31 Ιανουαρίου 2009
Γράφει: ο Χρίστος Ρουμελιώτης
Topics : Περιβαντολλογικά στιγμιότυπα
Σχετικός Χώρος : Πατησίων και Κύπρου
Το δένδρο είναι όπως ο άνθρωπος. Όπου «γης και πατρίς» ρίχνει ρίζες και φουντώνει. Υποθέτω λοιπόν ότι ξεκινώντας τη ζωή τους εκεί στην άκρη της Πατησίων πριν από κάμποσα χρόνια φιλοδοξούσαν να μεγαλώσουν και να παρέχουν στον άνθρωπο τις ευεργετικές τους ιδιότητες. Και τα κατάφερναν μια χαρά γιατί ένιωθαν ότι οι τελευταίοι τ’ αγαπούσαν και τα φρόντιζαν. Τουλάχιστον έτσι νόμιζαν ώσπου το κακό έγινε. Κάτι άσπλαχνα τρομακτικά μηχανήματα, μια μέρα πριν χαράξει και πριν τα πουλιά αρχίσουν τις ερωτικές τους συνομιλίες, μπήκαν μαινόμενα στο χωράφι τους και τα κατασπάραξαν. Αλλού ρίζες, αλλού κορμοί, αλλού κλαριά και από «γης και πατρίς» έγινε «γης μαδιάμ». Όργωμα το παρκάκι και σώθηκαν τρεις γερο-φοίνικες…
Οργή, ΓΙΑΤΙ, πόνος, λέξεις, πληγωμένο χώμα, κομμένοι κορμοί, αδιαφορία, υποκρισία, ενδιαφέρον, πολιτική, οικονομικά συμφέροντα, δακρυγόνα, οξυγόνο, καυσαέριο, άσφαλτος, τροχοί, μπετόν όλα έτσι ανακατεμένα μέσα μου νιώθω να με συνθλίβουν…
Χρειαζόμαστε δημοτικές αρχές με όραμα, με λύσεις, με γλώσσα συνεννόησης και διαλόγου με τον «μαύρο πολίτη». Χρειαζόμαστε πράσινη πολιτική, χρειαζόμαστε χώρους που θα εμπνέουν και εκεί όπου το περιβάλλον έχει καταστραφεί ή είναι υποτονικό, ανάπλαση ώστε να θυμίζει τι πιο όμορφο από τη φυσική Ελλάδα ! Και όσο για χώρους στάθμευσης λύσεις υπάρχουν. Ας δοθούν κίνητρα στους κατοίκους των γηρασμένων πολυκατοικιών της Πατησίων ώστε αυτές να μετατραπούν σε έξυπνα πάρκιν τροχοφόρων …
«Το καλό φαγητό είναι αδιαπραγμάτευτη αξία! Είναι ένας σημαντικός παράγοντας των ανθρώπινων σχέσεων. Εχει σημασία πώς το επεξεργάζεσαι ή πώς το ξεφτιλίζεις. Στην ταινία λειτουργεί ως ένα μέσο για να εκφραστούν το πάθος, η αλληλεπίδραση μεταξύ δύο ανθρώπων, η ανάγκη να διεισδύσεις σε έναν άνθρωπο χωρίς λέξεις. Επίσης, το φαγητό μπορεί να μείνει στο μυαλό σου για πάντα αν φας κάτι πέρα από τα συνηθισμένα. Θεωρώ ότι οι σέφ είναι μεγάλοι καλλιτέχνες».
Σύμφωνα με το μύθο, η ομορφιά της Περσεφόνης θάμπωσε τον πανίσχυρο θεό του σκότους Πλούτωνα. Η γη άνοιξε και την κατάπιε. Αναζητώντας την, η Δήμητρα κατέφυγε στην Ελευσίνα.
No comments:
Post a Comment