριού Αη-λιά. Ένας ελικοειδής δρόμος τσιμεντένιος με οδήγησε πάνω.

Το υπόλοιπο του δρόμου ως την κορυφή ήταν όμορφα τσιμεντένια σκαλοπάτια. Εκεί με περίμενε πλουσιοπάροχη αποζημίωση δηλαδή υπέροχη θέα του Αργολικού κάμπου και του κόλπου.

 ...

Στάθηκα στη κορυφή
Αγνάντευσα τη φύση
Βορά ανατολή

Νότο δύση
Άργος Ναύπλιο
Άγιος Αδριανός 
Προφήτης Ηλίας χωριό
Όρος Αραχναίο 
Νέο Ροεινό χωριό 
Η ζήρια με χιόνια
Σε τάξη ο κάμπος 

...
Στα χωράφια τα κτήματα ήταν στη σειρά.
Κάποια πορτοκάλια προβληματικά σε τιμή και μέγεθος. Οι υπόγειες δυνάμεις της αγοράς δουλεύουν ασταμάτητα υπέρ κατά.

Ο Αργολικός έφορος κάμπος με ιστορία και πλούσια παραγωγή. Η άνθρωποι έχουν κάνει προκοπή. Τώρα προβληματισμός..
Θέλει πολύ δύναμη να ξανά σηκωθούν οι καλλιεργητές, οι παραγωγοί.. 

Παρακάτω φωτογραφίες:

 

Στο καφέ του Λάμπρου με Ναζάρ

Χριστούγεννα 2024, Άγιος Αδριανός, Ναύπλιο

ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΌ 

Ο Άγιος Αδριανός είναι ένα όμορφο χωριό λίγα χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Ναυπλίου. Έχω πολλές φορές γράψει γι'αυτό εδώ. Επανέρχομαι με την ευκαιρία των Χριστουγέννων. Πολλοί λένε να κάνουν Πάσχα σε χωριό. Λίγοι όμως Χριστούγεννα ή πρωτοχρονιά. Η κυριότερη αιτία βέβαια είναι ο χειμώνας και το κρύο. Εδώ προσθέστε και το οικονομικό φέτος.

Παρόλα αυτά παρατηρείται κάποια κίνηση ιδιαίτερα στο κοντινότερο νο Ναύπλιο. Τα παράπονα των ξενοδόχων υφίστανται.

Υπερβολικό κρύο δεν κάνει και αυτό ξεπερνιέται. Ο μορφωτικός σύλλογος του χωριού κυρίως από εθελοντές καθηγητές και φιλοπρόοδος γονείς και κάτι κους του χωριού έδωσε θέαμα και ήχο στη στολισμένη  πλατεία του χωριού με κάλαντα και χορούς και κέφι από παιδιά. Ήταν πολύ όμορφα. Κατά τα άλλα ο δήμος δια του ντόπιου εκλεγμένου συμβούλου φρόντισε το στολισμού των δημόσιων χώρων και πολλοί κάτοικοι τα σπίτια τους. 

Αυτά φίλοι μου όσα αντιλήφθηκα από το δημόσιο χωριό και φυσικά από τις ευχές που αντάλλαξαν οι κάτοικοι στα καφενεία δρόμους και εκκλησία. Ιδιαίτερα στον καφέ του Κοκό κλασσικά οι ευχές οι ατάκες και το χιούμορ μεταξύ γνωστών κατοίκων έδινε και έπαιρνε. Ήταν ωραία. 

Κάποιοι από τους κατοίκους συγγενείς και φίλοι μεταξύ των συμπτύσσονται στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι τρώνε και περνάνε ωραία.

Έτσι και μεις φέτος 4 οικογένειες βρεθήκαμε στην Άρια κοντινή συνοικία του Ναυπλίου σε ένα ωραίο τραπέζι με παραδοσιακό μενού και κάτι ιδιαίτερο βουαλά:

Συνδαιτημόνες: Οικοδέσποινα Μιμή, Γιάννα αδελφή, Βαγγέλης, Δημήτρης Κουμπάρος και Χρίστος προσκεκλημένος κουμπαρογυναικοξάδελφος ας πούμε.

Το μενού εξαιρετικό made by Mimi 

- Χοιρινό με χόρτα αυγοκοφτά.

- Χωριάτικα ψητά μοσχαρίσια και χοιρινά λουκάνικα.

- Quiche Lorainne made by Christos 

- Tarte au citron made by Christos 

- Λευκός τοπικός οίνος

- Κουραμπιέδες μελομακάρονα από τον τοπικό φούρνο.

- Ατμόσφαιρα Εορταστική με μπόλικο χιούμορ 

- Φωτογραφίες όχι αυτή τη φορά πλην των φαγητών και από ψηλά Ναυπλίου

Athens hotels Christmas

Τα ξενοδοχεία κάθε χρόνο δίνουν το τόνο και το χρώμα στις ημέρες των γιορτών. Εξαιρετικοί στολισμοί ιδιαίτερα φιλόξενη ατμόσφαιρα από τους καλά εκπαιδευμένους réceptionnaires. Παρακάτω φωτό από την Αθήνα και μερικά ξενοδοχεία. Εύχομαι σε όλους τους συμπολίτες μου φίλους συγγενείς και συναδέλφους στην Ελλάδα και το εξωτερικό όμορφες στιγμές προς το τέλος του 2024 και δυνάμεις υγεία και καλή ψυχολογία για το 2025

