 |
Lykeion Aristoteles
|
Ήταν μια Σαχάρα_ουρανό_σκονισμένη και πολλαπλώς θλιμμένη λόγω απωλειών covid-19=8.000 plus ανθρώπινων ψυχών και αμέτρητων ψυχολογικών και οικονομικών ζημιών. Δεν βλέπω την πολιτεία να συγκινείται και να τελεί τουλάχιστον ένα εθνικό μνημόσυνο, μία μικρή πόλις εξαφανίστηκε σε ένα χρόνο.. Η βουβή θλίψη και η ηχηρή διαμαρτυρία των υποκείμενων φουντώνει..
Μέρα Κυριακή λοιπόν τέσσερις Απρίλη 2021.
Η θερμοκρασία στους είκοσι περίπου βαθμούς επέτρεπε ελαφρά ενδυμασία, ακόμη και πουκάμισο ή Τ-shirt σε νεότερης ηλικίας (-67) από μένα άτομα. Οι ζορισμένοι επιδημιόπληκτοι Αθηναίοι πάσης (;) τάξεως, κυρίως νέοι και νεαρές οικογένειες πως και πως περίμεναν να φορέσουν την διατομική τους ευθύνη και να πάρουν τους δρόμους, τα πάρκα, τους λόφους προκειμένου να ξελαμπικάρουν από την κλεισούρα. Τουλάχιστον αυτό είδα στο κέντρο της πόλης ή τουλάχιστον υπέθεσα για όσα δεν έβλεπα. Περπάτησα στην μισό έρημη Πατησίων αρχής γενομένης από τη διασταύρωση Πατησίων και Αλεξάνδρας, ενδιαφέρον το παρκάκι με το συντριβάνι, συνέχισα. Έρημο Αρχαιολογικό Μουσείο και παντέρμο το Πολυτεχνείο. Καθαρές οι όψεις του εμπρός (όχι όμως στη Στουρνάρη), ο κήπος εμπρός ολίγον περιποιημένος, όχι όμως επαρκώς και το μνημείο της εξέγερσης χορταριασμένο.. Κανένα ιδιαίτερο θέαμα, κρίμα. Το γωνιακό παλιό αλλά όμορφα ανακαινισμένο ξενοδοχείο Melia, κλειστόν. Το Polis Grand υπό ανακαίνιση (επιστρεπτέες προκαταβολές (;) καλές είναι και αυτές.. αργότερα βλέπουμε ίσως ξεχαστούν να αποδοθούν.. Το Hotel Θεοξένια στην εσοχή Γλάδστωνος θεόκλειστον. Θεοξεχασμένο. Ανήκει σε κάποια εκκλησία.. Πήρα τις σχετικές αναμνηστικές φωτογραφίες.. Υπάρχει λόγος.. Συνέχισα ανεβαίνοντας την Πανεπιστημίου και σώζοντας κάποιες εικόνες του ξεθωριασμένου ποδηλατόδρομου με αυτά τα άχαρα βρωμερά μπαρουτοκαπνισμένα από τα καυσαέρια των λεωφορείων πλαστικά κολωνάκια της τροχαίας. Οι μαουνάτες γλάστρες που τις είδα και σε ρεπορτάζ γαλλικής τηλεόρασης από Βαρκελώνη (ίσως από εκεί να ήταν και η ιδέα) δεν είχαν προλάβει να μαυρίσουν γιατί είδα ότι ο Δήμος πρόσφατα τις μπανιάριζε λόγω ενδεχόμενης "κάρολο"_οφθαλμο_επίσκεψης, άντε πέρασε και αυτό, μακάρι να ξανάρθει και να τις ξαναφρεσκάρουν (εκτός απροόπτου ...εκλογών).
