Πάμε Μελίσσι (Ξυλόκαστρο) Κορινθίας για ξεκούραση με διαμονή στο ξενοδοχείο Lido και κρασί από την ΒΛΑΣΣΗ ΑΔΡΑΧΤΑ

Μελίσσι Κορινθίας, βόλτα, ξενοδοχείο και κρασί..
Απόσταση από την Αθήνα 122 χιλιόμετρα. Ακολουθείστε την Εθνική οδό Αθηνών Κορίνθου μέσω διοδίων Ελευσίνας, Κορίνθου, περάστε τον Ισθμό και βγείτε από την έξοδο προς Πάτρα της Αρχαίας Κορίνθου. Τα χωριουδάκια και τις πόλεις που θα συναντήσετε στη διαδρομή είναι πανέμορφα, πολλά παραδοσιακά κορινθιακά σπίτια απλώνονται κατά μήκος του δρόμου, μαγαζιά, φούρνοι, ζαχαροπλαστεία, μανάβικα και λογείς λογείς εμπορικά καταστήματα. Η περιοχή είναι αγροτική με πολλά εσπεριδοειδή πορτοκάλια και λεμόνια αυτή την εποχή, κρασί, χυμούς κλπ. Το πέρασμα από τον παλιό ή παραλιακό δρόμο είναι ενδιαφέρον αφού ο Κορινθιακός από δεξιά παρουσιάζεται αυτήν την εποχή σαν μια ήρεμη δύναμη που χαλαρώνει, τέρπει ακόμα και προκαλεί για κολύμβηση. Πέρασμα από το Κιάτο που πρέπει να αντισταθείς να μην στρίψεις προς την Αρχαία Σικυώνα ή την Στυμφαλία και κατάληξη στο Μελίσσι για διαμονή στο οικογενειακό ξενοδοχείο Lido http://www.lido-hotel.net, των Θεόδωρα, Μάριο, Αλέξη και Δημήτρη Λιακόπουλου όπου θα λάβετε απεριόριστη φιλοξενία, αγάπη και ικανοποίηση. Τιμές λογικές και χειμωνιάτικες. Επιστροφή πανεύκολη από τον ίδιο δρόμο.
Διεύθυνση Ξενοδοχείου Lido
Παλιά Εθνική Οδός Κορίνθου-Πατρών,
20400, Μελίσσι, Ξυλόκαστρο
Τηλ: +30 27430 61570.
Fax: +30 27430 62540
Mail: info@lido-hotel.net
Τοπικό κρασί από τον οινοποιό Βλάσση Αδραχτά Τηλ: +306946642062.
Ενοικιαζόμενο αυτοκίνητο ANSA car rental,
Λεωφόρος Ανδρέα Συγγρού 27Β, Αθήνα, κοντά στο σταθμό μετρό Φιξ,
http://www.ansa.gr,
Τηλ:+30 210 92 16 304, +30 210 92 43 582
Fax: +30 210 9216436
Μail: info@ansa.gr

Μελίσσι Κορινθίας 2011

Με ή ...χωρίς παραλία,
Με ή ...χωρίς βίλες
Με ή ...χωρίς παραδοσιακά σπίτια
Με ή ...χωρίς σιδηροδρομικό σταθμό
Με ή ...χωρίς παλιά γιοφύρια
Με ή ...χωρίς λαδοκιούπια
Με ή ...χωρίς χωριάτικους φούρνους
Με ή ...χωρίς σουλτανίνα
Με ή ...χωρίς παραδοσιακά μπακάλικα
Από κοντά ή μακρυά
Αλλά με υπέροχο κυπαρισί πράσινο και ονειρικό ποικιλότροπο γαλάζιο, σίγουρα θα το ...ερωτευτείτε!

