Βρέθηκα 17-19/2/2024 στο Βασιλικό (*) Κορινθίας ένα αγαπημένο μέρος που δεν ξεχνώ. Από μικρός μου άρεσε να έρχομαι εδώ και να μένω στις ξαδέλφες μου για μέρες. Ένας ιδιαίτερος περιηγητισμός που μου εξασφάλιζε θερμή υποδοχή, φιλοξενία, νόστιμο + φαγητό. Αναπολώ τις γαρδούμπες του θείου του Βασίλη, κρεοπώλη στο επάγγελμα μοναδικές. Η θεία η Κατίνα αδελφή του πατέρα μου ήταν άκρως περιποιητική και συμπονούσε πολύ τον αδελφό της και τους συγγενείς. Περνούσαμε υπέροχα με παιχνίδι, βόλτα και έξοδο στο εξοχικό για πορτοκαλάδα. Τα ενδιαφέροντα μας τότε δεν περιελάμβαναν το λείψανο του αρχαίου θεάτρου, το αρχαιολογικό μουσείο και τις εκκλησίες που υπάρχουν άφθονες στο χωριό 15 στον αριθμό. Έτσι άφησα για πολύ αργότερα τα αξιοθέατα του χωριού και σε συνδιασμό με γιορτές όπως Πάσχα μαζί με τα παιδιά μας Σπύρο Χρηστάκη Ιάσωνα και τη Γιάννα είχαμε τη χαρά να τις γιορτάζουμε όλοι μαζί. Αγγελική και Τάσος ξαδέλφια μου, και Παναγιώτης και Κατερίνα ανήψια.. Υπέροχες μέρες στο σπίτι του Παναγιώτη και της Φένιας και τα παιδάκια τους. Πραγματικός παράδεισος με άγρια και ήμερα πουλιά, και άπειρες καλλιτεχνικές παρεμβάσεις καθώς ο Τάκης είναι μεγάλο ταλέντο στις δημιουργίες με σίδηρο, πέτρα, ξύλο, πηλό και φυσικά στις γεωργικές καλλιέργειες.. Μου δόθηκε λοιπόν η ευκαιρία να εξερευνήσω τα αρχαίο θέατρο, το αχνό περίγραμμα του αρχαίου σταδίου και άλλα σημεία του αρχαιολογικού χώρου. Όλα αυτά είναι αποτυπωμένα στα blogspot μου με πολλές φωτογραφίες. Αυτή είναι η δεύτερη επίσκεψη μου μετά την απώλεια της Γιάννας 13.7.2022. Η προηγούμενη ήταν 1.11.2023 βλέπε εδώ. Έκανα μια βόλτα στο χωριό στα ωραία στενά του δρομάκια με τα περιποιημένα σπίτια και λίγα παλιά και εγκαταλελειμμένα με γκρεμισμένους τοίχους, λυπημένα ίσως για την τύχη τους αλλά περήφανα για την οικογενειακή τους ιστορία. Πέρασα από τη Αγία Άννα τον Άγιο Δημήτριο και την πανέμορφη βυζαντινή Αγία Τριάδα. Φωτογράφησα τα εναπομείναντα μαγαζιά, νέα και παλιά εντυπωσιακά σπίτια και κάποιες παλιές πόρτες και ζεμπερέκια που μου άρεσαν. Η κουζίνα της ξαδέλφης μου πολύ eco καθώς είχε κρέας με χόρτα από τους αγρούς. Παρόντες και πολύ ευχάριστοι και πνευματώδεις ο Νίκος και η "ανοιχτή εγκυκλοπαίδεια" Κατερίνα. Ήταν ένα πολύ ευχάριστο week end. Εδώ ευκαιρία να υπενθυμίσουμε στους νεώτερους μας τη τρομερή ιστορία της οικογένειας Βασίλη Λεονάρδου. Όταν ο Βασίλης ήταν 19 χρόνων είχαν μπει στο χωριό οι Γερμανοί με σκοπό να πάρουν ομήρους για τα γκέτο της Γερμανίας. Ο νεαρός Βασίλης ήταν άρρωστος στο σπίτι και υπό τον φόβο της σύλληψης σηκώθηκε να πάει κάπου αλλού. Δυστυχώς δεν την απέφυγε. Αυτό του στοίχισε μια απίθανη περιπέτεια μεταφοράς του με τραίνο στη χιτλερική Γερμανία για την τροφοδοσία με καύσιμη ύλη των φούρνων των ναζί που έκαιγαν τους άμοιρους Εβραίους. Μετά το έμαθαν. Τελικά κατόρθωσε να επιστρέψει στην Ελλάδα με τραίνο και πολύ ποδαρόδρομο μετά των πόλεμο "πετσί και κόκκαλο" 29 οκάδες! Αυτά φίλοι μου στο ωραίο Βασιλικό και μην παραλείψετε να το επισκεφτείτε το συντομότερο και να απολαύσετε τις ομορφιές του.
(*) Επιτυχία με μεγάλη αξία του ξαδέλφου μου Τάσου Γιαννάκαινα ήτανε η επαναφορά της αρχαίας ονομασία του χωριού "Αρχαία Σικυώνα". Το πάλεψε ως πρόεδρος του χωριού για 5 χρόνια.
«Το καλό φαγητό είναι αδιαπραγμάτευτη αξία! Είναι ένας σημαντικός παράγοντας των ανθρώπινων σχέσεων. Εχει σημασία πώς το επεξεργάζεσαι ή πώς το ξεφτιλίζεις. Στην ταινία λειτουργεί ως ένα μέσο για να εκφραστούν το πάθος, η αλληλεπίδραση μεταξύ δύο ανθρώπων, η ανάγκη να διεισδύσεις σε έναν άνθρωπο χωρίς λέξεις. Επίσης, το φαγητό μπορεί να μείνει στο μυαλό σου για πάντα αν φας κάτι πέρα από τα συνηθισμένα. Θεωρώ ότι οι σέφ είναι μεγάλοι καλλιτέχνες».
Σύμφωνα με το μύθο, η ομορφιά της Περσεφόνης θάμπωσε τον πανίσχυρο θεό του σκότους Πλούτωνα. Η γη άνοιξε και την κατάπιε. Αναζητώντας την, η Δήμητρα κατέφυγε στην Ελευσίνα.
No comments:
Post a Comment