Hotel Blog Info: Πάμε Μελίσσι, στη γενετειρά μου.. Ζωή Σούρλου.. Let's go Melissi, to my birthlocation, Zoi Sourlou..

Welcome !

Καλωσορίσατε στο Hotel Blog Info που έχει σχέση με το τουρισμό και την ξενοδοχία. Ο χώρος αυτός συγκεντρώνει τις λογοτεχνικές εντυπώσεις του γράφοντος, φωτογραφίες από το φιλικό και φυσικό περιβάλλον, στοιχεία από τον αρχαίο και το νέο πολιτισμό, την μαγειρική και ό,τι άλλο αξίζει να προβληθεί. Τα ασήμαντα και τα σημαντικά περιλαμβάνουν links γενικού ενδιαφέροντος και ακολουθούν ενότητες με άλλα πολύ χρήσιμα links. Στο που πάμε και με ποιόν οι ετικέττες οδηγούν στους χώρους που εμπιστεύομαι για να εντυπώσουν ψήγματα εμπειριών καθώς και σε τόπους και μέρη της Ελλάδος όπου διακριθέντες στο γραπτό λόγο είδαν την Ελλάδα με διαφορετικό μάτι. Επισκεφτείτε και τα:
> http://roumeliotisxristos.blogspot.gr (Ποίηση)
> http://negropontedream.blogspot.com (Negroponte Eretria 5*)
> http://nestorionhotel.blogspot.gr (new)
> http://ekdromi-diamoni.blogspot.com (Eκδρομές Εύβοια)
> http://educationhotel.blogspot.com (Eκπαίδευση)
> http://hotelexperienceinfo.blogspot.gr (Hotel Εxperience)
> http://novusidea.blogspot.com (Marketing)
> http://kalokeri.blogspot.gr (Excursions)
> http://goldenmarathon.blogspot.com (Golden Coast)
> http://taxideftisbook.blogspot.com (Βιβλίο)
Επικοινωνία: novus.sales@gmail.com (e-mail)
Κιν. : +30 6973 021 194

Πάμε Μελίσσι, στη γενετειρά μου.. Ζωή Σούρλου.. Let's go Melissi, to my birthlocation, Zoi Sourlou..

Μελίσσι Κορινθίας λίγο θάλασσα και χωριό.. ημέρα αποχαιρετισμού Ζωής Σούρλου (Κορδή) (1932-2023) Κυριακή 18/6/2023.

Έφυγε από τη ζωή και το ωραίο αυτό χωριό τη γενέτειρά μου η τελευταία θεία μου, αδελφή της μητέρας μου γεννηθείσα το 1932 σε μεγάλη ηλικία. Της οφείλω πολλά καθώς ήταν αυτή η ευγενική αρχοντιά που με μαγνήτιζε καθώς περνούσα πάντα από το σπίτι της όταν πηγαινα στο χωριό πριν πάω στο δικό μας.

Εδώ οι φωτογραφίες της μέρα αυτής από το σπίτι της με τη Σωσώ και την εκκλησία. Νεκροταφείο δεν μπόρεσα να πάω καθώς εκείνη την ημέρα δεν αισθανόμουνα καλά (στη μέση)

No comments:

Η Ελλάδα των περιηγητών

«Αν και φαίνεται ανόητο να ταξιδέψει κανείς σε μια χώρα που δεν γνωρίζει το αλφάβητό της, όμως εδώ είναι εφικτό να συνεννοηθείς, σε καλό επίπεδο, με την αγγλική και γαλλική γλώσσα. Σχεδόν σε κάθε χωριό συναντάς τα αμερικανο-ελληνικά και οι χωρικοί δεν παραλείπουν να τα καλλιεργούν με την πρώτη ευκαιρία όταν εμφανίζονται ξένοι...» «Ταξιδιώτες στην Ελλάδα (1900-1950)» Εκθεση οργανώνει το Μουσείο Μπενάκη, με βιβλία από την πλούσια συλλογή της βιβλιοθήκης του. Η έκθεση θα γίνει στο κτίριο της οδού Πειραιώς από τις 5 μέχρι τις 21 Φεβρουαρίου και πλαισιώνει το «3ο Συνέδριο των Βιβλιοθηκών Τέχνης».

Τίλντα Σουίντον

«Το καλό φαγητό είναι αδιαπραγμάτευτη αξία! Είναι ένας σημαντικός παράγοντας των ανθρώπινων σχέσεων. Εχει σημασία πώς το επεξεργάζεσαι ή πώς το ξεφτιλίζεις. Στην ταινία λειτουργεί ως ένα μέσο για να εκφραστούν το πάθος, η αλληλεπίδραση μεταξύ δύο ανθρώπων, η ανάγκη να διεισδύσεις σε έναν άνθρωπο χωρίς λέξεις. Επίσης, το φαγητό μπορεί να μείνει στο μυαλό σου για πάντα αν φας κάτι πέρα από τα συνηθισμένα. Θεωρώ ότι οι σέφ είναι μεγάλοι καλλιτέχνες».
Τίλντα Σουίντον

ΠΑΜΕ ΕΡΕΤΡΙΑ ΓΡΗΓΟΡΑ!