Στην άκρη του Κορινθιακού

Το Μελίσσι βρίσκεται σε μια από τις πάνω μέσες άκρες της Πελοποννήσου στις βόρειες απολήξεις του όρους Κυλλήνη που κατεβαίνει στον Κορινθιακό κόλπο. Συνδέεται με τη θάλασσα με ένα ιστορικό μελιτοφόρο βράχο που πάνω σ’ αυτόν χτίστηκε ο βυζαντινού ρυθμού ναός του Αγίου Δημητρίου άγνωστο πότε ακριβώς και σήμερα ο νεώτερος. Ο βράχος αυτός σύμφυτος με μια κατάφυτη πλαγιά από ελιές η οποία συνεθλίβει βίαια από τον άνθρωπο για να περάσει η άσφαλτος (παλαιά εθνική οδός Αθηνών Πατρών χιλ.113) η σιδηροδρομική γραμμή Αθηνών Πατρών (χιλ. 128) και η νέα Εθνική… Η ιστορία θέλει τη φύση πάνω στην οποία χτίστηκε αυτό το χωριό να είναι «εμπόδιο» στην σύγχρονη επικοινωνία - που σήμερα λέγεται προαστιακή - των δύο μεγαλουπόλεων Αθηνών και Πατρών, να «πληγώνεται» από την τεχνολογία με την διάνοιξη μιας τεράστιας σήραγγας στα σωθικά της και λαβωματιές στην είσοδο και έξοδό της… Η εξέλιξη ιδιαίτερα τα τελευταία 25 χρόνια θέλει το Μελίσσι να μεταλλάσσεται από αγροτικό τοπίο σε «αθηναϊκό» με έμφαση στις ιδιωτικές παραθεριστικές κατοικίες και τα ενοικιαζόμενα παραθαλάσσια δωμάτια και διαμερίσματα. Μοναδικές στο είδος τους δύο ξενοδοχειακές τουριστικές επιχειρήσεις στις δύο άκρες του κάτω χωριού. Ο πυρήνας του χωριού με τα ανακαινισμένα παραδοσιακά σπίτια και τις λουλουδένιες αυλές παραμένει πιστός και δεν παύει να θυμίζει το παρελθόν. Οι καλλίγραμμες ωχρές παλιές και καινούργιες στέγες σπαρμένες στις πράσινες πλαγιές θυμίζουν τους πίνακες του Βασίλη Μάρου(*). Η κίνηση αγροτών στους δρόμους εξακολουθεί έστω και αραιά να υπάρχει. Τα ιστορικά ή κοινοτικά σημεία του χωριού παραμένουν καλά κρυμμένα στις μνήμες των παλιών και κάνουν αμυδρά την εμφάνισή τους στις αφηγήσεις τους και περιμένουν (;) την γραπτική συρραφή τους…

Συναντήσαμε τον υπερ – αιωνόβιο Μπάρμπα Γιάννη Μαυρατζά καθήμενο στην άκρη του δρόμου μπρος από το παντοπωλείο του. Ο φακός αποθανάτισε την αγάπη που του θρέφουν τα παιδιά των συγχωριανών, των περαστικών και των νέων κατοίκων του χωριού. «Θέλω να σας βλέπω. Να περνάτε να μου λέτε καλημέρα» φωνάζει χαμογελώντας. Μιλά για το χωριό για τα παλιά τα δύσκολα τα χρόνια από τότε που γνώρισε τη ζωή. Για τους νοικοκυραίους του χωριού που τους είχε και πελάτες και φίλους έχει πάντα ένα καλό λόγο. Μιλά για την εποχή με το «ξυνάρι, το κασμά, το φτυάρι και το κλαδεφτήρι» τα βασικά εργαλεία για την καλλιέργεια των αμπελιών, των ελαιών και των σπαρτών με τα οποία ζούσε και έκανε προκοπή το χωριό, αλλά και τα ψάρια που απλόχερα μοίραζε ο Κορινθιακός. Ψωμί ελιές και κρασί τα βασικά είδη διατροφής δεν έλλειπαν από το κάθε σπίτι. Πέρασε το χωριό και άσχημες μέρες. Ποτέ όμως δεν έχασε το ηθικό του. Μέσα από το σύλλογο το θέατρο, το ποδόσφαιρο, τα γλέντια οι Μελισσιώτες έβρισκαν χρόνο για τραγούδι και χορό. Με το τίποτα από το τίποτα. Άλλοι βέβαια αναζήτησαν την τύχη τους στους ξένους τόπους στις πιο κρίσιμες καμπές της ιστορίας του τόπου και πρόκοψαν ή χάθηκαν…

