Αϊ Μήτσου την αυλήΟ Χρόνος ξαναήλθε «εν ριπή»
Βρήκε μεζέ και καλό κρασί
Και το φίλο του από την Αμερική
«Καλώς τον φίλο μου το Νίκο
Ευχαριστώ που θυμήθηκες το ΧρίστοΚαλώς τον γείτονα το Λύρα
Που στην ούσα έκτισες μεγάλη πείρα»
Γιώργος του Λυ και Νίκος
Δυο αδέλφια αγαπημένα
Χρίστος και Μίμης
Δυο αδέλφια πονεμένα
Και άλλοι χωριανοί
Ηλίας του Θωμά
και Γιώργος του Χι
Εκεί στα σκοτεινά
με τα μάτια υγρά,
μέσα απ’ τα γυαλιά
Θυμούνται τα παλιά
Θρέφουν για το Χωριό
μεγάλο σεβασμό και,
Κρατάν μνήμη «θησαυρό»
Τα βάζουν και με το χρόνο τον ...καλό
Την απόσταση κάνουνε …μπουχό
Ραντεβού στον επόμενο …σταθμό !
Χρίστος Ρουμελιώτης - Μελίσσι Κορινθίας
16-17 Αυγούστου 2009
http://dokimos.over-blog.com
«Το καλό φαγητό είναι αδιαπραγμάτευτη αξία! Είναι ένας σημαντικός παράγοντας των ανθρώπινων σχέσεων. Εχει σημασία πώς το επεξεργάζεσαι ή πώς το ξεφτιλίζεις. Στην ταινία λειτουργεί ως ένα μέσο για να εκφραστούν το πάθος, η αλληλεπίδραση μεταξύ δύο ανθρώπων, η ανάγκη να διεισδύσεις σε έναν άνθρωπο χωρίς λέξεις. Επίσης, το φαγητό μπορεί να μείνει στο μυαλό σου για πάντα αν φας κάτι πέρα από τα συνηθισμένα. Θεωρώ ότι οι σέφ είναι μεγάλοι καλλιτέχνες».
Σύμφωνα με το μύθο, η ομορφιά της Περσεφόνης θάμπωσε τον πανίσχυρο θεό του σκότους Πλούτωνα. Η γη άνοιξε και την κατάπιε. Αναζητώντας την, η Δήμητρα κατέφυγε στην Ελευσίνα.
1 comment:
Ευχαριστω για τις φανταστικες αναμνηςεις που εχω απο τις λιγες ωρες που περασα με τη παρεα σας.
Ο Μιμης, φιλοξενος και αστειος, με εχει υποχρεωσει. Μου εδωσε την ευκαιρια να τσουγκρισω ενα ποτιρι κρασι με τοσους φιλους και να αποχαιρετισω την αγαπημενη μας Κικι.
Γιωργος Λυρας
Βοστωνη, Αμερικη.
Post a Comment