Hotel Blog Info: Μελίσσι οδοιπορικό

Ένα μικρό γλυκό ταξίδι στο Μελίσσι. Αυτή τη φορά είχε ιδιαίτερο χρώμα. Το επίθετο "γλυκό" το δανείστηκα από την Βούλα Γκιολή. Δεν γίνεται αλλιώς. Εμείς οι αθέλητα απομακρυσμένοι από τη γενέτειρα μας (γη) διατηρούμε το δικαίωμα να το θεωρούμε γλυκό. Για πάντα. Αυτό είναι γεγονός αλλά και (ανά) παράσταση μέσα από το γραπτό γλυκό λόγο της Βούλας. Πόσο δίκαιο έχεις Βούλα! Μπράβο! Τι εννοώ; Σε λίγο καιρό θα γίνουμε κοινωνοί μιας γλυκύτατης ποιητικής γραφής της συλλογής ποιημάτων σου σε ηλεκτρονική μορφή. Είναι η εμφάνιση ενός νέου ιστότοπου. Του ιστότοπου της Βούλας. giolivoula.blogspot.com Γνωρίζουμε ήδη αποσπάσματα του έργου της από τον κοινωνικό της ιστότοπο στο fb. Ένας μοναδικός λογοτεχνικός θησαυρός με αναφορά το γλυκό Μελίσσι περιμένει υπομονετικά την ανάδειξη του. Βρήκε λοιπόν αυτές τις μέρες μια ευκαιρία να ξετρυπώσει με αυτή τη μορφή και να διακοσμήσει το φουστάνι της άνοιξης του Μελισσίου.. Θα τον απολαύσουμε με υπομονή και θα τον σχολιάσουμε όπως πρέπει κάποια στιγμή.

Το ταξιδάκι αυτό περιελάμβανε για την ιστορία τα εξής étapes:

1) Από Ναύπλιο πρωινές ώρες ξεκίνημα.

Διαδρομή μέσα από τους παλιούς γνωστούς δρόμους μέσα από το εκρηκτικό δωρεάν πράσινο των χωραφιών των αμπελώνων και των ανθισμένων δένδρων της Κορινθίας όπως βερικοκιές λεμονιές μουριές πορτοκαλιές κ.ά. Η Κόρινθος από μακρυά τα χωριά της Βόχας στη σειρά καθαρά περιποιημένα ζωντανά. Ω τι ομορφιά!

2) Βασιλικό βλέπε εδώ:

3) Διμηνιό. Μικρός συμπαθητικός σταθμός στο "Το ταβερνάκι" της Ελένης Λάμπρου συγγενούς από σόι μητρός. Ένα διαμάντι πάνω σε ένα απέραντο βοτσαλωτό ακρογιάλι του γαλανού ατίθασου Κορινθιακού. Απέναντι από το παραδοσιακό καφενείο "Αυγουστής"..

4) Πιο κάτω το Μελίσσι.. Γνωριμία με την οικία μικρό παράδεισο της Βούλας Γκιολή, φιλόλογου, στη θέση Κοτζιά. Άπειρες οι αποχρώσεις του πράσινου, τα λουλούδια των παρτεριών της, αμέτρητοι οι δίδυμοι καρποί των άγουρων καρπών αμυγδάλου, μοναδική η θέα του Κορινθιακού από το σημείο αυτό. Το πρόγραμμα όμως ήταν αυστηρό αυτή τη φορά και είχε θέμα: "Γλυκό Μελίσσι". Βούλα Γκιολή Άρης Κανατάς και Χρήστος Ρουμελιώτης συμ-βρέθηκαν για κουβεντούλα κοινού ενδιαφέροντος ζητημάτων με επέκταση τα του χωριού Μελίσσι σε παραλιακό μαγαζί στη θέση "Πικραγγουριά" στα όρια του Μελισσιού και Διμηνιού. Αργότερα κατέφθασε και ο συμπαθέστατος Βασίλης Κλουτσινιώτης ως gest star της παρέας με υπεύθυνο θέση στο μαγαζί. Η συνάντηση ήταν εποικοδομητική παραγωγική δημιουργική και χορταστική.. Έπεται συνέχεια.. Όμορφα. Παρήλασαν από μέσα μας και από έξω μας τα πιο φιλικά ευχάριστα συναισθήματα αναμνήσεις κοινοί γνωστοί φίλοι πρόσωπα προσωπικότητες του χωριού.. Άξιζε.

5) Σταθμός Ξυλόκαστρο. Διανυκτέρευση Φιλοξενία γνήσια πλούσια σε γεύση χιούμορ θαλπωρή οικειότητα ησυχία άνεση στην οικία της Ρούλας Καμπάρδη. Απέναντι από τον περίφημο "Πευκιά". Βρέθηκα με τον αδελφό μου Δημήτρη Ρουμελιώτη και τα είπαμε ύστερα από αρκετό καιρό. Τέλεια..