Kalamos end of 2024

 

Fin 2024 Villa Hestia
Arôme de thym
Sensation d' l'hiver
Plage du port d'Agioi Apostoli
Bancs marins dans la nature sauvage
Vue du drapeau grec et de la mer d' Evia
Coucou spéciales :
Carina Istre
Florence Evrard
Δημητρα Ταμπαση
Vaggelis Briolas Gianna Christou
Dimitris Christou
Φιλοθέη Μπεσιου

Athens Syntagma Zapeion

Περίπατος. 12/12/2024. Σύνταγμα - Ζάππειο Μέγαρο. Έκθεση Τουρισμού. Έχω σχέση με τις εκθέσεις όσο και με τους γείτονες. Υπάρχει εκεί κάτι που επιμένω να αποταμιεύω. Κατάλοιπα κατάλογοι μπροσούρες συζητήσεις ευχάριστες. Κέρδος. Ξέρω επίσης ότι μια ακόμη επίσκεψη στο κέντρο της Αθήνας δεν θα έβλαπτε. Πολύ νόστιμο το μπριάμ της κυρά Μαρίας, Ομήρου και Ακαδημίας, τηλ. 6907318656. Παραγγείλετε και το καταπληκτικό Κωνσταντινοπολίτικο γλυκό της το ΣΕΚΕΡ ΠΑΡΕ που έχει πάστα αμυγδάλου και σιμιγδάλι. Μαζί ας απολαύσουμε σιωπηλά την ομορφιά κάθε γιορτινής γωνίας που σκουντουφλήσαμε στη πόλη. Φέτος η Αθήνα μου φάνηκε πιο γήινη πιο λιτή. Πάντα οι ίδιες συζητήσεις στο λεωφορείο για που έχει ωραίο καφέ Πλάκα κλπ. Προσοχή αποφύγετε τα άχρηστα πάσης φύσεως αντικείμενα αλλά και τη σκληρή τηλεοπτική προπαγάνδα από τα πανέλ-ια. Η κεντρική θέρμανση ευτυχώς δουλεύει όχι όμως στη Πατησίων όπου η δυστυχία των αστέγων δεν κρύβεται. Εμπιστοσύνη στο σώμα σας την αγκαλιά σας και τη ψυχολογία σας. Μην επιστρέψετε σε κανέναν να σας τη χαλάσει χριστουγεννιάτικα. 

Nafplio Xenia. Αναζητούνται χορηγοί

ΜΙΑ ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΝΙΑ.

Thodoris Kremidas Αν κρατάει το σκαρί να το βγάλουν δημοπρασία να το πουλήσουν ή νοικιάσουν ή ας του αλλάξουν χρήση σε ένα έξυπνο κοινωνικό και πολιτιστικό και οικονομικό και πολιτικό χώρο με ένα χαμηλό ενοίκιο. Αυτοδιαχείριση; Το καλοκαίρι εξοχικό κέντρο. Το χειμώνα φουαγιέ επικοινωνίας πολιτών του Ναυπλίου και της περιοχής και επισκεπτών τουριστών κλπ. Μόνιμες εκθέσεις τοπικών προϊόντων. Έδρες Αντιπροσωπειών κοινωνικών φορέων συλλόγων κλπ. Αναζήτηση χορηγών ενίσχυσης της επένδυσης και έξυπνων μέσων πρόσβασης εκεί. 

Ανάπτυξη εκπαιδευτικών σχέσεων με σχολεία όλης της Ελλάδος. Ανάπτυξη εναλλακτικών εργαστηρίων χειροτεχνίας αγγειοπλαστικής ζωγραφικής ψηφιακών κλπ τεχνών. Ο δήμος να πάρει πρωτοβουλίες. Συναντήσεις φορέων εκπροσώπων και πολιτών από χωριά του δήμου που η φωνή τους δεν την ακούει κανένας γιατί τάχαμ τίποτα δεν μπορεί να γίνει και καταπνίγεται ή θάβεται ή μπαίνει στο καλάθι της αδιαφορίας και της περιφρόνησης κλπ γιατί απλά δεν είναι ψηφοθηρική. 

Σύνδεση με εκδρομείς από όλη την Ελλάδα. Ως  μουσείο λαϊκής τέχνης με τον τεράστιο πλούτο που φυλάσσεται ή καταστρέφεται από τα νοικοκυριά των χωριών της περιοχής. Ανάπτυξη διεθνών πολιτιστικών κ.α. σχέσεων και δημιουργία οικονομικού ξενώνα για αντιπροσωπείες, μελετητές, ερευνητές, αρχαιολόγους. 

Συσπείρωση όλων των φορέων του Ναυπλίου και ίδρυση καινοτόμου φορέα συντονιστικού διαχείρισης του πρώην Ξενία. Προκήρυξη διαγωνισμού κατάθεσης ιδεών για την αξιοποίηση του με ψηφιακά εργαλεία. Επιλογή του best από μεικτή επιτροπή.

Τις ανωτέρω σκέψεις θα τις στείλω και στο Δημοτικό συμβούλιο του Ναυπλίου και όπου αλλού μπορώ καθώς θα τις αναρτήσω και σε δικό μου blogspot στο https://roumeliotis.blogspot.com όπου κατά καιρούς προτείνω επισκέψεις τόπων που ιδιωτικά επισκέπτομαι και περιγράφω στη συνέχεια. Θα πραγματοποιήσω δε και επίσκεψη στο χώρο να δω και με τα μάτια μου τη κατάσταση και θα επανέλθω.