Στην πόλη των Αειναυτών, την «κωπηλάτιδα πόλη» όπως αποκαλούσαν οι αρχαίοι την Ερέτρια (ερέττω=κωπηλατώ), είναι αφιερωμένη η έκθεση που ετοιμάζει το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο (20 Απριλίου - 30 Αυγούστου 1020) σε συνεργασία με την Ελβετική Αρχαιολογική Σχολή στην Ελλάδα.Αρύβαλλος σε σχήμα ποδιού από τη νεκρόπολη της Ερέτριας

ΜΙΚΡΕΣ ΑΠΟΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΗ ΕΥΒΟΙΑ

Του Αρη Mπερλη

Εχω ένα σπίτι στην ορεινή Εύβοια (παλιό, πέτρινο, 64 τ. μ., με κήπο και μποστάνι). Πηγαίνω συχνά τα Σαββατοκύριακα τον χειμώνα και μένω όλο σχεδόν το καλοκαίρι. Οταν είμαι εκεί δουλεύω, όπως και στην Αθήνα, αλλά το περιβάλλον είναι διαφορετικό.

Το περασμένο Σάββατο πήγα. Αυτή τη φορά σημείωνα τα έξοδα σε ένα τεφτέρι. Βενζίνη 20 ευρώ μετ’ επιστροφής. (Στο βενζινάδικο στα Κριεζά μου έδωσαν απόδειξη χωρίς να τη ζητήσω.) Φεριμπότ Ωρωπός - Ερέτρια 14+ 14=28. Διόδια Αφιδνών 1,90+1,90= 3.80. Σύνολο 51,80 ευρώ...

Πάμε Ακρόπολη

Εγκαίνια στην Ακρόπολη; Γιατί όχι; Μετά το Πάσχα τα αναστηλωμένα μνημεία της Ακρόπολης, ο Παρθενώνας και τα Προπύλαια, θα παραδοθούν και επίσημα στο κοινό. Μη φανταστείτε πως είναι η πρώτη φορά στην ιστορία τους που εγκαινιάζονται, μετά την πρώτη παράδοσή τους από τον Φειδία. Η ολοκλήρωση κάθε μεγάλης επέμβασης συνοδεύεται από μια μικρή ή μεγάλη τελετή, που ήταν πάντοτε αναγκαία (όπως και σήμερα) για λόγους συμβολικούς και πραγματικούς. Γιατί τα έργα αυτά, στο παρελθόν αλλά και σήμερα, έγιναν κατεξοχήν με θυσίες του ελληνικού λαού..

Πάμε Μουσείο Ακρόπολης

Χρειάστηκαν τρεις δεκαετίες για να υψωθεί, αλλά χαλάλι. Εργο των Τσουμί-Φωτιάδη, κατασκευσμένο με τα πιο σύγχρονα υλικά, αιωρείται πάνω από μια αρχαία γειτονιά της Αθήνας, "συνομιλεί" απ' ευθείας με τον Παρθενώνα και, εν αναμονή της επιστροφής των Μαρμάρων, στεγάζει εκατοντάδες γλυπτά του Ιερού Βράχου, πολλά από τα οποία δεν είχαμε δει ποτέ. Ενα μουσείο που τόνωσε την εθνική μας υπερηφάνεια και αναθέρμανε τις σχέσεις μας με την πολιτιστική μας κληρονομιά.

Πάμε πάλι Ακρόπολη

ΘΑ ΠΑΜΕ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ!

Μια ανάσα από το «ποτάμι», μεταξύ Λένορμαν και λεωφόρου Αθηνών, στο ύψος του νέου Χρηματιστηρίου, πίσω από ένα τείχος γυάλινων κτιρίων πολυεθνικών και εν μέσω ταπεινών βιοτεχνιών, άχαρων πολυκατοικιών, χωματόδρομων και χαλασμάτων, κρύβεται μια όαση: ένα κατακερματισμένο πάρκο 130 στρεμμάτων, μοναδικό αποκούμπι δροσιάς για τους κατοίκους της περιοχής αλλά και νυχτερινό καταφύγιο για απόκληρους, ναρκομανείς και αστέγους, μ' ένα γηπεδάκι ποδοσφαίρου στην άκρη του και μια λιλιπούτεια παιδική χαρά, υπό τη φροντίδα του Δήμου Αθηναίων...

Πεδίο Αρεως

Με αγωνία περιμέναμε το αποτέλεσμα της ανάπλασης. Σύμφωνα με το δημοσίευμα πέτυχε. Μακάρι και είναι κοντά στο χωριό μου! 28.12.2010
"Είμαστε πολύ ευτυχείς και περήφανοι που με το τέλος του θεσμού της Υπερνομαρχίας παραδίδουμε στους Αθηναίους δύο τεράστια έργα πρασίνου. Το Αττικό Άλσος που είναι έτοιμο ήδη από την άνοιξη και το Πεδίο του Άρεως, το μεγαλύτερο πάρκο της πόλης...", έλεγε η Υπερνομάρχης τότε. Σήμερα 24.10.2011 ας δεί πως έχουν καταντήσει τα κακόγουστα και ασυντήρητα έργα της. Κρίμα και είναι κοντά στο "χωριό" μου τη Κυψέλη που την αγαπώ πολύ.

ΠΑΜΕ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΕ ΣΠΕΤΣΙΕΡΗ

Μια θερμή χειραψία της υπερήφανης Αθηνάς και του γέρου βασιλιά Ερεχθέα στη μαρμάρινη στήλη, που απαριθμεί τα χρήματα και τους κρυμμένους θησαυρούς του Παρθενώνα. Το ταξιδιάρικο βλέμμα του Ερμή του Προπύλαιου, όπως τον φαντάστηκε ο γλύπτης Αλκαμένης.

