Ξημέρωνε του Αγίου Φανουρίου όταν τα 5 παλικάρια μας, αναμμένες λαμπάδες έγιναν ολοκαύτωμα προσπαθώντας να προστατέψουν το χωριό μας από τη φωτιά. Στο τόπο που έχασαν τη ζωή τους κερδίζοντας την αθανασία, χτίσαμε ένα εκκλησάκι προς τιμήν «των παίδων εν καμίνω», αλλά και για τη μνήμη των παιδιών μας. Κι όταν κάθε χρόνο τέτοια μέρα θα ανεβαίνουμε να το λειτουργούμε, με τα στάρια και τις φανουρόπιτες στα χέρια, δεν θα ζητάμε από τον άγιο να μας φανερώνει πλούσιους γαμπρούς για τις κόρες μας, θέσεις στο δημόσιο για τα αγόρια μας, και τους τυχερούς αριθμούς από τα «λόττα» και τα στοιχήματα, που τόσο επίμονα και ξεδιάντροπα μας προτείνουν οι ταγοί μας μέσα από τις τηλεοράσεις να παίζουμε, για να γίνει καλύτερη η ζωή μας. Μόνο θα τον παρακαλούμε να μας φανερώνει τόπους και τρόπους για να υπερασπιζόμαστε πατρίδα και πίστη αλλά και την αντίληψη «να νοιάζεσαι για τον άλλον» γιατί έτσι να κάνουμε και εμείς , τα καμένα παιδιά μας.
Σας προσκαλούμε την Τετάρτη 26 Αυγούστου 2009 ώρα 17.00 στους «Αγίους Παίδες εν καμίνω» στον Όλυμπο του Μίστρου που θα λειτουργήσουμε για πρώτη φορά.
Χρήστος Καρλατήρας
Δημήτρης Λιάσκος
Νίκος Τσαμπάσης
Δημήτρης Γιαπλές
Γιάννης Τσώκος
(Αναδημοσίευση πρόσκλησης κατοίκων Μίστρου Ευβοίας)
«Το καλό φαγητό είναι αδιαπραγμάτευτη αξία! Είναι ένας σημαντικός παράγοντας των ανθρώπινων σχέσεων. Εχει σημασία πώς το επεξεργάζεσαι ή πώς το ξεφτιλίζεις. Στην ταινία λειτουργεί ως ένα μέσο για να εκφραστούν το πάθος, η αλληλεπίδραση μεταξύ δύο ανθρώπων, η ανάγκη να διεισδύσεις σε έναν άνθρωπο χωρίς λέξεις. Επίσης, το φαγητό μπορεί να μείνει στο μυαλό σου για πάντα αν φας κάτι πέρα από τα συνηθισμένα. Θεωρώ ότι οι σέφ είναι μεγάλοι καλλιτέχνες».
Σύμφωνα με το μύθο, η ομορφιά της Περσεφόνης θάμπωσε τον πανίσχυρο θεό του σκότους Πλούτωνα. Η γη άνοιξε και την κατάπιε. Αναζητώντας την, η Δήμητρα κατέφυγε στην Ελευσίνα.
No comments:
Post a Comment