6) Η επόμενη μέρα του Αγίου Γεωργίου 23/4/2025 με βρήκε στο Μελίσσι και πάλι στο καφενείο του Χρήστου στη παραλία. Απαραίτητη η επικοινωνία με τον εορτάζοντα Γιώργη Κριτσιλίγκο και άλλους. Στο καφέ είχα την τύχη εκείνη την ώρα που πήγα να συναντήσω τον Λάκη τον Ζένιο, τον Τάκη Κλουτσινιώτη και τον Τάκη Αδρακτά, διαμερισματικό σύμβουλο Γραμματέα υπεύθυνο για το Μελίσσι, μέρος πλέον του Δήμου Ξυλοκάστρου. Οφείλω να ομολογήσω ότι ήμουν / είμαι πολύ τυχερός να τους συναντήσω. Η συνεύρεση ήταν μοναδική τόσο σε νοστιμιές και service του μαγαζιού όσο και αναφορές στο παλιό Μελίσσι που άγγιζαν μύθο (*1,2) πόνο εύρος αίγλη οικογενειών όπως Ζένιου, Σπήλιου, Μαυρατζά, Κορδή, Μήτρου Λιακόπουλου και άλλων. Ναι είναι πολλά τα κεφάλαια που δεν έχουν καν ανοιχτεί στο φως και περιμένουν. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Λάκη για τα καλά ακριβοδίκαια λόγια για τους προγόνους μου ιδιαίτερα Φίλιππο Κορδή αδελφό του παππού μου Χρίστου Κορδή πατέρα της μητρός μου. Ομολογώ ότι χρειάστηκαν 70+ χρόνια να περάσουν να ακούσω αυτά τα σπουδαία πράγματα (*3). Σημειωτέον ότι άτυπα αλλά ουσιαστικά έχω υιοθετήσει παράλληλα με το επώνυμο του πατρός μου Ρουμελιώτης και εκείνο της μητρός μου Κουτίβας ή Κορδής. Τιμή μου θεωρώ. Σκέψεις πολλές σίγουρα υπόσχεση για συχνές επαναλήψεις συναντήσεων στο καφενείο. Συγκίνησις. Ευχαριστώ "Λάκη με τα καλά λόγια." (*4)

7) Τελευταίος σταθμός για μπάνιο στην παραλία του "Φίλιππα" στα Βλασέϊκα. Παραλία προστατευμένη καθαρή με ψιλό και μέτριο βοτσαλάκι σπανίας ομορφιάς. Θάλασσα ήρεμη λάδι. Θερμοκρασία νερού για την εποχή καταδεκτική επίσκεψης ασυνήθιστων κολυμβητών όπως εμού του γράφοντος. Εδώ θα παραλείψω τα λόγια γιατί έχω πολλές φωτογραφίες που τα λένε όλα. Σημειώνω μόνο τα ονόματα από τις ταλαίπωρες βαρκούλες που ξεχειμώνιασαν μόνες και έρμες στη παραλία. Θα τις δείτε στις φωτογραφίες. Αυτά φίλοι μου και στο επανιδείν.-

"Νένα" όρθια

"Φανή" (τούμπα)

"Ειρήνη" όρθια

"Ανώνυμη" (τούμπα)

"Αποστόλης" (τούμπα)

"Χαλικο+κουκουλωμένη" (γεμάτη χαλίκια)

(*1) Το παράπονο του χαμένου; πηγαδιού

(*2) <<Μαυρατζάς και Φίλιππας έσωσαν το χωριό από τη πείνα τη κατοχή>>.

(*3) Θυμάμαι τώρα και το συνδυάζω με αυτό που μας είπε ο Λάκης, τις συχνές αναφορές της γιαγιάς μου Αναστασίας σύζυγο Χρίστου Κορδή αδελφού του Φίλιππα "δεν ξέρετε εσείς τι σημαίνει πείνα, εμείς στην κατοχή.. να μην ξανάρθει.."

(*4) Κανονικά εμείς σε αυτούς τους ανθρώπους πρέπει να κάνουμε υπόκλιση, να τους ευχαριστούμε, να τους αγκαλιάζουμε και να τους φιλάμε.. χρόνος ιατρός..

...

γιατί μας αγγίζουν την καρδιά.. και όχι μόνο.

...

Οδοιπορικό Χρήστου Ρουμελιώτη.

Το ταξιδάκι διήρκεσε 3 μέρες.

20-24.4.2025

Μελίσσι Κορινθίας