Όποιος θέλει να συνδράμει μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου στο 6937637459 ή στο e-mail : novus.sales@gmail.com

Χρήστος Σ. Ρουμελιώτης 

Αθήνα/Ναύπλιο 6/12/2024

Το ανωτέρω κείμενο 

συνδέεται με το παρακάτω ποστ στο FB

https://www.facebook.com/share/p/1dFwzwYqeY/

Tags:

Ναύπλιο 

Πάμε Ναύπλιο 

Ήταν πολύ ωραία, fête Mimi

Ήταν πολύ ωραία χτες 26/10 στης Μιμής.

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ

Οικοδέσποινα: Μιμή Τάμπαση.

(Συνδιοργάνωση): Χρήστος Ρουμελιώτης.

Εορτή: Αγίου Δημητρίου.

Επέτειος:  Γενέθλια Χ.Ρ. 25/10/1953.

ΕΤΗ: Εβδομήντα ΣΥΝ ένα +

Τόπος εκδήλωσης: Άρια Ναύπλιο.

Εμφάνιση οικοδέσποινας: κομψή

Ατμόσφαιρα:  Εορταστική, χαρούμενη.

Εκπλήξεις: Όμορφες & ευπρόσδεκτες.

Συνδετημόνες: Συμπαθητικοί

Μπριόλας Ευάγγελος 

Χρήστου Ιωάννα αδελφή 

Τάμπαση Αγγελική κόρη Μιμής

Αντώνης Σύζυγος Αγγελικής 

Στεφανάκος υιός 5 ετών.

Χρήστου Δημήτρης: Κουμπάρος 

Ο γράφων: Χρήστος Ρουμελιώτης 

Τραπέζι: Στολισμένο χαμογελαστό.

Πιάτα: Προσαρμοσμένα σε κουλτούρες!

Μενού: Ορεκτικά: - Παραδοσιακό Τζατζίκι &

-Καναπεδάκια σολωμό με χαβιάρι ιμιτασιόν

και τοματίνια ντεκόρ λεμόνι οδοντωτό.

-Τοματούλα φέτες & μπατόνς αγγουράκι.

-Άσπρο λάχανο με βούλες καρότου σαλάτα

- Ντρέσινγκ λαδάκι λεμόνι σκορδάκι.

Κυρίως πιάτα:

-Χοιρινό λεμονάτο με μανιτάρια (τέλειο)

-Μοσχάρι σπάλα γιουβέτσι (τέλειο).

Επιδόρπια:

- Τούρτα σοκολάτα με κεράκια

- Ροδέλες φρέσκου ανανά.

Ποτά:

Αφρώδες οίνος, Λευκό κρασί, Ηδύποτο Λάβα Ισλανδίας, μπύρα, αναψυκτικά.

Guest Star: Florence Evrard messager.

Στιγμιότυπα:

Η στιγμή των δώρων μια υπέροχη πλούσια σε ανθοδέσμη σαν "φάνα" πλατιά και λιοσόν μπάνιου και άρωμα. Τα δώρα φόρτωσαν την κυρία Μιμή με πλατιά χαμόγελα που φθάσαμε μέχρι την Γαλλία την Florence μέσα από το messager. Οι επικοινωνίες ακολουθούν στ τέλος του ποστ.

Ως συνήθως οι ατάκες του Στεφανάκου ήταν μοναδικές και για την καταγραφή θα υποχρεώσουμε τις γιαγιάδες (στυπόχαρτο) Μιμή και Γιάννα να μας τις μεταφέρουν.

Πάντως ο Στεφανάκος δεν υπέκυψε στις πιέσεις  "να φάει το φαγητό του" έναντι τούρτας! μπράβο του!

Kiato,απόδραση σε γράμμα

Αγαπητοί Αναστασία και Σεβαστέ Βασίλη.
Σας ευχαριστούμε πολύ για τον αγώνα που κάνατε να φέρετε εις πέρας αυτήν τη κοπιώδη αποστολή.
Η χτεσινή συνάντηση κλείσιμο μίας κληρονομικής μας υπόθεσης ήταν όμορφη, αποτελεσματική και ευρύτερα ιστορική καθώς με την ευκαιρία αυτή ακούστηκαν πράγματα που διαφορετικά τα παιδιά μου και γω ο ίδιος δεν θα γνωρίζαμε. Είμαστε περήφανοι που στους κόλπους της ευρύτερης οικογένειας υπάρχουν άνθρωποι σαν και σας. Εδώ αβίαστα πέρα από άλλα αυτονόητα θετικά επίθετα για τον αγαπητό μας Βασίλη Μουκούλη θα τον χαρακτηρίσω ένα ντρόμπρο επαγγελματία, λουσμένο με καλοσύνη, ευθύνη, ευθύτητα, σοβαρότητα, ζεστασιά, αγάπη και χαμόγελο. Συγχαρητήρια σε όλη την οικογένεια του. Εκ μέρους των παιδιών μου Χρίστο, Σπύρο και η Ιάσονα σας εκφράζουμε και πάλι την ευγνωμοσύνη μας και σας ευχόμαστε υγεία και μακροημέρευση. Το παρόν κείμενο θα δει το φως του διαδικτύου μαζί με αποσπάσματα της αφήγησης του Σεβαστού Βασίλη αργότερα  από τα άυλα τετράδια της οικογένειας μας.