«Τώρα που η κατάρα ξαναχτύπησε τη χώρα μας πολλοί περιμένουν από το κράτος να τους ζήσει… Αλλοίμονο το κράτος βουλιάει, πρέπει να πληρώσουμε τους τόκους, το κεφάλαιο δεν βγαίνει, οι μαύρες τρύπες θα μείνουν για πολύ καιρό έτσι». «Ο καθένας πρέπει σήμερα να κάνει τη δουλειά του καλά αν θέλει ο τόπος να πάει μπροστά». «Ο,τι περισσεύει στο καθένα μας υλικό ή πνευματικό να το δίνουμε για τη πρόοδο» «Σκεφτείτε αν στις 8 ώρες μάθησης δίναμε 2 ώρες να διδάσκονται οι νέοι αγάπη,

επαφές, καλή συμπεριφορά, καλοσύνη και ευγένεια, κοινωνικές σχέσεις»…

Αγαπητοί περι-σκέπτες του Μελισσιού
των λεμονανθέων του Κορινθιακού…
της ακροπόλεως του μελιτο-σταθμού…
του δωρημένου αψηλού καμπαναριού…
των γλυκών του Μάρου κεραμοσκεπών…
των φλογισμένων γεράνιων πρωινών…
και των βυθισμένων ρωμαϊκών λουτρών…(**)

Αγαπητοί από-δέκτες του Μελισσιού
αν λάβετε ποτέ το μύνημα αυτό
πίσω από τις αυλο-πόρτες με τις μουσμουλιές
μέσα από τις γρίλιες τις βουβές
κάτω από τις ακτοπέτρες τις φερτές
πάνω στις πλαγιές με τις ουλές
πίσω από τις αφαιρεμένες μικρο-διαφορές

Θυμηθείτε ο τόπος τούτος ο ευεργετικός,
γεμάτος είναι από παλιά νοικοκυριά,
πνεύμα, θέα, χρώμα, αξί(ν)ες και μαγιά
και γερόντων και μη, κουβέντες σοφές
και με ηλίου αχτίνες πηχτές
και με χρυσές διονυσιακές πτυχές,
που να ξανά-θρέψουν θέλουν παλιές και νέες ένδοξες ζωές…
Χρίστος Ρουμελιώτης
Μελίσσι Κορινθίας 28/8/2011 11:41 μμ
(*) Βασίλης Μάρας (Μαυρατζάς) (1900-1950) Ζωγράφος, ηθοποιός, θεατρικός συγραφέας που έζησε στην Αμερική και επισκέφθηκε την Ελλάδα, το Μελίσσι γύρω στο 1930, όπου και άφησε τις κυβιστικές και άλλες πινελιές του πάνω σε πολλούς πίνακες. Ήταν έξυπνος άνθρωπος, έκανε παρέα με απλούς ανθρώπους και στα καφενεία έλεγε τα καλαμπούρια σου και χαίρονταν οι άνθρωποι. Το σπίτι του ήταν στην άκρη του χωριού, αντλούσε τα θέματά του από τη ζωή του χωριού, τα τοπία και το Κορινθιακό. Ανωτέρω δεξιά πίνακές του.

(**) Πληροφόρηση από τους Βασίλη και Ηλία Γεωργίου (Κορινθιακά Παυσανία)

Γιάννης και Μελίσσι

Άνθη και Μέλισσες

Φύση και Υγεία

Καρπός και Ζωή

Φθινόπωρο κι Ελπίδα

 Άνθρωποι και άνθρωποι

Με αξιοπρέπεια..

Χρόνια Πολλά με όλα τα ανωτέρω!

Ευχαριστούμε για το ωραίο απόσπασμα του Ν.Κ.

