Πολιτιστικός Τουρισμός

Ο πολιτιστικός τουρισμός είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο, το οποίο τουριστικοί παράγοντες ιδιώτες και κράτος, εδώ πολλά χρόνια το εκμαιταλλεύονται.

Ο καμβάς πάνω στον οποίο έχει επενδύσει ο επιχειρηματικός κόσμος και το κράτος είναι η πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας σε υλικό και άυλο (πνευματικό) πλούτο. Ίσως η μεγαλύτερη επένδυση που έχει γίνει ποτέ στην Ελλάδα είναι οι αρχαιολογικοί της θησαυροί που η επιφάνεια και το εσωτερικό της ελληνικής γης διαφύλαξαν και μας παρέδωσαν με ευλάβεια παρ' όλη τη φυσική αλλά και ανθρωπογενή φθορά μέσα στο χρόνο.
Το ελληνικό κράτος είναι δέκτης ενός θησαυρού και προσπαθεί να τον υποτάξει στις σκοπιμότητες του, που άλλοτε είναι αγαθές και άλλοτε καιροσκοπικές, ανάλογα με την πολιτική δύναμη και τους πολιτικούς που κυβερνάνε.

Θα έλεγα ο πολιτισμός επειδή είναι μια τεράστια ανθρωπογενής γεωγραφικά προσδιορισμένη δύναμη, αναγκάζει τους πάντες να τον ακολουθούν ανεξάρτητα από ιδεολογίες, γιατί ο ίδιος είναι μια ιδεολογία που όλοι πρέπει να την σέβονται και να την υπηρετούν. Ο πολιτισμός κρύβει μέσα του απεριόριστα οικονομικά, κοινωνικά, πνευματικά, αρχιτεκτονικά και καλλιτεχνικά στοιχεία, ήθη, έθιμα κλπ. Μερικά από τα στοιχεία αυτά μέσα στο χρόνο μπορεί να προκαλούν θετικές ή αρνητικές επιπτώσεις στο πληθυσμό, ανάλογα πως τα χειρίζονται οι καθοδηγητές του.
Ο πολιτιστικός τουρισμός ως επιχειρηματική ή κρατική δραστηριότητα αποτελεί έναν τομέα οποίος ως ένα σοβαρό ρεαλιστικό ποσοστό - στόχο πχ 25-30% θα μπορούσε να υποβοηθήσει σημαντικά την χειμαζόμενη οικονομία της χώρας από τους εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς ή κακοδιαχειριστές της. Πως;
Με την σύσταση ενός υπερκομματικού θεσμού με καταστατικό βάρος συντάγματος. Εφόσον όλα τα κόμματα συμφωνούν στο σύνταγμα του κράτους θα μπορούσαν να συμφωνήσουν και σε ένα καταστατικό που θα ειπωθεί πχ Σύνταγμα (πολιτιστικού) Τουρισμού της Ελλάδος (ΣπΤΕ). Μέσα σ' αυτό το Σύνταγμα χωράνε όλες οι ενότητες του πολιτιστικού τουρισμού υλικές και άυλες σε ανεξάρτητες ή combined μορφές.
Ενότητες όπως θρησκείες, πόλεις, κράτη και ο πολιτισμός τους κατά την αρχαιότητα, ναοί αρχαίοι, βυζαντινοί και σύγχρονοι, τραγωδίες, σύγχρονες μορφές θεάτρου, ομηρικά έπη, δρόμοι αγίων, δρόμοι προσκυνητών, δρόμοι αθλητών, δρόμοι κρασιού, δρόμοι λογοτεχνίας, δρόμοι ποίησης (Ελύτης. Σεφέρης, Λόρδος Βύρων, Σολωμός, Ταξίδια Ουράνη), δρόμοι, δρόμοι, δρόμοι... παραδοσιακών χορών, spa, σπηλαίων, ορειβασιών, αλλά και νέοι αχαρτογράφητοι κοινωνικοί, πληθυσμιακοί δρόμοι όπως αυτός ο δρόμος των ανθρώπων με χαμηλή ή παντελώς απούσα όραση.. ή των καρκινοπαθών, που διψάνε για τον δικό τους τουρισμό.. θα μπορούσαν να θεσπιστούν.
Ο καμβάς του πολιτιστικού τουρισμού είναι δεδομένος αλλά και δυναμικά αναπτυσσόμενος. Επηρεάζεται δε από πολλούς εσωτερικούς και εξωτερικούς οικονομικούς και πολιτιστικούς παράγοντες, που αντιπαλεύουν μεταξύ τους ποιος θα επικρατήσει. Το να χαρακτηρίσουμε μια οικονομική (τουριστική) δραστηριότητα ακραία ή καταστρεπτική, νομίζω είναι υπερβολή και ανώφελο. 'Οπως επίσης και να προδικάσουμε ως "καταστροφή", επιθέσεις που δέχεται η μικρή και μεσαία επιχείρηση (και η τουριστική) στην Ελλάδα από μονοπωλιακούς χρηματιστικούς εχθρούς και όχι να προτείνουμε τρόπο άμυνας και αντεπίθεσης..