Με εκτίμηση 

Χρήστος Χρίστος Σπύρος Ιάσονας 

19/10/2024

Κιάτο Κορινθίας   

Μια ωραία συνάντηση με το Dimitri S.Roumeliotis Junior

Δημήτρης κ' γω

Αγαπητέ Δημήτρη. Μου έδωσες σήμερα 19/10/2024 απέραντη χαρά με το χρόνο που αφιέρωσες για μένα. Η φωτογραφία είναι τόσο γλυκιά τόσο αληθινή που θα τη κρατήσω όσο μπορώ και όπου μπορώ να μου ζεσταίνει το μάγουλο. Α ναι! και το γράμμα σου και την ιδιόχειρη δώροεπιταγή σου! την υπογραφή το Logo σου και το τηλέφωνο! Πολύ ωραία.
Η μαμά σου μου είπε το τρόπο που μελετάς σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της δασκάλας. Μπράβο συγχαρητήρια. Σου εύχομαι πρόοδο μέχρι τον ουρανό ψηλά. Γνωρίζω πως έχεις αρκετά χόμπυ και αγαπάς πολλά πράγματα. Εύχομαι κάποιο από αυτά να γίνει η κινητήριος δύναμη της ζωής σου για δημιουργίες.
Ανοίξαμε για λίγο το τετράδιο της ζωής και είδαμε κάποια άυλα φύλλα. Σου διηγήθηκα μια αστεία εμπειρία της πρώτης τάξης δημοτικού. Το μοίρασμα ενός θρανίου από δύο χωριανούς συμμαθητές μου στα δύο και εγώ ο κολλητός τους καθισμένος στη μέση πάνω σε μια γραμμή! Πάντα υπάρχει χώρος στη ζωή και ας μην φαίνεται!
Μιλήσαμε επίσης για τις λιμνούλες του σπιτιού που ζεις και για το πόσο όμορφες και ωφέλιμες ήσαν και που τα ίχνη τους και η χρησιμότητα τους είναι και σήμερα. Μία από αυτές έγινε παραμύθι βλέπε εδώ. Στη παρέα μας ήτανε και ο αγαπημένος ζωγράφος του δωματίου σου η μαμά και ο μπαμπάς.  Σ' ευχαριστώ για την φιλοξενία ο αδελφός του παππού σου Δημήτρη, Χρήστος.

Μύλοι: κοιμητήριο προπολεμικών ατμομηχανών, Myloi

Με διάθεση διερευνητική βρέθηκα στους <<Μύλοι Αργολίδος>> αναζητώντας μύλους ! Ωστόσο συνάντησα ένα κοιμητήριο από προπολεμικές ατμομηχανές και ντηζελομηχανές. Ένα άγριο τοπίο από πελώρια πλατάνια, ευκαλύπτους, συκιές και πεύκα έκρυβε τα σιδηροδρομικά λείψανα. Οι λέβητες και οι σιδηροτροχοί φάνταζαν σαν πεινασμένα προϊστορικά θηρία αφημένα στη τύχη τους. Οι σιδηροτροχιές χάνονταν στη βλάστηση λες και οδηγούσαν στο χάος. Είναι ένα σουρεάλ τοπίο που στις μέρες μας είναι άριστο για art δρώμενα όπως το φετινό εξαιρετικό σύνολο καλλιτεχνικών δράσεων Fichti Art. Παράλληλα θυμίζει δράματα και εν πολλοίς Ελλάδα το μεγαλείο σου..
Δείτε εικόνες αλλά και εικόνες από την υπέροχη παραλία προκυμαία των ιστορικών Μύλων βλέπε στρατηγό Μακρυγιάννη.

Οδοιπορικό στο όμορφο Μελίσσι. Voyage à Mélissi

Tags: Μελίσσι. (1)

Πάμε Μελίσσι. (2)

Πάμε Μελίσσι Κορινθίας. (3)

✓ΑΠΟΧΡΩΣΗ (α)

✓ΛΕΠΤΟΜΈΡΕΙΑ (β)

✓ΥΠΑΙΝΙΓΜΌΣ (γ)

✓ή ΤΟ ΠΑΡΩΝ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ (δ)

✓ << μια χαρά αναλυτικώτατη, 86.000 φωτογραφίες>>. (Σπύρος)

✓Αγαπητέ Αναγνώστη επισκέπτη της φωτοσελίδας. Βρες στο περιεχόμενο του κειμένου τα 3 πρώτα στοιχεία.

✓ Το κείμενο είναι υπό επεξεργασία και συνεχείς προσθαφαιρέσεις..

✓ Το κείμενο γράφεται παράλληλα με την lecture ενός ωραίου βιβλίου: "ΟΙ ΦΩΝΈΣ ΤΗΣ ΑΒΙΝΙΌΝ" / "Les voix d' Avignon" το άρωμα του οποίου θα προσπαθήσω κάποτε να διαδώσω..

