28/8/2011, Μελίσσι, Κορινθίας, Γιάννης, Μαυρατζάς, Ακριβή Μπελεσιώτη, Αθηνά, Βασίλης, Γεωργίου, Lido, φωτ.143

Αξέχαστες στιγμές Μελισσίου: Καλοκαίρι του 2011. Ένα ισχυρό κύμα νοσταλγίας και μια ανέλπιστη πρόσκληση εργασίας από τον παιδικό μου φίλο Θόδωρα Λιακόπουλο, ξενοδόχο Lido, με έβγαλε στο Μελίσσι κοντά σε αγαπημένους μου συγγενείς, τον αδελφό μου Δημήτρη Ρουμελιώτη, την θεία μου τη Ζωή Σούρλου, καθώς και άλλους χωριανούς όπως Ακριβή Μπελεσιώτη της κυρά_Βλάσαινας τη κόρη και του Σαμ του Θελεριτοαμερικάνου νομίζω τη γυναίκα,την Αθηνά και το Βασίλη Γεωργίου και τον σεβάσμιο γέροντα Γιάννη Μαυρατζά που μαζί με τον Νώντα τον Δημόπουλο τους αποθανάτισα. Ας είναι καλά όπου κι αν βρίσκονται (16/2/2021) ο κυρ Γιάννης είναι εκλιπών. Απ' ότι φαίνεται στις φωτογραφίες και σε κάποιο εργασιακό διάλειμμα της παραμονής μου στο χωριό αγνές μορφές, παραδοσιακά αντικείμενα, απίθανα χρωμοφόρα άνθη των αυλών του Μελισσίου "κάρφωσαν" την προσοχή μου και ευστόχησαν ή το αντίθετο την κάμερα. Με ξεναγό την κυρία Ζωή και θεία μου αδελφή της μητέρα μου, που εδώ σε αυτό το σετ φωτογραφιών δεν φαίνεται αλλά σε άλλο της σειράς "Πάμε Μελίσσι" επισκεφτήκαμε μία νεόφυτη ραζακιά με υπέροχα σταφύλια για να κόψουμε για το σπίτι. Απ' ότι φαίνεται και από την ημερομηνία περασμένος Ιούλης και Αύγουστος ολόθερμος η κυρά ραζακιά και ύστερα από τέλεια φροντίδα από το αφεντικό της Σωτήριο Σούρλο, είχε κάνει τα πάντα να αποδώσει πανέμορφα, κρουστά, πεντανόστιμα θαυμαστά σταφύλια, που η ομορφιά τους θα με συνοδεύει σε όλη μου τη ζωή και θα πάει βαθειά στο μέλλον παραπέρα.. Επισκεφτήκαμε και ένα φιλικό της σπίτι στην θέση "πλεύρα" απ' όπου πήρα θαυμάσιες φωτογραφίες τον γαλάζιο μας Κορινθιακό! Και μόνο που προφέρω το όνομα αυτό Κο_ριν_θι_α_κός συγκινούμαι! Στο δρόμο μας δόθηκε η θεία η Ζωή με το γλυκό και στρωτό λόγο της μου μετέφερε διάφορες ιστορίες για το χωριό από το παρελθόν..

Ένα άλλο πρωινό πέρασα από την αγαπημένη φίλη της μητέρας μου την Ακριβή και από ό,τι τώρα εκτιμώ πήγα ν' ακούσω το γλυκό "τι κάνεις Χρηστάκη"; και να μου προσφέρει ένα καφέ. Η ματιά μου αναζητώντας πάντα την ομορφιά στα άνθη, τα δένδρα, τους αγνούς καρπούς αλλά και την παράδοση, έδωσε εντολή στα άβουλα χέρια να χειριστούν κατάλληλα την κάμερα.. βλέπε φωτογραφίες φούρνος, φτυάρι, λάμπα, σκάλα και άλλα όλα φροντισμένα και τακτοποιημένα από τον νοικοκύρη τους συγχωρεμένο κυρ_Σαμ.

Γείτονας αγαπητός της Ακριβής η κυρά Αθηνά, σύζυγος αποβιώσαντος Θωμά, συγχωριανού του πατέρα μου από το Λαλιώτη Κορινθίας, μητέρα του Ηλία και του Βασίλη.

Χρόνο έδωσα κάμποσο στον κυρ_Γιάννη τον Μαυρατνζά για μία άτυπη εξιστόρηση περί Βασίλη Μάρου συγγενούς του καλλιτέχνη και ζωγράφου στην Αμερική που περίπου τη δεκαετία του '30 ήρθε στο χωριό και μεγαλούργησε.. βλέπε πινάκες και το αναλυτικό άρθρο. Ο Κυρ_Γιάννης προσωπικότητα για το χωριό είχε πολύ καλές σχέσεις και έχαιρε εκτίμησης από τους Κορδέους, για τους οποίους θα μιλήσουμε αργότερα (16/2/2021), Αυτά φίλοι μου επισκέπτες τα λίγα και μακάρι άλλη φορά να μας δοθεί ο χρόνος να πούμε περισσότερα αλλά σίγουρα κάποιες φωτογραφίες μιλάνε από μόνες τους..