Η «κατσούφα» κόρη του Ευθυδίκου, με τα κατακόκκινα χείλη της σφιγμένα εδώ και 2500 χρόνια. Και το τρυφηλό χαμόγελο του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε ένα από τα λίγα πορτρέτα του. Ολα αυτά είναι ασφαλώς λεπτομέρειες. Κι όμως αυτές οι λεπτομέρειες, αποτυπωμένες γλαφυρά στις φωτογραφίες του Γιάννη Γιανέλλου, σε κερδίζουν ξεφυλλίζοντας το λεύκωμα για την «Ακρόπολη» που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Μίλητος», γραμμένο από την τέως έφορο Ακρόπολης Αλκηστη Χωρέμη-Σπετσιέρη

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΗ

«Το «Διάζωμα» ανέλαβε το ρόλο υποκίνησης μιας ολόκληρης κοινωνίας. Ανέλαβε τη σύνδεση αυτής της κοινωνίας με το υπουργείο Πολιτισμού», μας έλεγε χθες χωρίς περιστροφές ο πρώην υπουργός Πολιτισμού και πρόεδρος της Κίνησης Πολιτών «Διάζωμα» Σταύρος Μπένος. Εχει σοβαρούς λόγους να αισθάνεται υπερήφανος και να το δηλώνει εμμέσως.

Οι κερκίδες του θεάτρου της Μεγαλόπολης όπως φαίνεται σύντομα θα υποδεχθούν και το σύγχρονο θεατρικό κοινό Η Κίνηση Πολιτών «Διάζωμα» για την αποκατάσταση των αρχαίων θεάτρων στην ελληνική επικράτεια κατάφερε αυτό που συνήθως φαντάζει για την ελληνική πραγματικότητα ακατόρθωτο: σε πείσμα της οικονομικής ύφεσης, σε πείσμα της κατάρρευσης της ελληνικής οικονομίας, εξασφάλισε χορηγίες απλών ιδιωτών, αλλά και κρατικών θεσμών που μέχρι πρότινος θα φάνταζαν απρόσιτες. Ενδεχομένως αστρονομικές.

ΠΑΜΕ ΘΕΑΤΡΟ ΔΙΟΝΥΣΟΥ

Ετσι θα είναι το θέατρο Διονύσου το 2015, με αναμορφωμένες τις τρεις κεντρικές κερκίδες και τις κλίμακές τους. Ο αρχιτέκτονας και μελετητής του αρχαίου θεάτρου του Διονύσου Κωνσταντίνος Μπολέτης,που έχει στο ενεργητικό του την ολοκλήρωση του θεάτρου της Επιδαύρου, όρισε τέσσερις τομείς των μελλοντικών επεμβάσεων: στο κοίλο, στο πλευρικό ανάλημμα, στο μνημείο του Θρασύλλου και στην τοποθέτηση του αγάλματος του Μενάνδρου στο βάθρο του. Είκοσι τέσσερις χιλιάδες ευρώ χρειαζόταν το αντίγραφο του αγάλματος του ποιητή Μενάνδρου, αυτό που θαύμασε ο Παυσανίας τον 2ο αι. μ.Χ. στην πρόσοψη του θεάτρου, έργο των γιων του Πραξιτέλη, Κηφισόδοτου και Τίμαρχου, για να ξαναγυρίσει στο βάθρο του.

ΕΝΑ ΓΛΥΠΤΟ ΘΥΜΑΤΑΙ...

Ο Φειδίας τον ανεχόταν επειδή ήταν γιος του παλιού γλύπτη Σωφρονίσκου, αλλά και λόγω του κοφτερού μυαλού που επεδείκνυε σε όλους τους άλλους τομείς εκτός από τη γλυπτική.
«Σμιλεύτηκα στο εργαστήριο του θεϊκού Φειδία, που βρισκόταν στη συνοικία των μαρμαράδων, στο Δήμο Αλωπεκής, σημερινή Δάφνη. Δημιουργός μου ήταν ένας ασχημομούρης που μολονότι δεν ξεπερνούσε τα 30, είχε ήδη κοιλιά και φαλάκρα. Μετριότατος καλλιτέχνης και τεμπελχανάς.

ΑΧΑΡΝΕΙΣ

Κλασική οικία στο Μονοπάτι Αχαρνών, δίχωρη, με μικρή ορθογώνια αυλή

Οι Αχαρνείς ή Μενιδιάτες, όπως θα τους λέγαμε σήμερα, κάθε άλλο παρά «τραχείς, απαίδευτοι κι άμουσοι» ήταν στην αρχαιότητα, όπως τους παρουσιάζει ο Αριστοφάνης στην κωμωδία του «Αχαρνείς».

Κλασική οικία στο Μονοπάτι Αχαρνών, δίχωρη, με μικρή ορθογώνια αυλή Είχαν κερδίσει σε πανελλήνιους μουσικούς αγώνες, είχαν βγάλει ιερείς, ιεροφάντες, γιατρούς, μάντεις, στρατηγούς, επιχειρηματίες, έναν τραπεζίτη και βιοτέχνη ασπίδων, ενώ και ο αρχιτέκτων του Ερεχθείου, ο Φιλοκλής, ήταν από εκεί.

ΑΡΧΑΙΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

Οι Ηρίες Πύλες (ή πύλες των τάφων) εντοπίστηκαν σε ανασκαφική έρευνα σε οικόπεδο στην περιοχή του Ψυρρή. Το σημαντικό αυτό εύρημα ήταν αναμενόμενο, γιατί οι Πύλες αυτές χώριζαν ουσιαστικά τη γειτονιά του Ψυρρή από τον Κεραμεικό. Το οικόπεδο στο οποίο εντοπίστηκαν βρίσκεται επί της οδού Λεωκορίου, στα βορειοδυτικά του περιβόλου του Κεραμεικού, του εκτεταμένου νεκροταφείου της αρχαίας πόλης των Αθηνών.