Εκείνο που χρειάζεται άμεσα η χώρα μας είναι ένα δημιουργικό ξεδίπλωμα μιας πολιτικής στον (πολιτιστικό) τουρισμό που να στηρίζεται στην αφοσιωμένη - αφομοιωμένη τουριστική συνείδηση πολιτείας και πολιτών και πάνω στις συμφωνημένες αρχές του Συντάγματος (πολιτιστικού) Τουρισμού Ελλάδος. Οι επενδύσεις που έχουν γίνει στην τουριστική δραστηριότητα αυτό ζητάνε. Ας τις ονομάσουμε Εθνικό (πολιτιστικό) Τουριστικό Ταμείο. Ζητάνε μία νέα Χάρτα ένα Δρόμο νέας ελπίδας, επιβίωσης και φωτός προς το μέλλον. Πως θα γίνει αυτό:
• Με δουλειά μερμηγκιού. Με απλά σύντομα, σίγουρα βήματα, κοινώς όχι με "αρπαχτές".
• Με την έκκληση προς τον επιχειρηματικό και πολιτικό κόσμο, να μην βλέπουν την τουριστική (πολιτιστική) δραστηριότητα ως πεδίο κερδοσκοπίας ή ψηφοθηρίας και μόνο,  αλλά ως Ένα Κοινό Εθνικό Ταμείο (πολιτιστικού) Τουρισμού. Εκεί όλοι θα βάζουμ(ν)ε και όλοι θα παίρνουμ(ν)ε και οι επενδυτές κεφαλαίων και οι επενδυτές (managers) human resources.
• Με τον προγραμματισμό της παραγωγής βάσει προγραμματισμένης τουριστικής εθνικής κατανάλωσης. Εθνικό Τουριστικό Μενού - Εθνικό Τουριστικό Κοστολόγιο - Εθνικός Παραγωγικός Γεωγραφικός Χάρτης που θα (παράγει) ικανοποιεί ή και θα συμπληρώνει τις ανάγκες της τουριστικής κατανάλωσης και θα αντιπαλεύει τις υπαρκτές εξωτερικές πιέσεις εισαγωγής προϊόντων λόγω παγκοσμιοποίησης..
• Το ΚΕΤπΠ θα είναι και ο παλιός και ο νέος χρηματοδότης της τουριστικής (πολιτιστικής) ανάπτυξης του τόπου και ο χρηματοδότης των πολιτικών που θα πηγάζουν από το Σύνταγμα του (πολιτιστικού) Τουρισμού (ΣπΤ)
• Οι (πολιτικοί) υποστηριχτές πλέον του ΣπΤ με συμμάχους κοινωνικά και γεωγραφικά πληττόμενα στρώματα από την κρίση, θα στηρίξουν την άμυνα στις επιθέσεις που δέχεται η χώρα από τις υπερεθνικές πολιτικές του κεφαλαίου. Πιθανότατες κοινωνικές και γεωγραφικές ανακατατάξεις - ενώσεις να αντιπαραθέσουν οργανωμένα και πειστικά σχέδια local developments που θα έχουν την οικονομική βαρύτητα (ΚΕΤπΠ) να προτείνουν και επιβάλουν ανάπτυξη προς όφελός τους διαφορετικά τα οικονομικά μονοπώλια θα επιβάλουν αναπτυξιακά μονόπλευρα τουριστικά μοντέλα.
• Των πόρων πολιτικώς ωρίμων, ευρεθέντων και πιστοποιηθέντων και θεσμικά προστατευμένων, τότε:
• Με καλύτερη συνεργασία των επιχειρηματικών φορέων - πολιτών - εργαζομένων και των φορέων τους. Με κυλιόμενη e-εκπαίδευση μέσα στις επιχειρήσεις χωρίς σπάταλες κρατικές επιχορηγήσεις.
• Με καλύτερη επικοινωνία, e-επικοινωνία, e-τεχνογνωσία.. εργαλεία αξιολόγησης ποιότητας υπηρεσιών..Με:
• Με βελτίωση της ήδη υπάρχουσας γεωγραφικής συγκοινωνίας..
• Με αφομοίωση των άπειρων ήδη υπαρχουσών καινοτομιών, δράσεων και ανακατεύθυνση τους στο (πολιτιστικό) τουρισμό και ευρύτερα.
• Με εμπλουτισμό της ελληνικής παιδείας με νέες μεσογειακές γλώσσες και κουλτούρες όπως τουρκικής, αραβικής καθώς επίσης άλλων βορείων χωρών ρωσικής.. ακόμη και κινεζικής.
• Με ομοιόμορφη ενίσχυση και έλεγχο της παρεχόμενης τουριστικής (πολιτιστικής) παιδείας κρατικών και ιδιωτικών φορέων (πχ καινοτόμα προγράμματα animation - θεατρικών δράσεων στις σχολές και τις τοπικές κοινωνίες).
• Με τη δημιουργική συμμετοχή των πολιτών σε καινοτόμα προγράμματα θεματικού τουρισμού (κοινωνική χειραφέτηση) που να πηγάζουν από τις επιχειρήσεις και να δένουν τη παράδοση και το πολιτισμό, τη μικρή και τη μεγάλη επιχείρηση τοπικά και εθνικά
• Με τη χαρτογράφηση του σύγχρονου μύθου του "έλληνα Οδυσσέα" που περνάει τα δεινά της κρίσης και που διέξοδός του είναι μια ελπίδα που μπορεί να λέγεται ...Πηνελόπη!.
Χρίστος Ρουμελιώτης
Φωτό ΧΡ από το Μουσείο της Ακρόπολης 25/3/2014
Αθήνα 29/3/2014