Θαμπές εικόνες από το παρελθόν, τέλη του 2011, μετά από ένα εξαιρετικό καλοκαίρι κοντά σε συγγενείς, φίλους, συναδέλφους και άλλους. Αυτά γράφονται σήμερα 18/2/2021, μετά από ένα χρόνο επώδυνης παγκόσμιας και κατά συνέπεια εθνικής πανδημίας η οποία χαρακτηρίζεται από πολλές παλινωδίες αντιμετώπισης από την πλευρά της πολιτείας. Σίγουρα πρωτόγνωρη κατάσταση αλλά και η αίσθηση / πραγματικότητα πολλών λαθών, πολλών αδικιών και ανικανότητας κλπ από πλευράς πολιτείας. Στις φωτογραφίες καταγράφεται το τέλος της τουριστικής σαιζόν στο ξενοδοχείο LIDO Μελίσσι, του καλού μου και πιστού μου φίλου, συνομιλητή, διανοούμενου, πολύγλωσσου Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά, Θόδωρου Λιακόπουλου. Ας είναι καλά, μιλήσαμε τέλη του 2020 στο τηλέφωνο και είπαμε τα νέα μας ύστερα από αρκετό καιρό.
Στις πρώτες φωτογραφίες θα δείτε τον υπέρ αιωνόβιο Αριστείδη Γκουράσα και όμορφες γωνιές του σπιτιού του γειτονιά τους δικού μας πατρικού σπιτιού που φαίνεται πάρα κάτω.
Ακολουθεί η Ελένη Μπαρμπόπουλου και ο Γιάννης Παπαθανασίου σε τυχαία συνάντηση στη Παραλία Μελισσίου. Η Ελένη είχε έλθει από την Αυστραλία εκείνη την χρονιά με τον σύζυγό της το οποίο και συνάντησα στο ξενοδοχείο LIDO μια μέρα και τα είπαμε. Ο Γιάννης εκείνη την ημέρα είχε εξαιρετικό ξιφία Κορινθιακού! Τότε θυμάμαι κανονίσαμε και το reunion των συμμαθητών του Δημοτικού..
Σε κάποια φωτογραφία διακρίνεται η θεία η Ζωή να απολαμβάνει με τη φίλη της παρέα κάποιο ωραίο σπιτικό γλυκό..
Ακολουθούν εικόνες από το ξενοδοχείο, πελάτες, προσωπικό, φαγητά, καλλιτεχνικές βραδιές, φίλοι Μελισσιώτες από το κάτω Μελίσσι και το πάνω Μελίσσι να απολαμβάνουν τα ουζάκια τους και τα μεζεδάκια του Θόδωρα.. Αχ πόσο ωραία και μοναδικά ήταν δίπλα στο κύμα.. (συνεχίζεται)
«Το καλό φαγητό είναι αδιαπραγμάτευτη αξία! Είναι ένας σημαντικός παράγοντας των ανθρώπινων σχέσεων. Εχει σημασία πώς το επεξεργάζεσαι ή πώς το ξεφτιλίζεις. Στην ταινία λειτουργεί ως ένα μέσο για να εκφραστούν το πάθος, η αλληλεπίδραση μεταξύ δύο ανθρώπων, η ανάγκη να διεισδύσεις σε έναν άνθρωπο χωρίς λέξεις. Επίσης, το φαγητό μπορεί να μείνει στο μυαλό σου για πάντα αν φας κάτι πέρα από τα συνηθισμένα. Θεωρώ ότι οι σέφ είναι μεγάλοι καλλιτέχνες».
Σύμφωνα με το μύθο, η ομορφιά της Περσεφόνης θάμπωσε τον πανίσχυρο θεό του σκότους Πλούτωνα. Η γη άνοιξε και την κατάπιε. Αναζητώντας την, η Δήμητρα κατέφυγε στην Ελευσίνα.
No comments:
Post a Comment