Καθαρά Δευτέρα: Πάμε Αλεποχώρι, αγώνας δρόμου 10 χιλ., φίλων της φύσης, της υγείας, της άθλησης και του κεφιού

Όρος Πατέρας, Κάτω και Ανω Αλεποχώρι, δρόμος από Αθήνα 59 km προς Μέγαρα πολύ καλός όταν ξαφνικά εγκαταλείπεται για να ακολουθήσετε μία ημιορεινή διαδρομή εντός του όρους Πατέρα, προς το Ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα και τις κατασκηνώσεις των δήμων Αιγάλεω και Νέας Ιωνίας. Κάθε χρόνο με πρωτοβουλία μιας ομάδας εθελοντών με επικεφαλής τον ακτιβιστή, ανιματέρ, οργανωτή Στέλιο Τσαλίκη και δεκάδες χορηγούς και συμμετέχοντες πραγματοποιείται αυτός ο ερασιτεχνικός εθελοντικός ήπιος ανώμαλος δρόμος προς τιμήν της υγείας. Και φέτος 2/3/2020 η συμμετοχή ήταν μαζική, ο ενθουσιασμός έντονος, οι ατάκες κατά την διάρκεια της διαδρομής απίθανες και τα μπράβο και τα συγχαρητήρια στους δρομείς, ο τερματισμός όλων ανεξαιρέτως χρονικά εξαιρετικός και τέλος οι απονομές των βραβείων και το γλέντι τρικούβερτο. Οι συμμετέχοντες όλων των ηλικιών καθώς προηγήθηκε και ειδική διαδρομή για τα παιδιά. Ένα καταπληκτικό φόρουμ ερασιτεχνών, δρομέων, ρομαντικών, αθλητών διαφόρων επαγγελμάτων, φωτογράφων, καλλιτεχνών, ημιορειβατών κ.ά. που αφήνει ανεξίτηλη αυτήν τη δυνατή εμπειρία χάριν των οργανωτών. Πάρα κάτω θα δείτε ένα φωτογραφικό οδοιπορικό από δύο δρομείς (Χρίστο και Γιάννα) που η φύση με την ομορφιά της τους απορρόφησε τόσο πολύ που αποτέλεσμα ήταν να φθάσουν πρώτοι στο τέρμα ..αργά το απόγευμα! Πάντως όλοι είχαμ(ν)ε τρελή όρεξη και απολαύσαμε ποικιλία από νόστιμα νηστίσιμα. Απολαύστε μοναδικές φωτό της διαδρομής μέσα στο(ν) Πατέρα και πάνω από τον Κορινθιακό στο κόλπο των Αλκυονίδων, εκεί όπου σίγουρα κάποια κόρη θα είχε αποπλανήσει τον ντόπιο Ποσειδώνα! Οι φωτογραφίες των λουλουδιών φυτών δένδρων είναι μοναδικές.
(Οι Αλκυονίδες, στην Ελληνική μυθολογία, ήταν 7 Νύμφες, κόρες του γίγαντα Αλκυονέα. Τα ονόματά τους ήταν Αλκίππη, Ανθή, Αστερία, Δριμώ, Μεθώνη, Παλλήνη και Φθονία.
Όταν ο Ηρακλής σκότωσε τον πατέρα τους, λυπήθηκαν τόσο που έπεσαν στη θάλασσα. Η Αμφιτρίτη τις έδειξε συμπόνια και τις μεταμόρφωσε σε αλκυόνες.)

Αλκυονέας Γίγαντας.
Στην ελληνική μυθολογία ο Γίγαντας αυτός ήταν γιος είτε του Ουρανού και της Γης (κατά τη Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου, Α΄ 6, 1), είτε του Ταρτάρου και της Γης. Ο Αλκυονέας ήταν ο πατέρας των εφτά Αλκυονίδων (Υγίνος, πρόλ. στους Fabulae). Τον θεωρούσαν ως τον «πρεσβύτερον Γιγάντων» και «μεγέθει μεν σώματος ανυπέρβλητον, δυνάμει δε ακαταγώνιστον» (Βιβλ. Απολλ., Α΄ 6, 1). Στη Γιγαντομαχία ο Αλκυονέας αγωνίσθηκε στο πλευρό του Γίγαντα Πορφυρίωνα. Ο Ηρακλής, με την προτροπή και τις οδηγίες της θεάς Αθηνάς, κατάφερε και σκότωσε τον Αλκυονέα έχοντας μαζί του τον Τελαμώνα, όπως αναφέρει ο Πίνδαρος (Νεμεόν. Δ 27-40, Ισθμιόν. 6(5) 32). Προηγουμένως, ο Αλκυονέας είχε συντρίψει 12 άρματα και 24 συντρόφους του Ηρακλή με ένα μεγάλο λιθάρι. Λέγεται μάλιστα ότι το λιθάρι αυτό το είχε ρίξει και εναντίον του Ηρακλή, αλλά ο ήρωας το απέκρουσε με το ρόπαλό του. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι το μυθικό αυτό λιθάρι βρισκόταν ακόμα κάπου στον Ισθμό της Κορίνθου.
Η μάχη του Ηρακλή με τον Αλκυονέα κατά τη Γιγαντομαχία απεικονίζεται σε διάφορα αγγεία, με τον Ηρακλή όρθιο και στο πλάι του την Αθηνά να τον καθοδηγεί. Ο Ηρακλής σημαδεύει με το τόξο του τον Αλκυονέα. Ο Γίγαντας παριστάνεται να πέφτει ανάσκελα, να του φεύγει από το χέρι ένα ρόπαλο που κρατούσε, ενώ τον κυριεύει ο Ύπνος, που εικονίζεται ως φτερωτός δαίμονας να του δένει τα μέλη του σώματός του.
Ο Πίνδαρος αποκαλεί τον Αλκυονέα «Βουβότα» (Νεμεόν. Δ 85), δηλαδή βουκόλο. Το επίθετο αυτό ίσως να σχετίζεται με την αρπαγή των βοδιών του θεού Ηλίου και της Ερυθείας. Σύμφωνα με την ερμηνεία του μύθου από τον Preller (Griech.Mythol. II, 207), ο Αλκυονέας παριστάνει τον χειμώνα που καταδικάζεται σε αδυναμία και τελικώς πληγώνεται θανάσιμα από τον ηλιακό ημίθεο Ηρακλή.