Οδοιπορικό στο ωραίο Μελίσσι. Το Μελίσσι παραμένει πάντα νέο και όμορφο. Όσο απομακρύνεσαι από αυτό τόσο το αγαπάς. Και όταν ξανάρχεσαι σκύβεις και του φιλάς το χώμα. Αυτή τη φορά υπήρξε ένας πολύ σοβαρός λόγος.  Φέρων από το οικογενειακό δένδρο το επώνυμο Κορδής Νίκος του Γεωργίου και της Ευαγγελίας αδελφού Κωνσταντίνου στα εβδομήντα έξι του αναχώρησε εις Κύριον. Η νόσος προφανώς δεν έδειξε επιείκεια ούτε του άφησε περιθώρια όπως και σε τόσους άλλους να χαρεί ακόμη την ζωή. Τα τελευταία 3 χρόνια αργιά και που συνομιλούσα μαζί του. Πέρα από τη συγγένεια είχαμε και ένα κοινό γνωστό, δημοκράτη εξαιρετικό δικηγόρο από τη Πάτρα. Το Βασίλη Κυριαζή. Για το Νίκο στο καφέ της εξόδου τον τίμησαν πολλοί χωριανοί και η Βούλα Γκιολή τον κόσμησε με διαμαντένια λόγια όπως έπρεπε. Από τους πολλούς που παραβρέθηκαν θα δείτε κάποιους στις φωτογραφίες. Είδα τον αδελφό του τον Κώστα. 

Είδα το Μίμη το Κοπανά ξάδελφο, (ωχ δεν τον ρώτησα για την Νώτα). Είδα το Γιώργη το Λύρα, τη Βούλα τη Γκιολή, το Γιώργη το Κριτσιλίγκο με την Ελένη, είδα το Κώστα το Τσαντήλα, τον αδελφό μου, την Ελένη του Κριτσιώνη χήρα του αείμνηστου σ. Σωτήρη και πολλούς άλλους. Λογικά για τον καθένα που έβλεπα συγκίνηση με πλημμύριζε βαθιά και ένας καλός λόγος μου ερχόταν στο στόμα. Η Βλασία και η Νώτα του Γκουράσα δύο καλλονές / θεές ήσαν παρούσες. Και άλλοι.. όπως έπρεπε.

Pame Grece

Υποδοχή.

Είναι μερικά ταξίδια που είναι πολύ ιδιαίτερα. Αυτό λέγεται ομορφιά για όποιον τη ζει, για όποιον μπορεί να τη δει. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Florence είναι με το τρόπο της η Maitraise  των ταξιδιών. Μακρινών ή κοντινών. Αμέτρητα είναι τα ταξίδια που πραγματοποιεί στη πατρίδα της τη Γαλλία μόνη της ή με παρέα όπου ζει και εργάζεται. Σε κάθε ένα αυτά ρίχνει ένα ιδιαίτερο βλέμμα με το φακό της και στο τέλος της κάθε γιορτής παρουσιάζει στους φίλους ένα όμορφο πίνακα. Τα θέματα της είναι πολύμορφα. Εστιάζει τη πηγή και τη λεπτομέρεια. Εστιάζει την φυσική ωραιότητα. Ερμηνεύει την ωραιότητα χωρίς λόγια. Δεν τα έχει ανάγκη. Τα δικά μου εδώ είναι περιττά. Αποδεκτά ίσως.. Η Florence επιλέγει με ταχύτητα την ιδιαιτερότητα της στιγμής και στέλνει το μήνυμα με εικόνες. Είναι μια ποιήτρια της στιγμιαίας εικόνας. Όποιος την λαμβάνει είναι τυχερός. Το τι, το πώς και το γιατί το κάνει αυτό πρέπει να το αναζητήσετε βαθειά στη ψυχή και της σκέψης της.

Allons en Grèce

Réception.

Il y a des voyages qui sont très spéciaux. C’est ce qu’on appelle la beauté pour celui qui la vit, pour celui qui peut la voir. On pourrait dire que Florence est à sa manière une Maîtresse du voyage. Loin ou proche. Les voyages qu'elle effectue dans son pays natal, en France où ailleurs, seule ou avec des amis, où elle vit et travaille, sont spéciaux et innombrables. À chacune d'elles, elle jette un regard particulier avec son objectif et à la fin de chaque célébration, elle présente un magnifique tableau à ses amis. Ses sujets sont variés. Se concentre sur la source et les détails. Se concentre sur la beauté naturelle. Elle interprète la beauté sans mots. Elle n' a pas besoin des mots. Les miens ici sont redondants. Accepté peut-être.. Florence capte vite la spécificité du moment et fait passer le message en images. Elle est une poète de l'image instantanée. Celui qui le reçoit a de la chance. Quoi, comment et pourquoi elle fait cela, vous devez chercher au plus profond de son âme et de sa pensée.

Florence est comme le champagne pétillant. Il s'écoule avec élan du goulot de la bouteille et conquiert la table, l'assiette, le palais et les joints. C'est un délice lorsqu'elle assimile tranquillement les moments de bouffe, de détente et qu'elle les extériorise ensuite à sa manière.