20/9/2019

Γενέθλια Γιάννη Δ. Μαυρατζά (εγγονός Γιάννη Μαυρατζά) 

Καλό καλοκαίρι με Lido !

O εικονολήπτης του blog ΧΡ βρίσκεται φέτος από Ιούνιο έως Σεπτέμβριο στο Μελίσσι Κορινθίας στο ξενοδοχείο Lido ! Καλό καλοκαίρι με υγεία και δύναμη και υπομονή ! Επισκεφθείτε το http://novusidea.blogspot.com για περισσότερα !
Christos ROUMELIOTIS: Sales and Tourism Services...
http://www.lido-hotel.net :
Mob. (+30) 6973 021 194, Tel. (+30) 27430 61570-1
e-mail: novus.sales@gmail.com

Νίκος Θ. Λύρας & Γιώργος

Στου Αϊ Μήτσου την αυλή
Ο Χρόνος ξαναήλθε «εν ριπή»
Βρήκε μεζέ και καλό κρασί
Και το φίλο του από την Αμερική

«Καλώς τον φίλο μου το Νίκο
Ευχαριστώ που θυμήθηκες το Χρίστο
Καλώς τον γείτονα το Λύρα
Που στην ούσα έκτισες μεγάλη πείρα»

Γιώργος του Λυ και Νίκος
Δυο αδέλφια αγαπημένα
Χρίστος και Μίμης
Δυο αδέλφια πονεμένα
Και άλλοι χωριανοί
Ηλίας του Θωμά
και Γιώργος του Χι
Εκεί στα σκοτεινά
με τα μάτια υγρά,
μέσα απ’ τα γυαλιά
Θυμούνται τα παλιά
Θρέφουν για το Χωριό
μεγάλο σεβασμό και,
Κρατάν μνήμη «θησαυρό»
Τα βάζουν και με το χρόνο τον ...καλό
Την απόσταση κάνουνε …μπουχό
Ραντεβού στον επόμενο …σταθμό !

Χρίστος Ρουμελιώτης - Μελίσσι Κορινθίας
16-17 Αυγούστου 2009
http://dokimos.over-blog.com

Φαρμακείο "Ο Μήτσος"

ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ «Ο ΜΗΤΣΟΣ»
ΟΛΑ ΔΩΡΕΑΝ !!
Φάρμακο της καρδιάς : η αγάπη
Φάρμακο της δύναμης : η σκέψη
Φάρμακο της ρουτίνας : τα όνειρα
Φάρμακο της ψυχής : το γέλιο
Φάρμακο της νιότης : το παιχνίδι
Φάρμακο της μοναξιάς : η επικοινωνία
Φάρμακο της αγωνίας : η υπομονή
Φάρμακο της δυσκολίας : η θέληση
Φάρμακο του προσώπου : η ευγένεια
Φάρμακο της ηρεμίας και του άγχους :
Ένας καφές στου Αϊ – Μήτσου
παραλία Μελισσίου Κορινθίας
ή παράρτημα – αντιπροσωπεία:
Χρήστος Ρουμελιώτης
Negroponte – Ερέτρια
http://dokimos.over-blog.com