Ανεβαίνοντας τη Πανεπιστημίου αντίκρισα από αριστερά την Εθνική Σαρόγλειο Βιβλιοθήκη (άδεια; μάλλον χάριν του ΚΠΙΣΝ) και υπό καλή γωνία πήρα εικόνες που στιγμιαία μου άρεσαν καθώς και τα πανέμορφα εντυπωσιακά νεοκλασικά κτίρια της Ακαδημίας και του Πανεπιστημίου. Δεν υπάρχει περίπτωση επισκέπτης ή κάποιος ευαίσθητος στα εμβληματικά τοπόσημα της Αθήνας να μην τα αποθηκεύσει σε προσωπικά e_αρχεία ή να μην τα ανεβάσει στο διαδίκτυο. Ακόμα ποιο πάνω ένα ακόμη θεόκλειστο, λόγω covid-19, τρομερή δύναμη αυτός ο κόβιντ !, νεόπλαστο ξενοδοχείο με αρχικά logo AC της Accor (?) δεν μ΄ενδιαφέρει καθώς ούτε σε όνειρο θα μπορούσα να μείνω ή να απαασχοληθώ. Πάντα όμως φωτογραφικά προσεγγίζω παρόμοια θέματα όπως μια εκκλησία ας πούμε ή κάτι άλλο αρχιτεκτονικά εξαιρετικό.. Νομίζω, η Ελλάδα σε αυτό τον τομέα δεν έχει να παρουσιάσει κάτι το εξαιρετικό, με ένα απλό google search κάποιος το βλέπει. Ενδιαμέσως δεν μπορεί κάποιος να μην δει και τον άνθρωπο να κείτεται πλαγιαστός καταμεσής του κεντρικότερου πεζοδρομίου της Αθήνας να επαιτεί και να μην συγκινεί τους περαστικούς.. Παρένθεση: Ακόμα απορώ με τον εαυτό μου πως εκείνη τη στιγμή δεν σήκωσα το κινητό να καλέσω την Υπηρεσία Αστέγων του Δήμου να αναφέρω το γεγονός. Δυστυχώς έχω συνηθίσει.. Τώρα όμως που το σκέφτομαι θα το κάνω με e-mail καθώς τράβηξα 2 φωτογραφίες. Στο παρελθόν για υλικές ασχήμιες της πόλης κατά μήκος κεντρικών δρόμων ειδοποιούσα το δήμο. Κλείνει η παρένθεση. Πιό πάνω το Νομισματικό υπέροχο Μουσείο στην οικία Σλήμαν κλειστό βέβαια! Προχωρώντας αριστερά μου ξανά φωτογράφισα ένα υπόλειμμα αρχαίας οχύρωσης των Αθηνών. 'Έπιασα Σύνταγμα από τη βόρεια πλευρά της πολύπαθης Βουλής και πήρα "αγκαζέ" τη λεωφόρο της Βασιλίσσης Σοφίας και έφτασα στο Λύκειο του Αριστοτέλη, πλατεία Ρηγίλλης, χωρίς ιδιαίτερο προβληματισμό, προσπαθώντας να αντιστοιχίσω με ονόματα αγωνιστών της επανάστασης 1821 καρφιτσωμένα στο περίγυρο τους Εθνικού Κήπου.. άλλο και τούτο!