Θυμίζουμε ότι στον Κεραμεικό έχουμε τα Θεμιστόκλεια τείχη, το Δίπυλον, δηλαδή την κεντρική είσοδο της πόλης, στην οποία κατέληγαν οι δρόμοι από τον Πειραιά, την Ακαδημία Πλάτωνος και την Ελευσίνα, όπως και την Ιερά Πύλη, την οποία χρησιμοποιούσαν για τις γιορτές των Ελευσινίων Μυστηρίων.

Κάθε χωριό και ένα αρχαίο θέατρο

Θεατρόφιλοι από γεννησιμιού τους θα πρέπει να θεωρούν τους εαυτούς τους οι Αιτωλοακαρνάνες, αφού στον νομό τους έχουν βρεθεί ώς τώρα έξι αρχαία θέατρα.

Το Αρχαίο θέατρο Οινιάδων, στο χωριό Κατοχή, φιλοξενεί κάθε καλοκαίρι παραστάσεις και συναυλίες Μικρά, μεγάλα, ένα που βλέπει τη γέφυρα Ρίου -Αντιρρίου, άλλο τον Αχελώο, ενώ όλα ανήκουν στις αρχαίες πόλεις: Μακύνεια, Καλυδώνα, Πλευρώνα, Οινιάδες, Στράτο και Αμφιλοχικό Αργος. Βέβαια δεν είναι όλα πλήρως ανασκαμμένα και κανένα αναστηλωμένο. Αποτελούν όμως ένα πολιτιστικό κεφάλαιο στο οποίο επενδύει ο νομάρχης Θύμιος Ν. Σώκος όπως και ο Σταύρος Μπένος διά του σωματείου «Διάζωμα», οι οποίοι οργανώνουν αύριο (7 μ.μ.) μια εκδήλωση στο Παπαστράτειο Μέγαρο Αγρινίου για την παρουσίαση της έκδοσης «Τα αρχαία θέατρα της Αιτωλοακαρνανίας» του Λάζαρου Κολώνα, της Μαρίας Σταυροπούλου-Γάτση και του Γιώργου Σταμάτη.

Το κοκτέιλ του κυκεώνα

Σύμφωνα με το μύθο, η ομορφιά της Περσεφόνης θάμπωσε τον πανίσχυρο θεό του σκότους Πλούτωνα. Η γη άνοιξε και την κατάπιε. Αναζητώντας την, η Δήμητρα κατέφυγε στην Ελευσίνα.Ο μύθος της Περσεφόνης Οι Ελευσίνιοι της έδωσαν να πιει κυκεώνα, ένα ποτό φτιαγμένο από κριθάρι, νερό και δυόσμο. Η θεά όμως απαρηγόρητη έστρεψε το θυμό της στη γη εμποδίζοντας να βλαστήσει οποιοσδήποτε καρπός. Η πόλη απειλήθηκε με λιμό και τότε ο Δίας διέταξε τον Ερμή να φέρει πίσω την Περσεφόνη. Εντέλει αποφασίστηκε η κόρη να ζει έξι μήνες με τη μητέρα της και τους υπόλοιπους στον Αδη. Η Δήμητρα επέτρεψε στη γη της Ελευσίνας να ξανακαρπίσει κι έτσι θεσμοθετήθηκαν τα Ελευσίνια Μυστήρια.

Οικολογικά... ανθρώπινα του Αλέκου Φασιανού

Πριν από ενάμιση χρόνο, μαζί με τον χαμένο χρόνο αναζήτησε και τον χαμένο χώρο, στην έκθεσή του με τίτλο «Ο,τι μας απέμεινε», στα Εξάρχεια. «Το περιβάλλον αλλάζει τον άνθρωπο. Καθαρή καρδιά για τ' ακατόρθωτο Τη σημερινή εποχή, οι άνθρωποι νοιάζονται για τον εαυτό τους. Βλέπουν ο ένας τον άλλον εχθρικά», είχε δηλώσει τότε.

ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΗΣ

Συχνά συμβαίνει να ερωτάται κάποιος για τον Μάνο Χατζιδάκι και να αποκρίνεται με τον κοινότοπο, πια, τρόπο ότι είναι Ερωτικός συνθέτης, Μεγάλος Ερωτικός κ.λπ.

Ελπίζω πως όσοι προσδιορίζουν μόνο έτσι την αξία του Χατζιδάκι, να αντιλαμβάνονται τη βαθύτερη σημασία του χαρακτηρισμού αυτού, τουλάχιστον όπως τον εννοούσε ο ίδιος όταν έλεγε: «Η καλλιτεχνική συνεύρεση είναι πράξη ερωτική, αποτελεί μυστήριο ιεροτελεστίας, που για να αποκτήσει ουσιαστικό περιεχόμενο απαιτεί αυτοσυγκέντρωση και αυστηρή προετοιμασία τόσο από τον καλλιτέχνη όσο και από το κοινό».

ΠΑΜΕ ΜΕ ΚΩΣΤΑ ΟΥΡΑΝΗ

Εξαντλημένα εδώ και χρόνια ήταν τα ποιήματα του Κώστα Ουράνη, ψευδώνυμο του Κώστα Νεάρχου (1890 - 1953). Επανακυκλοφορούν, ακολουθώντας πιστά τη συγκεντρωτική έκδοση των «Ποιημάτων» που επιμελήθηκε τη χρονιά του θανάτου του η σύντροφός του, η Ελένη Νεγρεπόντη, γνωστή κριτικός λογοτεχνίας με το ψευδώνυμο Αλκης Θρύλος (1896 - 1971).