Μελίσσι Κορινθίας

Μία από τις ομορφιές του Μελισσίου Κορινθίας είναι και η παραλία ας πούμε του «μπάρμα-Φίλιππα» γιατί εκεί έζησε κάποιος ντόπιος ο Φίλιππας ο Κορδής τα τελευταία του χρόνια (1900-1984;) μέσα στις πρόχειρες παραθεριστικές και ψαράδικες εγκαταστάσεις.
Βότσαλο κορινθιακό επεξεργασμένο με τέχνη από τη θάλασσα που το γυαλίζει ακατάπαυτα το κύμα προσφέρεται στους επισκέπτες για θαυμασμό και …άσκηση. Δένδρα όπως πανύψηλες λεύκες, πεύκα και αρμυρίκια δίνουν σκιά και οι γείτονες …απόλυτη καθαριότητα. Η Γαλάζια Σημαία κυματίζει στο Παρατηρητήριο και η ομιλούσα θάλασσα περιποιείται τους λουόμενους. Εκατό μόλις μέτρα δυτικά από το ξενοδοχείο «ΧYLOKASTRO BEACH» με το πολύ όμορφο beach bar του !
Στις μέρες μας το μέρος αυτό γίνεται γνωστό ως "Αη-Μήτσου" από το αυτοσχέδιο εικονοστάσι που έστησε συγγενής του μπάρμπα Φίλιππα ο Μήτσος ο Ρουμελιώτης. Ο τόπος αυτός αποτελεί σημείο αναφοράς περαστικών από το Μελίσσι Κορινθίας γιατί είναι φιλόξενος και προσφέρει καφέ … φάρμακα-χιούμορ και … μασσάζ δωρεάν. Φίλοι και γνωστοί συμμετέχουν σε γλέντια, γιορτές, μπάρμπεκιου κλπ. Οικοδεσπότης και φιλοξενούμενος μπορεί να είναι ο καθένας. Χωριανός ή όχι. Ο Μήτσος, η Κική, η Νατάσσα και ο Σπύρος σας περιμένουν !

Μελίσσι Κορινθίας

Άρωμα Χρόνου. Άρωμα Μελισσίου

Μια φορά και ένα καιρό ο Χρόνος καθώς κυλούσε είδε το Μελίσσι. Το Μελίσσι είναι ένα χωριουδάκι στα βόρεια παράλια της Πελοποννήσου 115 χιλιόμετρα από την Αθήνα. Είναι ενταγμένο στο Δήμο Ξυλοκάστρου και η ιστορία του χάνεται μακριά στα χρόνια των πειρατών που έλκονταν από ένα άγριο μελίσσι στις ρίζες ενός απότομου βράχου κοντά στη θάλασσα. Κοντοστάθηκε λοιπόν, θαύμασε την περήφανη σύγχρονη εκκλησία του Αγίου Δημητρίου έκανε το σταυρό του και τράβηξε για τα καφενεία μήπως και βρει κανένα να πει καμιά κουβέντα. Το μονοπάτι του κατηχητικού τον θυμήθηκε και του φιλοξένησε με χαρά τα βήματα. Ναι τι όμορφο και ανέπαφο παρέμενε έτσι ακριβώς όπως το θυμόταν. Από την αίθουσα του κατηχητικού ακουγόταν μια προσευχή από παιδάκια. Η πόρτα του Χήνου που αγνάντευε τη θάλασσα τον παρακάλεσε να της αγγίξει το πόμολο. Ο Χρόνος της χαμογέλασε γλυκά και της είπε πόσο χάρηκε που την είδε ! Το βήματα αθόρυβα στο χώμα μετέφεραν το Χρόνο μπροστά από το σπίτι του Γαρουφαλή, του σ. Κορδή, της σ. Όλγας της Μαμής και τον οδήγησαν στο κέντρο του χωριού. Στους δρόμους ή στα καφενεία ο Χρόνος συνάντησε και είπε μια κουβέντα τους εξής παρακάτω: Το κυρ-Γιάννη το Λιακόπουλο τον αδελφό του σ. Δημήτρη και λαδαδελφό της κυρά-Βάσως του Κορδή ο οποίος είναι πρόσωπο σοβαρό και πολύ σεβαστό στο χωριό. Τον Κυρ-Γιώργη το Μιχαλόπουλο άριστο μάστορα/χτίστη ο οποίος τώρα είναι άριστος ψάλτης. Τον κυρ-Χρίστο το Σπηλιόπουλο ένα αγαθό παληκάρι που δεν έχει βλάψει στη ζωή του ούτε μερμηγκάκι. Τώρα η μαγκουρίτσα του είναι το πιο πολύτιμο πράγμα στο κόσμο. Το κυρ-Στέλιο το Γαρουφαλή ένα πολύ σκληρό και άξιο δουλευτή της μάνας γης. Τον κυρ-Αριστείδη το Γκουράσα το γέροντα που από τότε που γεννήθηκε ο 19ος αιώνας, ο θεός τον φιλά και είναι πάντα καλά και ασταμάτητα περπατά περπατά… Τέλος συνάντησε και την Κυρά-Αντριάνα του Δημητρίου τη φίλη της Βάσως του Κορδή μία άριστη νοικοκυρά που ένα μαύρο σύγνεφο μπήκε απρόσκλητα μια φορά στο σπίτι της αλλά αυτή δεν το έβαλε κάτω. Ο Χρόνος συγκινήθηκε. Δυστυχώς όμως δεν είχε άλλο χρόνο στη διαθεσή του να τα πει με τους εξαιρετικούς αυτούς ανθρώπους. Ένας φίλος του Χρόνου που τον λέγανε «Άρωμα» αποθανάτισε τις στιγμές με σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα, τους χάρισε λίγο γλυκό άρωμα λεμονιού και τις άφησε να πετάξουν στο χρόνο…

