Ναι ! αξίζει να πάει κανείς Χαλκίδα γιατί θα συναντήσει ενδιαφέροντα μνημεία, επιβλητικές εκκλησίες, πλούσια νερά, 
ενδιαφέροντες θεσμούς και προπαντός ωραίους ανθρώπους. Εγώ από όλα αυτά κάτι και άλλα συχνά συναντώ όταν την επισκέπτομαι. Αλλά αυτό που πρέπει να σημειώσω και να υπογραμμίσω εδώ, είναι το πλούτο που συνάντησα στην Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Χαλκίδας και τα ίχνη αμέτρητων συγγραφέων που βάζουν 
κάτω τις μύτες των μολυβιών τους να μοχθήσουν και να λογογραφήσουν το νησί που διαφέρει… Ένα ευχαριστούλι λοιπόν στα άξια αυτά πνεύματα που ξέρουν να λειαίνουν την ψυχή μας και ένα άλλο ακόμη στην Υπεύθυνο του Τμήματος Ευβοϊκών Σπουδών για την τιμητική προσφορά της "ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΕΥΒΟΕΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ" του Ανδρέα. Σ. Ιωάννου προς εμέ. Ένα βιβλίο ύμνος σε στίχους για την Εύβοια που επιμένουν να λάμπουν ακούραστα στα μάτια όσων αγαπούν το Negroponte...Γράφει, φωτογραφίζει ο Χρ.Ρουμελιώτης, κλίκ μόνοι στις φωτό για μεγένθυση. Ωράρια της βιβλιοθήκης στο δεξιό εικονίδιο. Χαλκίδα για πάντα!...
«Το καλό φαγητό είναι αδιαπραγμάτευτη αξία! Είναι ένας σημαντικός παράγοντας των ανθρώπινων σχέσεων. Εχει σημασία πώς το επεξεργάζεσαι ή πώς το ξεφτιλίζεις. Στην ταινία λειτουργεί ως ένα μέσο για να εκφραστούν το πάθος, η αλληλεπίδραση μεταξύ δύο ανθρώπων, η ανάγκη να διεισδύσεις σε έναν άνθρωπο χωρίς λέξεις. Επίσης, το φαγητό μπορεί να μείνει στο μυαλό σου για πάντα αν φας κάτι πέρα από τα συνηθισμένα. Θεωρώ ότι οι σέφ είναι μεγάλοι καλλιτέχνες».
Σύμφωνα με το μύθο, η ομορφιά της Περσεφόνης θάμπωσε τον πανίσχυρο θεό του σκότους Πλούτωνα. Η γη άνοιξε και την κατάπιε. Αναζητώντας την, η Δήμητρα κατέφυγε στην Ελευσίνα.
No comments:
Post a Comment