Ο Κώστας Ουράνης με τη σύζυγό του Ελένη Νεγρεπόντη (την κριτικό, γνωστή με το ψευδώνυμο Αλκης Θρύλος) σε μια από τις αγαπημένες τους αποβάθρες.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΟΥΡΑΣΟΓΛΟΥ

Ενας σπουδαίος επιστήμονας μπορεί να είναι γοητευτικά αντισυμβατικός. Ενας δημόσιος λειτουργός αξίζει να θεωρείται επικίνδυνος για «εισαγωγή καινών δαιμονίων». Ο νομισματολόγος και επιγραφολόγος Ιωάννης Τουράτσογλου είναι όλα αυτά μαζί. Οι συνάδελφοί του τιμούν τα 35 χρόνια του στην Αρχαιολογική Υπηρεσία με την έκδοση «Κερμάτια Φιλίας». Κι εμείς του ζητήσαμε τη συνέντευξη που αρνιόταν πεισματικά όταν διηύθυνε το Νομισματικό Μουσείο και ξεχώριζε ανάμεσα στα μέλη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου Θεσσαλονικιός, από γονείς Κωνσταντινουπολίτες, μεγάλωσε ανάμεσα στην πλατεία Διοικητηρίου και την πλατεία Δικαστηρίων στη χωμάτινη (τότε) οδό Ολύμπου. Διαπρεπής νομισματολόγος και επιγραφολόγος, πολύγλωσσος, ποιητής, ευρυμαθέστατος, πάνω από όλα άνθρωπος καλού γούστου, ευγενής και ευφυής, ο Ιωάννης Τουράτσογλου ξεχώριζε όπου τον συναντήσαμε. Είτε ως διευθυντής του Νομισματικού Μουσείου, είτε ως μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, όπου διασκέδαζε την πλήξη του σκιτσάροντας τα πορτρέτα των παρισταμένων συναδέλφων του.

..................

Υπήρξε κάποιος που έδειξε πραγματικό ενδιαφέρον για τον πολιτισμό;

«Δεν είμαι σίγουρος ότι άκουγαν πάντοτε. Κι εγώ δεν ήμουν σε αυτούς που θα τους ενημέρωναν. Ηθελα πάντα να είμαι στην ομάδα έκπληξης και αναφοράς σε δύσκολα θέματα, αυτά που οι πολιτικοί λένε πως έχουν "πολιτικό κόστος" και εννοούν βέβαια "κομματικό κόστος" γιατί η πολιτική δεν φταίει σε τίποτα. Θα προτιμούσα, πάντως, να ήταν πιο συμμετοχική η δημοκρατία μας. Να έχουν μεγαλύτερη υπευθυνότητα όλοι οι πολίτες και οι δημόσιοι υπάλληλοι φυσικά. Στην Ελλάδα, πολύ φοβάμαι, οι πολίτες σπανίζουν. Αλλιώς θα προσέχαμε πού ρίχνουμε τα σκουπίδια, πού ορθώνουμε μια πολυκατοικία στερώντας τον αέρα από τους γύρω. Η τρύπα του όζοντος στη συνείδησή μας είναι πολύ μεγάλη».

..........

Τι θέση έχει η ποίηση και το χρήμα στη ζωή ενός νομισματολόγου;

«Η ζωή είναι ένα ποίημα. Αλλοι το διαβάζουν κι άλλοι το ζουν. Οσο για τον ποιητικό λόγο, δεν τον ξεχωρίζω από τον πεζό. Αν προσέξτε, πολλά από τα επιστημονικά μου κείμενα έχουν μια ποιητική χροιά. Κι επειδή δεν μπορείς να τεμαχίσεις την ψυχή ενός ανθρώπου, θέλω να πιστεύω ότι δεν θα μπορούσα να κατηγορηθώ για άσκοπο τεμαχισμό του εαυτού μου». *

ΙΚΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥ

Ενας φανταστικός ονειρικός κόσμος; Ενα κουτί γεμάτο αντικείμενα και χρώματα; Τα συναισθήματα που προκαλεί η έκθεση του Νίκου Στεφάνου στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς μοιάζουν με την έκπληξη και τη χαρά του μικρού παιδιού μπροστά στο καινούργιο παιχνίδι.

Σε υποδέχονται οι μακέτες-μινιατούρες του από τις πολλές σκηνογραφικές του δουλειές στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στο Εθνικό Θέατρο, στο Θέατρο Τέχνης κ.α. Στο ύψος του ματιού, και τοποθετημένες σε εσοχές μέσα στον μαύρο τοίχο, αυτές οι τρισδιάστατες λεπτοδουλεμένες κατασκευές σε μεταφέρουν νοσταλγικά σε ένα χειροποίητο και γι' αυτό πολύτιμο σύμπαν. Απέναντι, πάλι σε προθήκες, τα παιχνίδια και τα παιγνιώδη αντικείμενα του Στεφάνου, χρονολογημένα ήδη από τη δική του παιδική ηλικία.