Ω τι απέραντη χαρά !
Πόρτες παραθύρια κλειστά !
Το χρόνο αγκάλιαζαν σφιχτά
Και δώρο άρωμα του κάνανε
Από λεμόνια Μελισσίου ...γλυκά !

Ο Χρόνος τότε υπόσχεση έδωσε ότι θα ξαναπεράσει σύντομα και συνέχισε τη πορεία του στο άγνωστο…
Χρίστος Ρουμελιώτης
Λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2008-12-23
Καλές γιορτούλες με βαθείς συλλογισμούς Απολογισμούς και αγαθές δημιουργίες !
Τα πρόσωπα της γραφής και τα ονόματα είναι εικονικά… !!!

2ος Διαγωνισμός Μαγειρικής

Στηναμέσως ανωτέρω φωτό η Κα Μαρία Λόη με τον
διακριθέντα Κο Α. Κανατά (Ζυγούρη με ρεβύθια και δενδρολίβανο)

Το ραντεβού είχε κλειστεί από πέρσι. Κάμποσες γνωστές - άγνωστες μεταξύ τους Γεύσεις συμφώνησαν να ξαναβρεθούν και φέτος στο Μελίσσι Κορινθίας ημέρα Τετάρτη 10 τέσσερις Νοεμβρίου 2 χιλιάδες 8 στο ξενοδοχείο Xylokastro Beach. Ο ενθουσιασμός ήταν διάχυτος στις κατσαρόλες τα τηγάνια και τα ταψιά που θα αναλάμβαναν να ικανοποιήσουν τα όλο και τα πιο απαιτητικά γευστικά γούστα των φίλων τους των ανθρώπων. Τα πηρούνια και τα μαχαίρια ετοιμάστηκαν να χειραγωγήσουν την όρεξη των συνδετημόνων επί τόπου αλλά απ΄ ότι είπαν μετά την εκδήλωση το μόνο που κατάφεραν ήταν να την κατατεμαχίσουν μέχρι εξαφανίσεώς της ! Κάλεσαν λοιπόν τα μανίκια ν’ ανέβουν ψηλά, τις ποδιές με το λογγό «Μελίσσι 2007» να πάρουν θέση, κάλεσαν τα καλλίτερα υλικά να συσκεφθούν και να δώσουν προτάσεις, κάλεσαν διαιτολόγους, κάλεσαν κομποστολόγους, κάλεσαν γενικολόγους, κάλεσαν καλοφαγάδες, κάλεσαν καλαμπουριτζήδες, κάλεσαν παρουσιάστριες, κάλεσαν ειδικούς, κάλεσαν μουσικούς, κάλεσαν δημόσια πρόσωπα, κάλεσαν θεία και άλλα απλά πρόσωπα, κάλεσαν χορεύτριες και χορευτές, κάλεσαν διακοσμητές να λάβουν μέρος στη μεγάλη γιορτή του φαγητού. Πράγματι λοιπόν όλοι οι παράγοντες δούλεψαν επί μακρόν και φόρτσαραν τις τρεις τελευταίες μέρες. Τα αποτελέσματα της κινητοποίησης ήταν φανταστικά. Η τέχνη των κατσα-ρολών επαναστάτησε. Δραπέτευσε από τις ΙΧ κουζίνες και κατέλαβε μπουφέδες, δοκιμαστήρια, τραπέζια, ειδικούς και μη ουρανίσκους. Σύγχυση μεγάλη. Ψίθυροι γευστικού αδιεξόδου, κλήρωση, συγχαρητήρια, βραβεύσεις, χαμόγελα, κέφι, οίνος, γλέντι, χορός, ξεφάντωμα, απόλυτη ικανοποίηση. Τα πρόσωπα των (επί)-γεύσεων έλαμπαν. Επιτέλους δικαιώθηκαν, γνώρισαν και νέους εραστές. Διαδόθηκαν από στόμα σε στόμα. Προκάλεσαν ντελίριο, γευστική αναστάτωση, γευστική …καταδίκη. Προκάλεσαν το θαυμασμό ιερειών της Μαγ(ειρικής), πήραν υποσχέσεις, επι-βλήθησαν στα μήντια (ΗΛΕΚΤΡΑ, ΚΟΥΖΟΝΟΜΑΓΕΙΡΕΜΑΤΑ – Internet. Τέλος έσφιξαν τα χέρια μεταξύ τους και ανανέωσαν το ραντεβού τους για του χρόνου σε ένα άλλο κορινθιακό χωριουδάκι. Α ναι δεν απέκλεισαν και το ενδεχόμενο να πεταχτούν μέχρι την Ναύπακτο στη φίλη τους τη Μαρία Λόη (Τηλεπαρουσιάστρια μαγειρικής, συγγραφέας) μετά από σχετική πρόσκληση…