Χώρος Λυκείου λοιπόν με τα Αρχαία Γυμνάσια των Αθηνών, το Λύκειο και την Παλαίστρα. "Η περιοχή φαίνεται ότι είχε πάρει το όνομα της από το ιερό του Λυκείου Απόλλωνος, που προϋπήρχε του γυμνασίου αλλά δεν έχει ακόμη εντοπιστεί. Ο Λύκειος Απόλλων θα λατρευόταν εδώ από τους πανάρχαιους χρόνους, ίσως ως ποιμενικός θεός, προστάτης κοπαδιών από τους λύκους..." Από δώ πέρασε ο περιηγητής Παυσανίας, ενώ από τον Αριστοφάνη και τον Ξενοφώντα πληροφορούμαστε ότι χρησιμεύει και ως χώρος εκγύμνασης των οπλιτών και των ιππέων του Αθηναϊκού στρατού. Ο χορός στην κωμωδία "Ειρήνη" αναφωνεί.. "ότι ξέπνοιοι τρέχουμε από και προς το Λύκειο οπλισμένοι με δόρυ και ασπίδα.." Στο χώρο αυτό επί δώδεκα χρόνια έζησε, έδρασε και δίδαξε ο μεγάλος φιλόσοφος Αριστοτέλης που συνέγραψε μεγάλα έργα και ανέπτυξε πολλές φιλοσοφικές ιδέες, υπενθυμίζω μερικά: "Οι από του Περιπάτου, εωθινός περίπατος. δειλινός περίπατος, Πολιτικά, Μετά τα Φυσικά, Ηθικά Νικομάχεια κ.ά. Ο Αριστοτέλης έδωσε έναυσμα να αναπτυχθεί η αριστοτελική σκέψη, η αριστοτελική σχολή με αφετηρία την εμπειρική πραγματικότητα.. συστηματοποίησε τη Λογική, την Ηθική, τη Μεταφυσική και τη Φυσική, προσδιόρισε τον "άριστον βίον" τον "άνθρωπο ώς ζώον πολιτικόν, ασχολήθηκε με φιλολογικές, ιστορικές και αισθητικές μελέτες. Σε αυτές εντάσσονται η Ρητορική και η Ποιητική. Η Ποίηση κατά τον Αριστοτέλη, σε όλες τις μορφές της είναι "μίμησις".. Αριστοτελισμός σημαίνει νους επιστημονικός, θετικιστής, ερευνητής, πραγματιστής, νους που χρησιμοποιεί την επαγωγική μέθοδο, δηλαδή ξεκινώντας από τα ειδικά καταλήγει σε γενικές έννοιες, από τα φαινόμενα στην ουσία.."
Πήρα λοιπόν φίλοι μου ένα καλό "λουτρό" στην παλαίστρα για να δώσω ένα αγώνα με τις αγνοιές μου, δια μέσω των οφθαλμών, φαντασίας και μιας τοπικής ενημερωτικής μπροσούρας της αρχαιολογίας με άρωμα Αριστοτέλη. Πήρα και πολλές μα πολλές φωτογραφίες και αποχώρησα προς την κατεύθυνση του παραπλήσιου Παναθηναϊκού Σταδίου. Εξ ού και οι φωτογραφίες και οι εντυπώσεις ευκόλως μεταφράσιμες από το google translator..
Με αυτήν την επίσκεψη φίλοι μου έκλεισε ένας κύκλος επισκέψεων των κυριότερων αρχαιολογικών μνημείων της Αθήνας που κείμενα και εικόνες "βόσκουν" στα διάφορα blogs μου:
Ραντεβού στον επόμενο περίπατο άγνωστο πού και πότε..
 |
Μια ασχήμια θα μπορούσαν να την διορθώσουν
|
«Το καλό φαγητό είναι αδιαπραγμάτευτη αξία! Είναι ένας σημαντικός παράγοντας των ανθρώπινων σχέσεων. Εχει σημασία πώς το επεξεργάζεσαι ή πώς το ξεφτιλίζεις. Στην ταινία λειτουργεί ως ένα μέσο για να εκφραστούν το πάθος, η αλληλεπίδραση μεταξύ δύο ανθρώπων, η ανάγκη να διεισδύσεις σε έναν άνθρωπο χωρίς λέξεις. Επίσης, το φαγητό μπορεί να μείνει στο μυαλό σου για πάντα αν φας κάτι πέρα από τα συνηθισμένα. Θεωρώ ότι οι σέφ είναι μεγάλοι καλλιτέχνες».
Σύμφωνα με το μύθο, η ομορφιά της Περσεφόνης θάμπωσε τον πανίσχυρο θεό του σκότους Πλούτωνα. Η γη άνοιξε και την κατάπιε. Αναζητώντας την, η Δήμητρα κατέφυγε στην Ελευσίνα.
No comments:
Post a Comment