Από την Ερέτρια δεν είναι μακριά η Στενή. Οι σκέψεις και οι ρόδες συνταξίδεψαν για 45 λεπτά κατά μήκος μιας υπέροχης διαδρομής και βρέθηκαν στην αγκαλιά της Δίρφυς στο χωριό Στενή. Το άφθονο πράσινο και το οξυγόνο απελευθέρωσαν γρήγορα τη καλλίγραμμη γραφή "Μ.Ζ." η οποία μας χάρισε το ανεπανάληπτο κειμενάκι που ακολουθεί:
Σύντομο οδοιπορικό στο χρώμα, στον ανοιχτό ορίζοντα και την παράδοση της Μικρής Ελβετίας της Κεντρικής Εύβοιας. Γοητευτική απόδραση από την ιστορική Ερέτρια, σε μια κοντινή απόσταση μιας ώρας, με προορισμό το ημιορεινό καταπράσινο τοπίο της Στενής: Συνδυασμός αλπικού τοπίου και ελληνικής αυθεντικότητας και διαφάνειας πλαισιωμένο από τις μύριες αποχρώσεις του πρασίνου, με την βιοποικιλότητα της Φύσης να θριαμβεύει στο πέρασμα των αιώνων, παρά τις ιδ
ιαιτερότητες της κλιματικής αλλαγής. Η καταπράσινη Δίρφυ, στεφανωμένη από την αύρα των μύθων που την ακολουθούν στην μακραίωνη πορεία της, με τα πλατάνια, τις πευκόφυτες πλαγιές και τα κελαριστά νερά να δροσίζουν τον επισκέπτη και να συντροφεύουν τα βήματά του, ανάμεσα στους ήχους της φύσεως με τα τζιτζίκια να δίνουν τον τόνο, το μεσοκαλόκαιρο, καθηλώνει αυτούς που αναζητούν τη γνησιότητα της ομορφιάς! Στις πλακόστρωτες πλατείες, συντροφιά με τη λεπτότητα που η φύση και η παράδοση επιβάλουν, αξίζει να σταματήσουμε για να αφουγκραστούμε το πέρασμα της ζωής. Μέσα από
τη συναυλία του θροΐσματος των φυλλωμάτων, ατενίζοντας μακριά τις βουνοκορφές, που δέχονται φιλόξενα την αλλαγή των εποχών με χρώματα και εικόνες που εναλλάσσονται ας βιώσουμε με αισιοδοξία και πίστη την ευτυχία της ύπαρξής μας, την ευτυχία να ζεις, να αισθάνεσαι και να πορεύεσαι, σμιλεύοντας μέσα σου το προσωπικό σου δημιούργημα, που λέγεται «ψυχή» και σου ανήκει καθ’ ολοκληρία. (Μ.Ζ) 26/8/2010
«Το καλό φαγητό είναι αδιαπραγμάτευτη αξία! Είναι ένας σημαντικός παράγοντας των ανθρώπινων σχέσεων. Εχει σημασία πώς το επεξεργάζεσαι ή πώς το ξεφτιλίζεις. Στην ταινία λειτουργεί ως ένα μέσο για να εκφραστούν το πάθος, η αλληλεπίδραση μεταξύ δύο ανθρώπων, η ανάγκη να διεισδύσεις σε έναν άνθρωπο χωρίς λέξεις. Επίσης, το φαγητό μπορεί να μείνει στο μυαλό σου για πάντα αν φας κάτι πέρα από τα συνηθισμένα. Θεωρώ ότι οι σέφ είναι μεγάλοι καλλιτέχνες».
Σύμφωνα με το μύθο, η ομορφιά της Περσεφόνης θάμπωσε τον πανίσχυρο θεό του σκότους Πλούτωνα. Η γη άνοιξε και την κατάπιε. Αναζητώντας την, η Δήμητρα κατέφυγε στην Ελευσίνα.
No comments:
Post a Comment