Μεταξύ άλλων προ-γευματικών και κυρίων Γεύσεων παραβρέθηκαν και διακρίθηκαν: Ένα πουμωτό αρνάκι μέσα σε ένα στρογγυλό ταψάκι καλά κρυμμένο με ζυμάρι. Ένα ζυγούρι στη γάστρα με ρεβίθια και δεντρολίβανο. Ένα αρνάκι βουτηχτό στο …μούστο. Ένα γεμιστό ξε-κο-καλιασμένο και αρμονικά μισο-τεμαχισμένο κοτόπουλο. Ένα κυδωνάτο χοιρινό. Ένας μουσακάς με γεύση. Μία διονυσιακή μπατζαρο-ροϊδο-σαλάτα. Ένα σαγανάκι με χταποδάκι και δαμάσκηνο. Ένας βασιλικός σολομός με ένα τόνο (!) στην αγκαλιά του. Ένα εξοχικό αλλιώτικο απ’ τάλλα και άλλα, χοιρινά, σαλάτες, κοτόπουλα με περίεργες γέμισες, σαλάτες με ρύζι και μύδια, μοσχαράκια, με τυρί, με πιπεριές. Όλες χαμογελαστές.

Οι επι-δόρπιες Γεύσεις συν-οδευόμενες από εν-τυπωσι-ακές κυρίες έλαβαν όλες συγχαρητήρια, μερικές δε από αυτές δεν κατόρθωσαν να αποφύγουν την απαγωγή. Δεν φταίγανε όμως ! Μαρμελάδες φανταστικές, από λεμόνι, από κυδώνι, μηλόπιτες, πορτοκαλό- πίττες, τυλιχτά με μαστίχα, μπακλαβάδες με φρούτα, γλυκά του κουταλιού, εργολάβοι και κουραμπιέδες, καρυδόπιτες με σοκολάτα, με παγωτό με ταχίνι, άφησαν ανεξίτηλα ίχνη σε αντρικά και γυναικεία χείλη …

Οι ανωτέρω γεύσεις κατέθεσαν τις συνταγές τους επίσης στην οργανωτική επιτροπή διεκδικώντας και την παγκοσμιοποίησή τους ! Λεπτομερειούλες αργότερα από αυτό εδώ ακριβώς το σημείο !(…..)

Bye – Bye !

Χρίστος Ρουμελιώτης
Αθήνα 19/11/2007 11:56:29 πμ
http://dokimos.over-blog.com