 

Πάμε Ελευσίνα, Pame Elefsina

Το Τελεστήριο

Αυτό είναι το κέντρο του αρχαιολογικού χώρου της αρχαίας Ελευσίνας. Το Τελεστήριο ήταν ένα τετράγωνο κτίριο όπου λάμβανε χώρα η λατρεία της θεάς Δήμητρας, καθώς και τα Ελευσίνια Μυστήρια, μια σειρά τελετουργιών των οποίων το περιεχόμενο ήταν γνωστό μόνο σε όσους συμμετείχαν. Συνέβαινε κατά τη διάρκεια του Σεπτεμβρίου και διαρκούσε 9 ημέρες. Χτίστηκε κατά την εποχή του Περικλή (τέλη 5ου αιώνα π.Χ.) σύμφωνα με τα σχέδια του αρχιτέκτονα Ικτίνου, ο οποίος επίσης κατασκεύασε τον Παρθενώνα. Το Τελεστήριο περιβαλλόταν από καθίσματα όπου κάθονταν τα μέλη των Ελευσίνιων Μυστηρίων για να παρακολουθήσουν τις τελετουργίες. Τα καθίσματα ήταν σκαλισμένα από τον λόφο της περιοχής. Ο πιο επίσημος τύπος Τελεστηρίου άρχισε να κατασκευάζεται κατά την εποχή του Σόλωνα το 600 π.Χ. και επεκτεινόταν συνεχώς με την πάροδο του χρόνου. Το κτίριο είχε 42 κίονες σε 6 σειρές και στήριζε τα επιστύλια και η οροφή είχε μια τρύπα στο κέντρο για τον φωτισμό του κτιρίου. Ήταν επίσης το άδυτο, το ιερό όπου φυλάσσονταν τα ιερά αντικείμενα για τις τελετουργικές τελετές. Το περιεχόμενο των τελετουργικών εθίμων παραμένει μέχρι σήμερα ένα μυστήριο... Από internet συμπλήρωμα posts <<Πάμε Ελευσίνα>>

Πάμε Αγκώνα, Pame Agona, Agioi Apostoloi

Πάμε Αγκώνα
Αγκώνα λέγεται η ανατολική άκρη της παραλίας των Αγίων Αποστόλων απέναντι από την Εύβοια ας πούμε το Αλιβέρι. Είναι μια περιοχή που εκτείνεται μεταξύ Χιλιοποτάμου και θάλασσας με τα κατάλοιπα ενός αρχαίου λατομείου(;) και κάποιου λιμανιού μεταφοράς των υλικών. Σήμερα διαθέτει εκτενή πλαζ από βότσαλα και υποδομές πρόσβασης στη θάλασσα καθώς μπαρ και Ταβέρνες.
Οι επισκέπτες προστρέχουν στην εν λόγω τοποθεσία παραλία για δροσιά και καλαμαράκια όπως είπε και ο συμπαθής κύριος - Κωνσταντίνος Καλύβας - που πιάσαμε κουβεντούλα. Όλα καλά λοιπόν και εδώ θα περάσετε ωραία αν κοπιάσετε. 50 χιλιόμετρα από την Αθήνα είτε για weekend είτε μεσοβδομαδιάτικα για καλύτερα.
Από την συζήτηση προκύπτει ότι ο προορισμός Αγκώνα είναι μια pas mal εναλλακτική λύση προορισμού Λουτρακίου Περαχώρας και Λίμνης Βουλιαγμένης.

Χρήστος Ρουμελιώτης

17/6/2024

Πάμε Καπανδρίτι, Kapandriti, Μαγκάφτουτ: Σ' αγαπώ, τσιγγάνικα

Μια μικρή ιστορία.
Έχω καθίσει στη ταβέρνα του φίλου μου Γιώργη Σκίτζου. Τη "Μουριά" είναι το στέκι μου από Αγίους Αποστόλους, Κάλαμο, Καπανδρίτι. Πιεσμένος από τη ζέστη και το τρέξιμο της βίλας χαλαρώνω στο Γιώργη με πλάκα ατάκες και καλό φαγητό. Από κοντά και οι φωτογραφίες της ταβέρνας και τα απρόοπτα. Πέρα λοιπόν από το τέλεια γαρνιρισμένο σουβλάκι με πίτα, τζατζίκι, τομάτα, κρεμμύδι, ψητή πιπεριά τη παγωμένη μπύρα και ένα βουνό τηγανιτές πατάτες συνέβη και το εξής: Το τραπέζι πλησίασε ένα ελεύθερος πωλητής βασιλικών (αγνώστου προέλευσης) και μου πρότεινε να αγοράσω ένα - δύο πυκνοκατοικημένες πανέμορφες γλάστρες βασιλικούς. Ένα πλατύφυλλο χειμωνιάτικο όπως είπε και ένα σγουρό. Μετά από μια σύντομη κουβέντα προτίμησα το σγουρό και τον τοποθέτησα ντεκόρ στο τραπέζι. Μουριά και βασιλικός άριστος συνδιασμός για να περνάς ωραία είπα από μέσα μου. Το καλλίτερο όμως ήταν το εξής: Ο νεαρός πωλητής αγνώστου brand απτόητος συνεχίζει τις πωλήσεις σε άλλους πελάτες και πάρα πέρα σε άλλα μαγαζιά λέγοντας ότι του έφερα γούρι.  Πίσω έμεινε η σύζυγος του με το παιδάκι τους που τους συνόδευε στην γύρα. Ένα συμπαθέστατο πιτσιρικάκι που έπαιρνε στα κόλπα του μπαμπά από νωρίς. Την ρώτησα λοιπόν τι γλώσσες μιλάει, μου είπε ελληνικά και τσιγγάνικα και σκέφτηκα πόσο τυχερή είναι. Τη ρώτησα επίσης αν έγραφε τσιγγάνικα και μου απάντησε όχι γιατί δεν πήγε σχολείο. Ήταν νεότατη και περιποιημένη όπως και ο άνδρας της. Τη ρώτησα επίσης πως λένε το "σε αγαπώ" στα τσιγγάνικα. Και τότε ένα πανέμορφο αγνό χαμόγελο έσκασε στα χείλη της και μου πρόφερε την έκφραση "Μαγκάφτουτ: Σ'αγαπώ". Με κόπο τη συγκράτησα και την κατέγραψα εδώ. Αλλά εκείνο που θα θυμάμαι για πολύ καιρό θα είναι το αβίαστο χαμόγελο της που μου χάρισε. Προσθέτω λοιπόν στα απρόοπτα της βραδιάς δίπλα στο βασιλικό και το γλυκό χαμόγελο μιας όμορφης κυρίας που συμπαραστεκόταν  στον άνδρα της ανεξαρτήτως ωραρίου, τόπου εργασίας και κόπου.. ωραία ζωή χωρίς κόμπλεξ..

