Eρέτρια 8 Μάρτη 2012. Πέρασα από την Ερέτρια. Για καλό και για κακό σκέφτηκα, να φωτογραφήσω 24 αρχαίους λίθους, μην τυχών και μας τους απαγάγουν κρυφίως με τα σύγχρονα μέσα που υποθηκεύουν. Πέρασαν πολλοί βέβηλοι από αυτόν εδώ τον τόπο και ξεσήκωσαν ο,τι τους γυάλισε στο μάτι! Θεμέλια ιερών ναών και τειχών όμως, μείνανε εδώ δεμένα με τη γη και το χρόνο. Τεράστιες, ομορφο-καλλιεργημένες πέτρες, τέλειες, μονιασμένες, λαξευμένες, ασήκωτες συμφιλιωμένες με τις καιρικές συνθήκες τη χλωρίδα, την πανίδα του Παν και του Αριστοφάνη διηγούνται άγνωστες ιστορίες και μύθους, κατορθώματα ηρώων που είδαν με τα μάτια τους. Κανένας δεν μπόρεσε να τις αγγίξει με το άγριο. Άλλωστε για να επικοινωνήσεις με τις μέλισσες και να μιλήσεις στα δένδρα και τα λουλούδια πρέπει να γνωρίζεις τη γλώσσα τους. Έτσι και με τις πέτρες. Πέρασα να τις καμαρώσω και να τους πως πόσο τις αγαπώ. Φωτογράφησα λοιπόν 24. Έτσι να υπάρχουν δεν ξέρεις ποτέ αν κάποιος διεστραμμένος θελήσει να βλάψει αυτήν την ομορφιά... να έχω αποδείξεις ... και να ζητήσω από τον Σουρή να τον καταραστεί....
«Το καλό φαγητό είναι αδιαπραγμάτευτη αξία! Είναι ένας σημαντικός παράγοντας των ανθρώπινων σχέσεων. Εχει σημασία πώς το επεξεργάζεσαι ή πώς το ξεφτιλίζεις. Στην ταινία λειτουργεί ως ένα μέσο για να εκφραστούν το πάθος, η αλληλεπίδραση μεταξύ δύο ανθρώπων, η ανάγκη να διεισδύσεις σε έναν άνθρωπο χωρίς λέξεις. Επίσης, το φαγητό μπορεί να μείνει στο μυαλό σου για πάντα αν φας κάτι πέρα από τα συνηθισμένα. Θεωρώ ότι οι σέφ είναι μεγάλοι καλλιτέχνες».
Σύμφωνα με το μύθο, η ομορφιά της Περσεφόνης θάμπωσε τον πανίσχυρο θεό του σκότους Πλούτωνα. Η γη άνοιξε και την κατάπιε. Αναζητώντας την, η Δήμητρα κατέφυγε στην Ελευσίνα.
No comments:
Post a Comment