ΠΑΜΕ ΒΑΥΡΩΝΑ

Αυτό το μουσείο είναι πάντα γεμάτο από παιδιά. Μικρές άρκτοι, χαριτωμένες «αρκουδίτσες» όπως τις ονόμαζαν οι αρχαίοι πρόγονοι, μαρμάρινα κορίτσια του 4ου αιώνα π.Χ. με τρυφερό βλέμμα, πλεξούδες στα μαλλιά και πτυχωτούς χιτώνες -ορισμένα κρατούν ζωάκια στα χέρια τους- σχηματίζουν πομπή προς τη θεά Αρτεμη. Είναι τοποθετημένα στο κέντρο της αίθουσας, σε χαμηλή βάση, χωρίς προστατευτικό γυαλί και μπορείς σχεδόν να τα αγγίξεις! Η πομπή των παιδιών προς τη θεά Βρισκόμαστε στο Μουσείο της Βραυρώνας, οι εργασίες ανακαίνισης και η επανέκθεση των συλλογών του οποίου ολοκληρώθηκαν πριν από λίγο καιρό. Επίσημα εγκαίνια δεν έχουν γίνει ακόμα, αλλά όπως φαίνεται τα καλά νέα διαδίδονται από στόμα σε στόμα. Κυριακή πρωί, κι ενώ οι χριστουγεννιάτικες διακοπές καλά κρατούν επισκέπτες όλων των ηλικιών έχουν σπεύσει στο απομακρυσμένο μουσείο. Περιεργάζονται τα εκθέματα στις καινούργιες τους προθήκες, ενημερώνονται από τις λεζάντες και το εποπτικό υλικό, τριγυρνούν στις φρεσκοβαμμένες -στους τόνους του ανοιχτού καφέ- αίθουσες. Τα φλας ανάβουν πάνω από τα αγάλματα, υπό το διακριτικό βλέμμα των φυλάκων. Μερικοί επισκέπτες σχολιάζουν καθισμένοι στα δερμάτινα καθίσματα και ο θαυμασμός εκφράζεται... χαμηλόφωνα, σαν να βρίσκονται σε ναό.

ΠΑΜΕ ΜΟΔΙ

Φορτωμένο εμπορεύματα ήταν το μυκηναϊκό πλεούμενο (μήκους έως 10 μέτρων) που πριν από 3.200 χρόνια τσακίστηκε στις βραχώδεις ακτές της νησίδας Μόδι ή Λιοντάρι στον Αργοσαρωνικό. Αν και δεν είναι πολύ σαφές τι κουβαλούσε στο τελευταίο ταξίδι του το μικρό αυτό καράβι στους κατοίκους των γύρω περιοχών, πολλά μπορεί κανείς να υποθέσει, βλέποντας τους είκοσι πιθαμφορείς και τις υδρίες που έχουν συνολικά ανελκυστεί από τον βυθό της θάλασσας.

ΣΤΕΦΑΝ ΜΙΛΕΡ

Είναι ο αρχαιολόγος που όταν έφτασε, πριν από 35 χρόνια, στην Ελλάδα, είπε ότι έφτασε στο σπίτι του.Στέφαν Μίλερ, 35 χρόνια στην Ελλάδα, νιώθει στη χώρα μας από την πρώτη μέρα σαν στο σπίτι του Εκανε ανασκαφές στην Αρχαία Νεμέα και έφερε στο φως σημαντικά ευρήματα, όπως το στάδιο που διεξάγονταν τα Νέμεα. Είναι ουσιαστικά ο... σύγχρονος «λέων» της Νεμέας.

Ο Στέφαν Μίλερ δημιούργησε ένα αρχαιολογικό πάρκο, κατασκεύασε ένα σύγχρονο αρχαιολογικό μουσείο και ξεκίνησε την αναστήλωση του ναού του Δία. Ηδη οι τρεις όρθιες κολώνες του ναού, από την αρχαιότητα, έχουν γίνει εννιά και το έργο της αναστήλωσης συνεχίζεται. Και όλα αυτά χωρίς κρατική βοήθεια. Μόνο με χορηγίες και δωρεές από την Ελλάδα και την Αμερική.

ΠΑΜΕ ΝΕΜΕΑ

Ο «Ιντιάνα Μίλερ» δεν έχει σχέση με τον Σπίλμπεργκ ούτε με τον Χάρισον Φορντ, που ερμήνευσε εκείνο τον γοητευτικό καθηγητή Αρχαιολογίας, τον Ιντιάνα Τζόουνς, στην ομώνυμη κινηματογραφική ταινία.

Ο Στέφανος Μίλερ είναι ένας φιλήσυχος και καλοσυνάτος καθηγητής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ, γέννημα-θρέμμα του Goshen της Ιντιάνα των ΗΠΑ, που έζησε 38 ολόκληρα χρόνια τη δική του περιπέτεια στη χώρα μας για την αποκάλυψη των μνημείων ενός πανελλήνιου αρχαίου ιερού και την αναστήλωση ενός μεγάλου ναού. Του Νεμείου Διός που δεν ήταν κεραυνοβόλος και ερωτύλος, αλλά ευγενικός και πράος, προστάτης των ποιμένων και των ποιμνίων τους. Χάρη στους αγώνες του πράου και ευγενικού αυτού αρχαιολόγου βλέπουμε τα τελευταία χρόνια τον μεγαλοπρεπή αυτό ναό αναστηλωμένο στη Νεμέα.

Πάμε Αρχαία Φενεό

Ο κηρυγμένος από το 1969 αρχαιολογικός χώρος που βρίσκεται στην είσοδο του χωριού Καλύβια (πρόσφατα μετονομάστηκε σε Αρχαία Φενεό) περιλαμβάνει εκτός από την Ακρόπολη και τις υπώρειές της, την αρχαία κρήνη, τα τείχη και το Ασκληπιείο των ελληνιστικών χρόνων που ανασκάφηκαν από την Ευαγγελία Πρωτονοταρίου-Δεϊλάκη (1958-1964)

ΠΑΜΕ ΣΤΙΣ ΡΥΠΕΣ (ΑΙΓΙΟ)

Οπλίτης από αέτωμα του εκατόμπεδου ναού που βρέθηκε στην Τράπεζα Αχαΐας Ο εκατόμπεδος ναός με τον αρχαϊκό γλυπτό διάκοσμο στα αετώματα, που αποκαλύπτεται τα τελευταία χρόνια στους πρόποδες του Παναχαϊκού όρους, στην Τράπεζα (8 χλμ. από το Αίγιο), ανήκει πιθανότατα στην πόλη Ρύπες, τη μητρόπολη του Κρότωνα της Κάτω Ιταλίας.

