16/4/2025 Πάχη Μεγάρων και Νέα Πέραμος στο δρόμο προς Ναύπλιο. Κινέττα. Βλέπε όλες τις φωτογραφίες στο τέλος του text.
Ο δρόμος της παλαιάς εθνικής Αθηνών Κορίνθου περιλαμβάνει βαρκούλες, γραφικά θαλασσοχώρια γραμμικές βοτσαλωτές, χαλίκια δηλαδή, παραλίες, όμορφα σνακοκαφεμπάρ και γενικά ωραία φυσικά τοπία. Τέρψις οφθαλμών στομάχου και πνεύματος δοθείσης της ευκαιρίας. Μα από όλα πιο πολύ μου έκανε χαρά που βρήκα μια παρέα από ανέμελους σκύλους τύπου Φουκ που χαλαρά έφερναν γύρω το μαγαζί συνομιλούσαν με το αφεντικό τους λιμενικούς της Πάχης εμένα και άλλους. Το αφεντικό τους έχει μόνιμα ένα τηγάνι και νερό όπου κατά καιρούς βρίσκουν το φαγητό τους είτε από περισσεύματα πελατών είτε το τακτικό τους κολατσιό από το μαγαζί. Α τι ωραία που είναι ζωή. Όσο για μένα τους χορήγησα κάτι υπόλοιπα των γιγάντων που σερβιρίστικα και δεν ήθελα να αφήσω. Στα μάτια με κοίταζαν χωρίς να μιλάνε. Σαν άνθρωποι με συναισθήματα και συγκατάβαση. Έγλυψαν λοιπόν με βουλιμία το πιάτο τους ήπιαν το νερό τους γλάτσα γλούτσα και πήγαν και ξάπλωσαν νωχελικά στην είσοδο του μαγαζιού.
Η μικρή αυτή ανάπαυλα στην ερημιά μου έδωσε την ευκαιρία να παρατηρώ το ήρεμο πήγαινε έλα των φέρυμπότ από τη Σαλαμίνα και τους κινητούς επιβάτες του (αυτοκίνητα) και να το συγκρίνω με τη τρέλα των δρόμων των Αθηνών. Μεγάλη διαφορά. Επιλέγεις.
Νωρίτερα στη διαδρομή πέρασα από τη Νέα Πέραμο. Γνωστό ψαροχώρι φορτωμένο με ιστορία προσφύγων που εγκαταστάθηκαν εδώ μετά την μικρασιατική καταστροφή. Έχω ξανάρθει εδώ την εποχή που ο Χρηστάκης υπηρετούσε στρατό. Είναι υπέροχα. Θυμάμαι τότε μια παρέα γλάρους που είχαν αράξει στα κατάρτια και τα σχοινιά των καϊκιών. Έχω το σχετικό ποστ
εδώ. Αυτή τη φορά συνάντησα μια παρέα περιστέρια που βοσκούσαν στο φρέσκο κουρεμένο χωράφι κάτω από τα πεύκα με το γνωστό τρόπο τους δηλαδή κοιτώντας αόριστα το περιβάλλον όμως ξαφνικά με μεγάλη ταχύτητα και τρομερή στόχευση αξία απορίας τσιμπούσαν τη τροφή τους. Σπόρους ή μικρά τεμαχισμένα από το χορτοκοπτικό χορταράκια. Α τι ωραία. Άρχισα να τα χαζεύω και τελικά αποφάσισα να τους διαθέσω το υπόλοιπο τσουρέκι σε κομματάκια. Αμέσως άρχισαν να κάνουν τη δουλειά τους. Επειδή δε τα κομματάκια ήσαν άφθονα, όχι τσιγκουνιές, φώναξαν και τα αδέλφια τους να πάρουν μέρος στο ξαφνικό μάνα.
Η θάλασσα κέρδισε το ενδιαφέρον μου όπως πάντα. Βρήκα άφθονα κοχύλια και πετρούλες με πολλές τρυπούλες. Τις έβαλα σε μια πρόχειρη συσκευασία έπιασα κουβέντα με έναν άλλον επισκέπτη θαυμαστή της αλός ζωγράφο από ότι μου είπε και απόλαυσα ένα από τα πολλά ολοκαίνουργια παγκάκια του ωραίου παραλιακού πάρκου! Συγχαρητήρια στους δημιουργούς αλλά και φροντιστές του. Φαίνεται τόχουν οι απόγονοι των Μικρασιατών προσφύγων!
