Ήταν ένα αναμενόμενο καυτό Σαββατοκύριακο. Έτσι είχαν πει τα δελτία και το είχα μάθει πλαγίως από φίλους. Δεν ακούω - βλέπω tv. Από Ναύπλιο Κιάτο Μελίσσι Ξυλόκαστρο. Διανυκτέρευση Μελίσσι στο γλυκό μελίσσι όπως λέει η Βούλα η Γκιολή αυτή η ευαίσθητη ποιήτρια των πατερικών χωμάτων και υδάτων του χωριού μου. Μια βαθειά λαχτάρα να το ξαναδώ και πάλι, λίγους μήνες από την προηγούμενη επίσκεψη. Βλέπετε εδώ οδοιπορικό. Η ατζέντα ήταν αυστηρή με συγκεκριμένα ονόματα φίλους και συγγενείς να συμπληρώνουν το κατάλογο των συναντήσεων που είχε μείνει ανοιχτός.
Στο Κιάτο είδα την Κατερίνα Γιαννάκαινα.
Οι δύο πίνακες του Χρήστου βρήκαν το κατάλληλο αποδέκτη. Ένας ωραίος φάρος και ένα ήλιος. Χάρηκε πολύ γιατί ο ήλιος ☀️ θα διακοσμούσε το σαλόνι της και ο φάρος για την art φίλη της.
Η συνέχεια στο Μελίσσι. Επικοινωνία ραντεβού με Γιώργη Κριτσιλίγκο Βούλα Γκιολή αδελφό μου Μίμη Ρουμελιώτη Ελένη Αδρακτά. Διαδοχικές συναντήσεις με Νατάσσα Ρουμελιώτη ανήψια μου, Γιώργο Κριτσιλίγκο φίλο τον Κώστα Αμαξόπουλο γιο της Μαριέτας φίλη της θείας μου της Ζωής Σούρλου.
«Το καλό φαγητό είναι αδιαπραγμάτευτη αξία! Είναι ένας σημαντικός παράγοντας των ανθρώπινων σχέσεων. Εχει σημασία πώς το επεξεργάζεσαι ή πώς το ξεφτιλίζεις. Στην ταινία λειτουργεί ως ένα μέσο για να εκφραστούν το πάθος, η αλληλεπίδραση μεταξύ δύο ανθρώπων, η ανάγκη να διεισδύσεις σε έναν άνθρωπο χωρίς λέξεις. Επίσης, το φαγητό μπορεί να μείνει στο μυαλό σου για πάντα αν φας κάτι πέρα από τα συνηθισμένα. Θεωρώ ότι οι σέφ είναι μεγάλοι καλλιτέχνες».
Σύμφωνα με το μύθο, η ομορφιά της Περσεφόνης θάμπωσε τον πανίσχυρο θεό του σκότους Πλούτωνα. Η γη άνοιξε και την κατάπιε. Αναζητώντας την, η Δήμητρα κατέφυγε στην Ελευσίνα.
No comments:
Post a Comment