Πάμε Αργος

Ενα θεματικό αρχαιολογικό πάρκο για να παίζουν τα παιδιά «τους άθλους του Ηρακλή» θα είναι σε λίγο πραγματικότητα. Προγραμματίζεται να στηθεί στον Δήμο Λέρνας (Ν. Αργολίδας), εκεί που ο Ηρακλής έκοψε τα κεφάλια της Λερναίας Υδρας. Τα μήλα των Εσπερίδων (φωτογραφία από εύρημα της Αρχαίας Ολυμπίας) θα βρουν τη θέση τους ανάμεσα στα εκπαιδευτικά παιχνίδια των 6 στρεμμάτων του πάρκου

ΠΑΜΕ ΠΛΟΥΜΙΣΤΑ (ΑΡΚΑΔΙΑ)

Το όμορφο, δίπατο σπίτι, το οποίο ο Νικηφόρος Βρεττάκος ονειρευόταν να επιδιορθώσει από το 1972, για να γίνει πνευματικό κέντρο για νέους διανοούμενους, ολοκληρώθηκε με σχεδόν 40 χρόνια καθυστέρηση. από τούτο εδώ το σημείο."Η στερνή μου αναχώρηση θα γίνει / Γι' αυτό δεν θα πρέπει ν' απομακρύνομαι /Θα μου στείλει ο Ηλιος ένα αμάξι χρυσό / με ηνίοχα, ολόρθη, ντυμένη / στα ολόλευκα την αγάπη".

Πάμε Βυζαντινή Θεσσαλονίκη

Από τον Αγιο Δημήτριο μέχρι το Αλατζά Ιμαρέτ και τα Λουλουδάδικα, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, θα γίνουν δεκαεφτά «οάσεις». Επειδή δεν περισσεύουν πια οι ελεύθεροι χώροι για αναψυχή, η Διεύθυνση Βυζαντινών σκέφτηκε να διαμορφώσει κατάλληλα αυτούς που περιβάλλουν δεκαεφτά μνημεία. Στον περιβάλλοντα χώρο του Αγ. Δημητρίου (φωτογρ.) και της Αχειροποιήτου θα γίνει επιπλέον και ανασκαφική διερεύνηση

ΠΑΜΕ ΒΕΡΓΙΝΑ (1)

ΠΑΜΕ ΒΕΡΓΙΝΑ (2)

Η εξωτερική πλευρά ημικυκλικού πύργου του τείχους της Βεργίνας. Οι στιβαροί πύργοι που το ενίσχυαν κατά διαστήματα είχαν διάμετρο 6 μέτρα Αμυντικούς πύργους που έφταναν σε ύψος ώς τα 11 μέτρα, με καταπέλτες εγκατεστημένους σε κάθε όροφο ,διέθετε το τείχος της Βεργίνας. Το ίδιο το τείχος έφτανε σε ύψος τα 6-7 μέτρα. Οι πύργοι είχαν διάμετρο 6 μ. και κάλυπταν επιφάνεια 50 τ.μ.

ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΚΩ

Να κι ένα έργο αναβάθμισης μνημείων του ιστορικού κέντρου μιας σύγχρονης πόλης που για να πργματοποιηθεί δεν χρειάζεται το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού. «Η αναστήλωση και η ανάδειξη της αρχαίας αγοράς της Κω αρχίζουν άμεσα», μας έλεγε με ενθουσιασμό η διευθύντρια του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Αιγαιακών Σπουδών, Αγγελική Γιαννικουρή, μετά την έγκριση των σχετικών μελετών από το ΚΑΣ.

Πάμε Αρχαία Κυδωνία

Ανακτορική μινωική πόλη ήταν πιθανότατα και τα Χανιά, όπως η Φαιστός και η Κνωσός. Υπέρ αυτής της άποψης συνηγορούν τα ευρήματα σωστικών ανασκαφών ιδίως των τελευταίων χρόνων στη σύγχρονη πόλη των Χανίων, η οποία έχει κτιστεί πάνω στην αρχαία...

Η σφραγίδα του «Δεσπότη Θηρών» (1420-1400 π.Χ.) από τον επονομαζόμενο «Τάφο του Γενάρχη». Βρέθηκε στη συνοικία Αγιος Ιωάννης (ανασκαφή Κουκλάκη) Μεγάλο τμήμα του μινωικού κέντρου έχει βρεθεί σε οικόπεδα της παλιάς πόλης, στον λόφο Καστέλι. Στην ίδια περιοχή βρέθηκαν πινακίδες Γραμμικής Β (1300 π.Χ.) στα έργα διάνοιξης αγωγού αποχέτευσης και στη συνοικία Αγιος Ιωάννης στον επονομαζόμενο «Τάφο του Γενάρχη» (ανασκαφή Κουκλάκη) η σφραγίδα του «Δεσπότη Θηρών» (1420-1400 π.Χ.). Στη σφραγίδα δεσπόζει η μορφή ενός νέου άνδρα όρθιου με την πόλη στα πόδια του, που απεικονίζεται σε παραθαλάσσιο λόφο. Η παράσταση αυτή είναι, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, μοναδική στη μινωική τέχνη

NELSON MANDELA!

