François Villais
Architecte
Plasticien land-art
"Galerie des Paysages"
14 rue Campane
84000 Avignon
+33 (0)4 90 88 44 32
+33 (0)6 83 76 80 40
fr.villais@orange.fr
https://www.villages-aeriens.fr/.
Γεωργίου Σεφέρη "Τετράδιο Γυμνασμάτων, Β'" (Εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ 1976), απόσπασμα, σ. 50). ΕΠΙ ΑΣΠΑΛΑΘΩΝ.
" Ήταν ωραίο το Σούνιο τη μέρα εκείνη του Ευαγγελισμού
πάλι με την Άνοιξη.
Λιγοστά πράσινα φύλλ γύρω στις σκουριασμένες πέτρες
το κόκκινο χώμα κι ασπάλαθοι
δείχνοντας έτοιμα τα μεγάλα τους βελόνια
και τους κίτρινους ανθούς.
Απόμακρα οι αρχαίες κολόνες, χορδές μιας άρπας αντηχούν
ακόμη..
Γαλήνη.."
" Το ποίημα [Επί Ασπάλαθων]* είναι εμπνευσμένο από την τελευταία ανάβαση του Σεφέρη στο Βράχο του Σουνίου με την Γαλλίδα δημοσιογράφο, Ανν Φιλίπ, χήρα του ηθοποιού Ζερρά Φιλιπ (25 Μαρτίου 1971). Μην ξεχνάμε ότι τον Αύγουστο του ιδίου έτους ο νομπελίστας ποιητής μας πέθανε. Πριν από δύο χρόνια (28 Μαρτίου 1969) με δημόσια δήλωσή του καταδίκαζε το καθεστώς της δικτατορίας στην Ελλάδα. Επομένως το "Επί ασπάλαθων" δίκαια θεωρήθηκε θεωρήθηκε η πνευματική διαθήκη του ποιητή.." (Χρίστος Γ.Ρώμας εφημερίδα ΝΕΑ ΤΗΣ ΚΕΡΑΤΕΑΣ αρ.φύλλου 34 σ.6, ΜΑΙΟΣ 1992)
- Τί μπορεί να μου θύμησε τον Αρδιαίο εκείνον.
Μια λέξη στον Πλάτωνα θαρρώ, χαμένη στου μυαλού τ αυλάκια.
Το όνομα του κίτρινου θάμνου
δεν άλλαξε από κείνους τους καιρούς.
Το βράδυ βρήκα την περικοπή:
"Τον έδεσαν χειροπόδαρα", μα λέει
"Τον έριξαν χάμω και τον έγδαραν
Τον έσυραν παράμερα, τον καταξέσκισαν
απάνω στους αγκαθωτούς ασπάλαθους
και πήγαν και τον πέταξαν στον Τάρταρο κουρέλι"
Έτσι στον κάτω κόσμο πλέρωνε τα κρίματά του
ο Παμφύλιος Αρδιαίος, ο πανάθλιος Τύραννος.
«Το καλό φαγητό είναι αδιαπραγμάτευτη αξία! Είναι ένας σημαντικός παράγοντας των ανθρώπινων σχέσεων. Εχει σημασία πώς το επεξεργάζεσαι ή πώς το ξεφτιλίζεις. Στην ταινία λειτουργεί ως ένα μέσο για να εκφραστούν το πάθος, η αλληλεπίδραση μεταξύ δύο ανθρώπων, η ανάγκη να διεισδύσεις σε έναν άνθρωπο χωρίς λέξεις. Επίσης, το φαγητό μπορεί να μείνει στο μυαλό σου για πάντα αν φας κάτι πέρα από τα συνηθισμένα. Θεωρώ ότι οι σέφ είναι μεγάλοι καλλιτέχνες».
Σύμφωνα με το μύθο, η ομορφιά της Περσεφόνης θάμπωσε τον πανίσχυρο θεό του σκότους Πλούτωνα. Η γη άνοιξε και την κατάπιε. Αναζητώντας την, η Δήμητρα κατέφυγε στην Ελευσίνα.