Κοιτάτε και τα Tags 

Πάμε Καπανδρίτι 

Γιώργος Σκίντζος 

Γαλανόλευκη σημαία.

Ευβοϊκός 

Άγιος Αδριανός, Agios Adrianos

Άγιος Αδριανός, Agios Adrianos

Ο Άγιος Ανδριανός είναι ένα όμορφο χωριουδάκι πολύ κοντά στο Ναύπλιο. Αποτελεί ένα δημοτικό διαμέρισμα θεσμό που έχει μέλη αξιότιμους πολίτες αγρότες παραγωγούς επαγγελματίες εμπόρους τεχνικούς επιστήμονες και τις οικογένειες αυτών. Η προκοπή και η ευμάρεια είναι αποτυπωμένες στις ιδιωτικές και δημόσιες υποδομές (καφενεία mini market σχολείο ιατρείο φαρμακείο κλπ) του χωριού και αποτελούν ένα όμορφο σύνολο - εικόνα.  Φυσικά όπως παντού υπάρχουν και προβλήματα τα οποία συχνά εκφράζονται και συζητούνται στα καφενεία και αλλού. Πολλές φορές έχω συλλέξει εικόνες και πληροφορίες και σοφές αναμνήσεις και σχόλια από τη γερουσία και τη νιότη του χωριού και την έχω τοποθετήσει στο μουσείο του μυαλού μου και του διαδικτύου στο tag του blogspot μου <<Άγιος Αδριανός>> δηλαδή 

https:roumeliotisxristos.blogspot.com tag, <<Άγιος Αδριανός>> https:roumeliotis.blogspot.com tag <<Πάμε Άγιο Αδριανό>>

2/6/2024

Χρήστος Σπυρίδωνος Ρουμελιώτης 

Christos Spyridonos Roumeliotis 

https://www.facebook.com/novus.sales

Πάμε σπιτική κουζίνα μελιτζάνες γιαχνί Préparons un ragoût d'aubergines maison

Είναι μερικές φορές που τυχαίνει να έχω κάποια υλικά. Στο τραπέζι από βραδύς πέφτει η ιδέα για ένα ραγκού μελιτζάνες (καπαμά).  Όλη νύχτα ήσυχος ή ανήσυχος με τη σκέψη στο φαγητό. Το πρωί πρωί τυχαίνει να με πάρει κάποιος τηλέφωνο. Δεν είναι όποιος και όποιος. Είναι ένα γυναικοξαδέλφι (ξάδελφος της σ. Γιάννας ο Σωτήρος από το Άργος. Η συνδιάλεξη κράτησε αρκετή ώρα. Μα τι ωραία που ήταν! Αυτός ο άνθρωπος κατάλαβα από τα ομιλούμενα ότι είναι ένας άριστος τεχνίτης. Ένας σιδεράς, ένας μάστορας της φωτιάς και του σιδήρου, ένας σιδηρουργός με ψυχή καλλιεργημένη με αμόνι σφυρί και φωτιά. Γραφίδα του η μπάρα της συγκόλλησης, σύμμαχος τα αμπέρ..  Ένας καλλιτέχνης του λόγου του έργου και του σιδήρου. Γεννημένος στο Άργος την αγαπημένη μου πόλη, έστω και αργά το κατάλαβα έχει αφομοιώσει στο λόγο του όλα αυτά τα λυρικά στοιχεία που χρειάζονται σε ένα καλλιτέχνη να χτίσει με τα χέρια του οντότητες παράλληλες σε ομορφιά απαράμιλλη με τη φύση. Μια εσωτερική δύναμη που πηγάζει από τα έγκατα της γης (δίκην δικαίου) και αναβλύζει μέσα στην ιερό χώρο του αρχαίου θεάτρου ενεργεί στο σφυρί του Σωτήρος ώστε αυτό να κάμπτει με τη βοήθεια και της φωτιάς το μέταλλο και να το υποτάσσει στα πιο ευγενικά αισθήματα του ανθρώπου του Ομήρου. Γιατί πώς αλλιώς να εξηγήσω πως κατορθώνει και μπαίνει στη σάρκα τα οστά τα νεύρα τη ψυχή ενός δένδρου μελετώντας το επί ώρες και μετά να δημιουργεί; Πώς αλλιώς να εξηγήσω πως αισθάνεται ένα (το) βότσαλο όταν αυτό μέσα από την αέναη μόρφωσή του από τη μητέρα φύση νερό αέρα φως ύστερα από εκατομμύρια χρόνια μας δίνει αυτή τη μοναδική σε πλαστικότητα ομορφιά του; Σεβασμός στην ύλη στη φύση την ψυχή. Πώς αλλιώς να εξηγήσω την αγάπη για το φοβερό βράχο που αιωνίως αρνείται να κατέβει από την πλάτη του Σίσυφου; και λέγεται υπομονή επιμονή; Υπάρχω; Τότε; Σήμερα; Πότε; Ιδού τα ερωτήματα που θέτει ο Σωτήρος και πολλά άλλα που είναι ικανά να κάνουν εγκυκλοπαίδεια.. θα επανέλθω.