Η νέα ταινία του Κλιντ Ιστγουντ, που θα βγει σύντομα στους κινηματογράφους μας εδώ και την οποία είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε προχθές, σε μια πρεμιέρα που έγινε στα Village Cinemas υπέρ της ενίσχυσης της εκστρατείας της ActionAid που φέρει τον τίτλο 1Goal και θέτει ως στόχο όλα τα παιδιά του κόσμου να γευτούν τη χαρά και τα οφέλη μιας καλής εκπαίδευσης. Η ταινία, στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, είναι ανυψωτική. Διηγείται μια ιστορία από τα πρώτα χρόνια της απελευθέρωσης του Νέλσονα Μαντέλα και της ανάληψης, για πρώτη φορά από μαύρο, της προεδρίας της Νότιας Αφρικής. Ο μεγάλος αυτός ηγέτης, ίσως ο μόνος σήμερα εν ζωή τέτοιος στον κόσμο, είδε στο άθλημα του ράγκμπι, που μέχρι τότε ήταν φέουδο των λευκών, μια θαυμάσια ευκαιρία συμφιλίωσης και αποτροπής του υπαρκτού, τότε, κινδύνου να πνιγεί η χώρα στον εμφύλιο. Ο Μαντέλα, τον οποίο στην ταινία «παίζει» ο εξαιρετικός Μόργκαν Φρίμαν, παρεμβαίνει στα λαϊκά συμβούλια των μαύρων και τους πείθει να μην αλλάξουν ούτε την πράσινη και χρυσή στολή της ομάδας ράγκμπι της Νότιας Αφρικής ούτε και το όνομά της, από «Σπρίνγκμποκς» (ένα είδος ελαφιού που υπάρχει εκεί), σε «Πρότεα», που είναι «εθνικό λουλούδι» της χώρας. Οι μαύροι μισούσαν το ράγκμπι, επειδή το αγαπούσαν οι λευκοί. Σε κάθε παιχνίδι των «Σπρίνγκμποκς» υποστήριζαν την αντίπαλη ομάδα. Ο Μαντέλα το άλλαξε αυτό. Επεισε τους μαύρους συμπατριώτες του ότι εάν συνέχιζαν την εχθρική στάση τους προς την ομάδα, «θα φοβίσουμε και θα εξαγριώσουμε τους λευκούς -τους θέλουμε μαζί μας, ακόμα και όσους μας έβλαψαν». Η ομάδα συμμετείχε στους τελικούς του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος το 1995 και κατέκτησε το Κύπελλο. Η Νότια Αφρική κέρδισε τη συμφιλίωση των πολιτών της και, όπως λέει ο Ιστγουντ, εκεί που η χώρα χρειαζόταν έναν ηγέτη, ο Μαντέλα, στο δικό του πρόσωπο, της χάρισε έναν πρωταθλητή.

ΣΠΥΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Σπύρος Βασιλείου
Ο ζωγράφος με τα 6.000 έργα:

Η Δροσούλα Ελιοτ-Βασιλείου θυμάται τον πατέρα της, με αφορμή την παρουσίαση του σκηνογραφικού έργου του στο Μουσείο Μπενάκη. Από το μοιραίο εξώφυλλο της «Νέας Εστίας» ως τα περίφημα Κούλουμα της οδού Γουέμπστερ

ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ : ΜΥΡΤΩ ΛΟΒΕΡΔΟΥ | Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

Θεόφιλος

Αν η πιο αυθεντική βιογραφία ενός ζωγράφου είναι τα έργα του, τότε δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να καταλάβει τον Θεόφιλο. Αυτόν τον γνήσιο λαϊκό ζωγράφο που αμφισβητήθηκε, χλευάσθηκε και αναγνωρίστηκε καθυστερημένα.

Ο Θεόφιλος, φορώντας τη φουστανέλα που δεν αποχωριζόταν ποτέ, μαζί με την αδελφή του Ειρήνη, το 1904.

Η διεύθυνση του ...Άδη!

Το νεκρομαντείο από ψηλά κι ένας υπόγειος θάλαμός του. Εδώ οι ιερείς υπέβαλλαν τους επισκέπτες σε σκληρές ψυχολογικές δοκιμασίες και σε μια δίαιτα με κουκιά Νεότερες αρχαιολογικές έρευνες επαληθεύουν την εικόνα που είχε ο Ομηρος για την τοπογραφία της περιοχής (Ν. Πρέβεζας) όταν περιέγραφε στην «Οδύσσεια» τη σκηνή κατάβασης του ήρωα στον κάτω κόσμο.Κατά την προϊστορική περίοδο η θάλασσα έφτανε ώς τη λίμνη Αχερουσία (τώρα αποξηραμένη), ώς το Νεκρομαντείο και τους πρόποδες της οχυρωμένης αρχαίας Εφύρας. Σήμερα απέχει γύρω στα 4,5 χλμ. «Με την πάροδο τεσσάρων χιλιετιών οι προσχώσεις του ποταμού Αχέροντα μπάζωσαν σταδιακά το χώρο μεταξύ της λοφοσειράς και της σημερινής ακτογραμμής, όπου και οι εκβολές του σημερινού ποταμού, στο σύγχρονο χωριό Αμμουδιά», έλεγε προχθές ο προϊστάμενος της ΛΓ'

Hotel Blog Info

Pages

Welcome !

Πάμε Μελίσσι, στη γενετειρά μου.. Ζωή Σούρλου.. Let's go Melissi, to my birthlocation, Zoi Sourlou..

No comments:

FIND A JOB IN CAREER JET

Total Pageviews

VISIT EVIA

ΠΑΜΕ ΟΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ

ABOUT ME