Επόμενος σταθμός μετά την Πάχη Μεγάρων και την Κακιά αλλά πολύ ωραία Σκάλα ήταν η ωραία Κινέττα. Καθώς "έπλεα" στον παιχνιδιάρικο δρόμο ο οποίος χαδιολογιόταν με την θάλασσα του Σαρωνικού καθώς κατέβαινε και βουτούσε από ψηλά και άγγιζε ερωτικά τη παραλία σκέφθηκα γιατί να μη κάνω το ίδιο. Πιο πάνω η νέα εθνική οδός δεν το συζητάμε μια σκέτη κρυάδα!
Μόλις λοιπόν βγήκα από τη "φίλη" μου τη Κακιά (Σκάλα) έριξα μια βουτιά nudiste στην παραλία της Ωραίας Κινέττας. Όπως Βιολέτα! Χα! Μπα γυναικείο όνομα μου θυμίζει! Κρατείται λοιπόν! Η θάλασσα ήταν λάδι όπως ελαιόλαδο στο κιούπι ανέγγιχτο ήρεμο πράο προκλητικό. Ανεμώνες και μαργαρίτες διακοσμούσαν το περιβάλλον και ιδιαίτερα ένα σκουριασμένο φράχτη και κάτι έρημα σκαλοπατάκια προς χρήση των λουομένων. Θέμα φωτογραφίας καθώς και τα ρομαντικά παγκάκια (face à la mer!) (που συζητούσαν με τη θάλασσα). Τέλειο σκηνικό.
Ο επόμενος σταθμός ήταν Άγιος Βασιλειος στο οποίο χωριό έχω γνωστό έναν πολύ ενδιαφέροντα κύριο τον Σάββα. Έχω μιλήσει για αυτόν και με αυτόν πριν δύο χρόνια. Δεν τον πρόλαβα όμως στο καφενείο μόλις είχε φύγει.
Αυτά φίλοι μοι και έφθασα στον τελικό προορισμό αργούτσικα το βραδάκι όχι να νύχτα. Οι εκπλήξεις φυσικές γεμάτες άρωμα και ομορφιά. Φύση, χωριό Άγιος Αδριανός είναι αυτά. Μετέδωσα αμέσως ή την άλλη μέρα το πρωί τις πρώτες εντυπώσεις. Α ναι είδα και τον
Φουκ. Ιδού τι έγραψα στο Messenger:
<<Πορτοκαλιά ανθισμένη. Αρκετά πορτοκάλια κρέμονται ακόμα από μια τρίχα.. Ένα δύο μανταρίνια. Η "μαμά" τους φουντωμένη αρχοντοπούλα. Λεμονιά: Τραβάει μόνο ύψος να συναντήσει το φως καθώς είναι λίγο στριμωγμένη. Καλοθρεμένες λεμονάρες την στολίζουν. Τριανταφυλλιές εκατοντάφυλλες μπουμπουκιασμένες. Αγιόκλιμα τρελαμένο. Τα φυντανάκια του έχουν αμολυθεί στην αυλή σαν κοτσίδες και ψάχνουν για τα ίχνη της γιαγιάς. Η μπουκαμβίλια νεοφυλλοφορεμένη έτοιμη να ξανά ανθίσει σε λίγο καιρό. Η κληματαριά μου υποσχέθηκε ο,τι αν και ακούρευτη να μας κρατήσει και φέτος σκιά χωρίς πρόβλημα. Έχει και παιδάκια.. μπόλικα. Περιμένει τη Φλο. Θυμάται με υπερηφάνεια τη Γιάννα. Οι μουσμουλίτσες μεγάλωσαν ίσως προλάβω να τις μεταφυτέψω. Ναι τώρα είναι ο καιρός. Άνοιξη. Έχει μπόλικη πρασινάδα πίσω στο χωράφι θέλει κούρεμα. Λόγγος που λένε. Μπαίνω στη δουλειά.. σε λίγο.. Δεν είναι να καθυστερώ. Υπέροχο περιβάλλον τέλεια αρμονία - συναυλία - συμφωνία χρωμάτων, αρωμάτων, πτηνών και λοιπών ζουζουνιών>>
Α τι ωραία!