Πάμε Πόρο, Pame Poro

Η νήσος Πόρος δεν είναι άγνωστη ούτε και η Αρχαία Τροιζηνία. Είναι δυνατόν να επισκεφθείτε την Νήσο Πόρο, κυρίως για ευκολία, από τη θάλασσα με flying dolphins. Την Αρχαία Τροιζηνία με αυτοκίνητο από Αθήνα και από εκεί τον Πόρο. Η νήσος Πόρος είναι ένας ελκυστικός προορισμός. Έχει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα. Θυμίζει κυκλαδίτικο νησί που το χωρίζει από τη μητέρα Ελλάδα ένα  πανέμορφο φιόρδ. Προσφάτως απέκτησε ακόμη ένα προνόμιο. Πήρε το χρίσμα του υποψηφίου πράσινου νησιού.

Η πρόκληση έρχεται οδικώς από τη ξηρά:  Αθήνα, Ισθμός Κορίνθου, Παλιά Επίδαυρος, Καλλονή, Γαλατάς.  Αφήνετε το αυτοκίνητο σας στο άνετο parking P3 του Γαλατά. Περνάτε απέναντι με βάρκα - ταξί ή με το ferry boat. Υπέροχα. Έχετε κάνει κράτηση rbnb διαμέρισμα https://euphoriahouse.gr/ με θέα το φιόρδ. Το μεσημεράκι είναι ώρα για το στομάχι.. Η ταβέρνα της γειτονιάς σας περιμένει..

Ο chef παρουσιάζει τα πιάτα με τέχνη χρώμα και ποιότητα. Οι γεύσεις είναι ικανές να "τρελάνουν" τον ουρανίσκο και η γκαρσόνα εσάς με το χαμόγελο της. Τα φαγητά φεύγουν γρήγορα μόλις τελειώνουν το μαγαζί κλείνει. Εκφράσαμε την απόλυτη ικανοποίηση μας ο Γιώργος Σταματόπουλος (χορηγός) και ο γράφων από την εξυπηρέτηση και τη γεύση. Σίγουρα θα μας ξαναδούν! 

Η πόλις Πόρος και οι φιλόξενες διοικητικές αρχές της σας περιμένουν. Η καθαριότητα είναι υποδειγματική. Οι υποδομές είναι σοβαρές. Τα αξιοθέατα, το αρχαιολογικό μουσείο είναι αξιόλογα. Οι εκκλησίες, οι πλατείες, το ρολόι στο λόφο, ο παραλιακός δρόμος, τα σοκάκια τα καλντερίμια με τα σκαλοπάτια, τα παραδοσιακά σπίτια, τα μπαλκόνια, οι αυλές, το λιμάνι, τα σκάφη, τα μαγαζιά αξίζουν το κόπο για επίσκεψη, ψώνια, μελέτη, φωτογραφία.

Ορίστε μερικά παραδείγματα αξιόλογων σημείων επίσκεψης: Ιερό Ποσειδώνα. Οικισμός Κάβο Βασίλη. Μονή Ζωοδόχου Πηγής. Παλιός ρωσικός ναύσταθμος. Νήσος Μόδι. Νήσος Μπούρτζι με φρούριο. Γαλατάς: μυκηναϊκός θολωτός τάφος και ακρόπολη. Αρχαία Τροιζηνία: Ναός και εστιατόριο Ιππολύτου. Βυζαντινή εκκλησία Παναγίας Επισκοπής. Ρωμαϊκό ταφικό οικοδόμημα. Μονή Αγίου Δημητρίου. Μέθανα: Φρούριο Φαβιέρου. Παλαιόκαστρο και αρχαία Ακρόπολη. Κλασσικός πύργος. Άγιος Κωνσταντίνος και Μυκηναϊκό ιερό κλπ.

Πόρος χθες και σήμερα: μερικά αποσπάσματα από τον Τουριστικό Ταξιδιωτικό Οδηγό: Εκδόσεις Μιχάλης Τουμπης ΑΕ. <<Η φύση έβαλε όλη τη μαεστρία για να φτιάξει τούτο το νησί. Το είδε ο Ποσειδώνας και ζήλεψε. Ανήκε όμως στον Απόλλωνα και για να το πάρει αναγκάστηκε να το ανταλλάξει με τους Δελφούς και της Δήλο. Το είδαν κατόπιν οι άνθρωποι θαμπώθηκαν από την ομορφιά του κι έχτισαν πάνω σ' ένα λόφο, το στενότερο σημείο του καναλιού μια όμορφη πολιτεία.>> Αν θέλετε σήμερα μπορείτε τα ερείπια του ναού του Ποσειδώνα ναι είναι δυνατόν.. φανταστείτε δηλαδή εκεί στην αρχαιότητα ήταν η έδρα της συμμαχίας των επτά πιο ισχυρών πόλεων κρατών της εποχής.. Σαν να λέμε σήμερα οι Βρυξέλλες η έδρα της ευρωπαϊκής Ένωσης.