Συνέχεια από το άρθρο (1) Οι πινακίδες τώρα έδειχναν Άργος > Μυκήνες > Ναύπλιο! Τα χιλιόμετρα φιλικά και ο δρόμος περήφανος για το Νοικοκύρη του «Μωρεάς ΑΕ». Πράγματι Γρήγορη Σκέψη δεν τόλμησε να βγάλει μιλιά σ’ όλη τη διαδρομή… μέχρι το Άργος ! Τουναντίον τα χιλιόμετρα αποκοιμήθηκαν γιατί φαντάζομαι είχαν πολύ δρόμο να κάνουν μέχρι να φθάσουν 3.200 χρόνια πίσω στον Μυκηναϊκό Πολιτισμό ! Βέβαια και γω δεν τις άφησα καθόλου παραπονεμένες ! Σε κάποια στιγμή έκλεψα λίγο χρόνο και τρυπώσαμε όλοι μέσα στο Μουσείο ! Εκεί μάθαμε από γραπτό βιβλίο της Ecole Française d’Athènes πως το Άργος το 1669 ήταν ένα χωριό τριακοσίων περίπου σπιτιών που κτίστηκαν από τα ερείπια των Ανακτόρων των Αργείων, με κίονες, ζωοφόρους
και επιστύλια από μάρμαρο αντί πέτρες!. Ασφαλώς τότε δεν υπήρχαν οι πρόγονοί μας Τουριστικές Σκέψεις είπαν οι Σκέψεις… Τα δυο (2) ευρώ της εισόδου του Μουσείου δεν ήταν τίποτα μπροστά στο πλούτο που κρυβόταν μέσα του ! Δυστυχώς όμως ο Χρόνος… καθώς και το Θέατρο, η Αγορά περίμεναν να ποζάρουν ! Τίρυνθα, λίγα χιλιόμετρα ανατολικά, η τέλεια κυκλώπεια οικοδομή ! Οι Στείρες Σκέψεις εις μάτην να φανταστούν ποιοι και με τι τρόπο οικοδόμησαν τη πόλη αυτή. Σταμάτησαν δε να σκέπτονται για να μην …τρελαθούν ! Η αργολική πεδιάδα είναι σήμερα χαρμάνι ομορφιάς, αγροτικού > εμπορικού πλούτου και αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Διάχυτα ερείπια κάστρων σε στρατηγικά κορυφαία σημεία, έργων και μνημείων μαγνητίζουν τις ματιές των περιηγητών και ταξιδεύουν τις Περιηγητικές Σκέψεις χιλιάδες χρόνια στο παρελθόν. Αξίζει νομίζω να αφήσουμε τις ρόδες και τις Σκέψεις να σκαρφαλώσουν στη Μιδέα και να μας πουν τι είδαν !
Χρίστος Ρουμελιώτης. 29 Μαρτίου 2010. Αθήνα + Ερέτρια. Εντυπώσεις από ένα ταξίδι Αθήνα + Κόρινθος + Αργος + Αγιος Ανδριανός + Αθήνα 23+24+25 Μαρτίου 2010. Συνεχίζεται στο άρθρο (3)
«Το καλό φαγητό είναι αδιαπραγμάτευτη αξία! Είναι ένας σημαντικός παράγοντας των ανθρώπινων σχέσεων. Εχει σημασία πώς το επεξεργάζεσαι ή πώς το ξεφτιλίζεις. Στην ταινία λειτουργεί ως ένα μέσο για να εκφραστούν το πάθος, η αλληλεπίδραση μεταξύ δύο ανθρώπων, η ανάγκη να διεισδύσεις σε έναν άνθρωπο χωρίς λέξεις. Επίσης, το φαγητό μπορεί να μείνει στο μυαλό σου για πάντα αν φας κάτι πέρα από τα συνηθισμένα. Θεωρώ ότι οι σέφ είναι μεγάλοι καλλιτέχνες».
Σύμφωνα με το μύθο, η ομορφιά της Περσεφόνης θάμπωσε τον πανίσχυρο θεό του σκότους Πλούτωνα. Η γη άνοιξε και την κατάπιε. Αναζητώντας την, η Δήμητρα κατέφυγε στην Ελευσίνα.
No comments:
Post a Comment