Όταν ο έρωτας
Ξεφεύγει από
Τη σφαίρα
Των ανθέων
Της ανοίξεως
(Γλυκύ μου Έαρ)
Των χρωμάτων της φύσης
Των αρωμάτων της Γης
Και των Ύμνων
Της Μεγάλης Βδομάδας
Γίνεται Αγάπη
Γίνεται Ανάσταση!
Καλή Ανάσταση!
Φίλοι/φίλες και οι/αι συν αυτώ!
Χρήστος Ρουμελιώτης
17.4.2025 Λίγο πριν το
Πάσχα το οποίο είναι στις: 21/4/2025
Αυτές φίλοι μου είναι οι εντυπώσεις μου από ένα ταξιδάκι - εμδρομούλα προς τη φύση. Από το προορισμό, διαμονή, πέρασμα, χωριό, κοίταγμα, αίσθηση, απόλαυση, ονειροπόληση, φευγιώ, απάγκιο, χαλάρωση, αυλή, απόλαυση, έγχρωμη μοναξιά με άρωμα απο άνθη πορτοκαλιάς. Σας εύχομαι ένα
όμορφο Πάσχα βλέπετε παράρτημα ευχές (*). <<Εκτόνωση>> το είπε ο κυρ-Αλέκος
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ (*)
<<Ωφέλιμο, αισιόδοξο, θεραπευτικό αλληλέγγυο για πάσχοντες και αδύναμους, θετικό, ειρηνικό και αδελφικό χωρίς λεκτικές και άλλες ακρότητες για όλους Ορθόδοξο ή άλλο αλλά και Καθολικό Πάσχα 21/4/2025 Greece, Grèce, Nauplie / σας εύχονται οι εξής παρακάτω οντότητες: 1° Τα ευμεγέθη "Αυγά Πάσχα" (ντεκόρ) της πλατείας Αγίου Αδριανού Ναυπλίου made by the municipality of Nafplion 2° Μια γέρικη 100 χρόνων Ακακία (**) παραδοσιακού καφενείου του χωριού της κυράς Βάσως και του Λάμπρου 3° το παραδοσιακό παντοπωλείο του Νίκου στη πλατεία του χωριού 4° ο φουντωμένος καταπράσινος φίλος της Άνοιξης νεοπλάτανος του Κοκό cafe bar 5° μια μαμά γατούλα η "arapitsa" με τα τρία μωράκια της 6° μια ανθισμένη πορτοκαλιά 7° μια τρελαμένη μπουμπουκάτη εκατοντάφυλλη τριανταφυλλιά και 8° ο υπογράφων το μήνυμα.>>
Με εκτίμηση
Χρήστος Ρουμελιώτης
Αθήνα - Ναύπλιο
<<Αγάνωνε την καμπάνα>> (**) Η έκφραση αυτή στη τοπική διάλεκτο σημαίνει για κάποιον που είναι έτοιμος να εγκαταλείψει τα εγκόσμια και μπορεί να ισχύει και για ετοιμοθάνατα δένδρα.
Έξω από το καφενείο της κυρά Βάσως ο συγχωρεμένος ο άνδρας της μόλις είδε το δένδρο μάλλον ακακία να "πνέει τα λοίσθια" έτρεξε σε γεωπόνο να τη σώσει. Φύτεψε και μια ροδιά δίπλα για καλό και για κακό. Τελικά σώθηκε το δένδρο έμεινε και η ροδιά. Βλέπε
εδώ σχετικό ποστ.
ΚΙΝΈΤΤΑ ΤΟ ΠΡΏΤΟ ΜΠΑΝΙΟ
14/4/2025
Τρίτος σταθμός Κινέττα
Κινέττα
Σαρωνικός
Παραλία Κινέττας ανατολικά
Παραλία Κινέττας δυτικά.
Σαρωνικός
Pieds dans l'eau
Christos
Pieds dans l'eau
Kinetta
Kinetta
Kinetta
Εικόνες από Άγιο Αδριανό.
Ζωγραφική
Χρηστάκος Ρουμελιώτης
14/4/2025
ΠΡΟς ΣΠΥΡΑΚΟ
ΚΑΙ ΜΙΜΑΚΟ
Μελίσσι Κορινθίας
Εικόνες από
ΝΕΑ ΠΕΡΑΜΟΣ
No comments:
Post a Comment